بریده‌هایی از کتاب چرا من فمنیست نیستم؟

آسان‌ترین راه برای اینکه احساس قدرت کنید این است که خودتان را با موضوعاتی مانند جنس، ملّیّت، دین و... معرفی نمایید. این بهترین راه برای معرفی شخصیّت شما است که بر اساس جنسیّت، ملّیّت و دینتان می‌باشد.

«اگر عذاب ابدی و شرایط ممتاز فردی با هم یکسان باشد، اگر هیچ تفاوتی میان عالی و پست وجود نداشته باشد، هستی بشر، حجم و ابعاد خود را از دست می‌دهد و به گونه‌ای تحمّل‌ناپذیر سبک می‌شود.» "میلان کوندرا"

۲- مبارزه‌ای‌ست در جهت مشارکت زنان در برابری ظلم و ستم با مردان و نوعی چشم و هم‌چشمی با آن‌ها حتّی در میزان ظلم و ستم! و از سویی سعی می‌کند زنان را ناتوان و حقیر جلوه دهد.

از همه بدتر گرایش فمنیسم معاصر به دیدن زنان قدرتمند است. زنانی مانند "هیلاری رودهام کلینتون"(که به عنوان سناتور، برنامه‌های رفاه اجتماعی را به ضرر کودکان و زنان ضعیف برچیده و همچنین از مداخلات بین‌المللی که منجر به کشته شدن و رنج کشیدن هزاران غیرنظامی می‌شد حمایت کرده است)، "ماری تی باررا" مدیرعامل شرکت جنرال موتور، (که مسئولیت پوشش امنیّتی محصولات شرکت خود را که منجر به کشته شدن بیش از ده‌ها نفر شد برعهده داشت) و سایر زنان برجسته‌ای که فقط در صورت متفاوت بودن جنسیّت‌هایشان، فمنیست‌های رفتاری را محکوم می‌نمایند. زنانی که مانند مردان هم‌سنّ خود بی‌رحمانه و بی‌فکر رفتار می‌کنند قهرمان و الگوی رفتاری نیستند. آن‌ها ممکن است خود را فمنیست بنامند و خودشان را قربانی عدّهٔ زیادی کنند ولی این به این معنا نیست که باید از آن‌ها تجلیل شود.

فمنیست سطحی یعنی فمنیستی که فقط به برچسب زدن بدون اصلاح واقعی نیاز دارد. به چیز بیشتری احتیاج ندارد.

اکثریّت قریب به اتّفاق زنان در طول موج دوم فمنیستی تنها به زندگی متأهلی آسوده با میزان کمی از استقلال اکتفا کردند.

فمنیست نمایشی: ۱- یک تفکّر نمایشی‌ست که تنها در حال بیان این نکته است که «من فمنیست هستم!» بنابراین به زعم او هر کاری که انجام می‌دهد یک عمل فمنیستی محسوب می‌شود. مهم نیست آن عمل تا چه اندازه پیش پاافتاده و مبهم باشد، مهم این است که «من یک فمنیستم» و مهم این ست که «من یک قهرمانم!» ۲- مبارزه‌ای‌ست در جهت مشارکت زنان در برابری ظلم و ستم با مردان و نوعی چشم و هم‌چشمی با آن‌ها حتّی در میزان ظلم و ستم! و از سویی سعی می‌کند زنان را ناتوان و حقیر جلوه دهد. ۳- روشی‌ست شرم‌آور و احمقانه در جهت اینکه هر گونه اختلاف نظر را به سوءاستفاده تعبیر کند. اگر کسی با فمنیست‌های نمایشی اختلاف نظر داشته باشد آن‌ها قطعاً در حرکتی شرم‌آور آن عدّه‌ای را که دچار اختلاف نظر با آن‌ها هستند به سوءاستفاده متّهم خواهند کرد!

۴- سیستمی‌ست که از هشدارهای محرّک بهره می‌جوید. در علم سیاست شاید قابل توجیه باشد امّا در بحث فمنیست این هشدارهای تحریک کننده سعی دارد با عدم استدلالهایش، از مرد چهره‌ای اوباش بسازد. ۵- به راه انداختن گفتگوها و مناظره‌هایی که صرفاً برای ایجاد شوآف و شوی تلویزیونی مناسب می‌باشد امّا چه شوی تلویزیونی‌ای؟ شوی تلویزیونی‌ای که حقیر و افتضاح است. ۶- به دنبال ایجاد یک برند و دریافت بودجه‌های آنچنانی همراه با بازاریابی گسترده است، در نهایت تبدیل به هیولاهایی می‌شود که این مردم ساده‌لوح سزاوار آن هستند. ۷- از ساده‌لوحی مردم برای خود بهترین زندگی‌ها و ثروت‌های آنچنانی را رقم می‌زند.

فمنیسم جهانی هرگز وارد فرهنگ عامه نشده است. تا قبل از این، هزاران چهرهٔ مشهور سعی در فاصله گرفتن از این برند داشتند، چرا که این برند، غیرعمومی و بی‌اهمّیّت به نظر می‌رسید امّا به یکباره این جریان دچار دگرگونی و مانند کالایی مد شده در همه جا دیده شد. به گونه‌ای که حتّی تبدیل به یک استراتژی در بازاریابی گردید. افراد مشهور، بازیگران، نوازندگان و موزیسین‌ها همگی به یکباره فمنیست شدند. حتّی در شوهای تلویزیونی همگی به سمت فمنیسم تغییر گرایش دادند. پس می‌دانیم که اکنون همه باید خود را فمنیست بنامیم. تنها چیزی که مشخّص نیست این است که دقیقاً ماحصل این جریان چه خواهد بود؟

اکثریّت قریب به اتّفاق زنان در طول موج دوم فمنیستی تنها به زندگی متأهلی آسوده با میزان کمی از استقلال اکتفا کردند.

اگر هدف فمنیست ها، جهانی شدن است باید پیامشان را صریح منتقل کنند و به مثابه افرادی که با شعائر مذهبی و زن‌ستیزی سخت‌گیرانه مخالف هستند، مخالفت خود را اعلام نمایند. به نظر نمی‌رسد آن‌ها درک کنند که تبدیل شدن به فمنیسم نرم میتواند از جمله دلایلی باشد که زنان از فمنیسم روی برگردانند.

زنان همچنان با تبعیض و خشونت‌های زیادی روبه‌رو هستند و به نوعی دشواریهای ناشی از آن را تحمّل می‌کنند. اگر مورد تجاوز قرار بگیرید احتمالاً تقصیر شماست. اگر در رابطه‌ای که از شما سوءاستفاده می‌شود قرار بگیرید احتمالاً باز هم مقصر شمایید. اگر برای ارتقای کار خود تلاش بسیاری می‌کنید در صورتی که همکاران مرد شما پیوسته در حال پیشرفت هستند احتمالاً تقصیر شماست. مسئله فقط بالا بودن میزان تجاوز جنسی یا پایین بودن میزان موفقیّت در دادرسی به امور نیست. آن جامعه به تنها چیزی که در مورد زنان اهمیّت می‌دهد این است که آن زنان یا مادرند یا کسانی‌اند که با آن‌ها ازدواج کرده‌اند، و به اینکه زنان در جهان سهمی دارند توجهی نمیکنند. یکی از مهم‌ترین مسائل این است که بسیاری از زنان، خود در مقابل آزادی مقاومت می‌کنند

تبدیل شدن زنان به فمنیست در این شرایط، منجر به یک جامعهٔ عادلانه‌تر یا جهانی امن‌تر برای آن‌ها نمی‌شود. غالباً تصوّر می‌گردد که پذیرش برچسب فمنیست نیز منجر به پذیرش معنایی در پشت آن خواهد شد، امّا معناها در این کارزار روانگردان از بین رفته است. یک زن اکنون می‌تواند برچسب فمنیست را بدون هیچ‌گونه اقتباس سیاسی، شخصی یا رابطه‌ای انتخاب کند. این درست مانند یک دکمهٔ دیگر روی ژاکت اوست. محتوای درونی بدون تغییر مانده است

فمنیست سطحی یعنی فمنیستی که فقط به برچسب زدن بدون اصلاح واقعی نیاز دارد. به چیز بیشتری احتیاج ندارد. برای درک چگونگی واقع‌گرایی فمنیسم نمایشی، فقط باید توجّه داشته باشیم که رایج‌ترین نشان موفّقیّت فمنیسم همان نشان موفّقیّت در سرمایه‌داری مردسالارانه است. یعنی معیار ما پول و قدرت زن می‌باشد.

آن‌ها هنوز هم پول خود را به موسیقیدانانی می‌دهند که به آن‌ها اتّهام بی‌مصرف بودن می‌زنند و به آن‌ها توهین می‌کنند.

کار ما به عنوان فمنیست، نباید استخدام باشد، نباید تبدیل باشد. باید به خواسته‌ها و نیازهای زنان که ممکن است با خود ما متفاوت باشد گوش فرادهیم. نگرش ترحّم‌انگیز فمنیست‌های غربی نسبت به زنان در کشورهای مسلمان، این عقیده را که این زنان باید از شرّ روسری‌های سنّتی‌شان نجات پیدا کنند تقویّت می‌کند، و این نمونهٔ خوبی از تشریح این امر است. این واقعیّت را نادیده بگیرید که نجات و حمایت از عقاید مردانه، مردسالارانه است. تلاش‌های ما در جهت بی‌ارزش کردن آنچه برای زنان ارزشمند است چشمگیر می‌باشد. تا جایی که ارزش‌های آن‌ها نظیر استقلال، موفقیت و تمایلات جنسی را بدست بگیریم.

فمنیسم به واسطهٔ ارزش‌های مردسالارانه، متلاشی شده است. به اسم حرص و قدرت، پیچیده شده است. فمنیسم با تمام لذّت‌هایی که دنیای مردسالارانه ارائه کرده اغوا گردیده و این متأثر از کار عظیمی‌ست که برای تجزیهٔ آن انجام شده است. بنابراین ما فمنیسم را با اهدافی برای زندگی راحت‌تر، تطبیق دادیم. برای موفّقیّت در دنیای مردسالاری، خودمان نقشی مردسالارانه بر عهده گرفتیم. برای پیروزی در این جهان، ما مجبور بودیم خصوصیّات ارزش‌های جهانی مردسالارانه را به نمایش بگذاریم و آنچه را ارزش نیست دور بیندازیم.

امتناع از تجربه، احساس ناراحتی از تغییری واقعی، و رد کردن مواضع فمنیسم افراطی، منجر به پدیده‌ای شده که "فمنیسم انتخابی" نامیده می‌شود. این اعتقاد که بر اساس آن و بدون توجّه به اینکه زنان چه چیزی را انتخاب می‌کنند، از سبک زندگی تا پویایی خانواده، تنها با انتخاب کردن، منجر به عملی فمنیستی می‌شود. گمان می‌رود که این امر ریشه در ناتوان شدن زنان در تصمیم‌گیری توسط جوامع سخت‌گیر و مردسالار گذشته دارد، که در آن مردان برای زنان تصمیم‌گیری می‌کردند. بنابراین شما تنها با یک انتخاب ساده در مقابل مردسالاری مقاومت کرده و مانند یک فمنیست عمل می‌کنید. این همان چیزی‌ست که فمنیسم جهانی که عاری از هرگونه تغییرات درونی و واقعیست، خواهان آنست, همانطور که هر زنی می‌تواند به سادگی با فمنیست خواندن خود، فمنیست شود، با اصرار زنان نیز هر عملی می‌تواند بدون نیاز به بحث و جدل و ناراحتی، تبدیل به یک عمل فمنیستی گردد.

یکی از راه‌های مقابله با ناهماهنگی شناختی، حمله به تندروهای حقیقی است. آن‌ها دانشی پنهان را در ما بیدار می‌کنند و ما برای آرام کردن اوضاع، مجبور می‌شویم نابودشان کنیم، آن‌ها را افرادی تنگ‌مزاج و عجیب و غریب بنامیم و از خواندن کتاب‌هایشان امتناع ورزیم، امّا به هر حال در ملأ عام آن‌ها را به باد نقد بگیریم سپس در زندگی آن‌ها به دنبال کاستی‌ها و ریاکاری‌ها بگردیم و به جای درک اینکه ما انسانیم و دارای کاستی های فراوان، از این نقص‌ها برای بی‌اعتبار کردن یک عمر تلاش آن‌ها استفاده کنیم. ما حاضریم در راستای هر عملی که برای گوش ندادن و تغییر نکردن ما بهانه‌تراشی کند، هر کاری را انجام دهیم.

بروز یک واکنش افراطی واقعی، امری بسیار سخت است، امّا این روزها باب شده که مردم به سادگی و بدون اینکه کاری انجام داده باشند خود را تندرو می‌نامند. شما فکر می‌کنید اگر این بستهٔ چیپس خاص با روبان صورتی بر روی آن را بخرید، به درمان سرطان کمک می‌کنید؟ یا اینکه تنها با خریدن یک آلبوم موسیقی و پوشیدن یک کت چرم به یک پانک واقعی مبدل می‌شوید؟ و یا صرفاً به دلیل اینکه خودتان را فمنیست می‌دانید، فمنیست خواهید شد؟

فمنیسم انتخابی، مشکلی اساسی در فمنیسم سفیدپوستان است. ما از تجربیّات خود در زمینهٔ مورد مخالفت قرار گرفتن، تبعیض، کناره‌گیری و برخوردهای خود با خشونت و درد به عنوان توجیهی برای به دست آوردن خواسته‌هایمان استفاده می‌نماییم و هرگز به دلایل داشتن این خواسته‌ها فکر نمی‌کنیم.

زنان برای مدّت زمانی طولانی، از این جمله این برداشت را داشتندکه پیروزی‌های شخصی‌شان پیروزی‌های سیاسی است.

در قلمرو فمنیستی با دگراندیشی به این شکل رفتار می‌شود: هر عقیده یا استدلالی که مخالف آن باشد یک حمله تلقّی می‌گردد. این امر ناشی از این باور می‌باشد که حقیقت شما، تنها حقیقت ممکن است و احساس آسیب‌پذیری و مورد ظلم واقع شدن شما نباید مورد بررسی و پرسش قرار بگیرد. در چنین محیطی، داشتن گفتگوهای واقعی و سازنده در مورد نحوهٔ تأثیر انتخاب‌های شما در زندگی سایر افراد، غیرممکن است.

مادّیات سریع‌ترین راه ممکن برای فرار از انواع ظلم و ستم و فجایعی‌ست که زنان بیشتر در معرض آن قرار دارند. اکثر ما تصمیم می‌گیریم که به مردسالاری خاتمه بدهیم، امّا بیشتر روش‌هایی که زنان توسّط آن‌ها تحت کنترل یک سیستم درمی‌آیند با پول از بین می‌رود

امروزه که زنان با قدرت عجین شده‌اند، دنیای برابری دیده نخواهد شد. تنها دنیایی را خواهیم دید که زنان بیشتری در آن شرکت دارند.

ما نژاد و جنسیّت را با پول و قدرت جایگزین کرده‌ایم.

امروزه که ما به عنوان یک زن به جایگاه‌های قدرت دسترسی داریم، کمتر مایلیم این سیستم نابرابری را نابود کنیم چرا که قدرت و سرمایه‌گرایی حسّ خوبی می‌دهد و به شما ارزش‌هایی را اعطا می‌کند که احساس می‌کنید دیگر تحت سلطهٔ دیگران نیستید. قطعاً مردانی هستند که در گذر زمان فهمیده‌اند سلسله مراتب جنسیّت و نژاد ارثی، غیراخلاقی و ناعادلانه است، ولی مردان سفیدپوست به‌طور کلی با این تفکّر که آزادی و حقوق یکسانی با بقیّه دارند بزرگ نمی‌شوند. حتّی اگر خودشان دارای قدرت نباشند ولی شانس داشتن قدرت و آینده را دارند، و همین قدرت است که انسان‌ها را کور می‌کند. به همین دلیل است که فمنیست بودن همیشه بی‌اثرست؛ زیرا کسانی هستند که ادعای فمنیست بودن دارند و به این سبب، فمنیست بودن به آن‌ها قدرت بیشتری می‌دهد تا عضو گروه‌های اجتماعی باشند؛ چرا که این سیستم قدرتمند و ظالم، مدافع حقوق انسان‌بودن را بی‌معنی می‌سازد.

چرا هنوز به فمنیسم احتیاج داریم؟ برای اتمام نابودی سلسله مراتب به فمنیسم نیازمندیم. مسائلی وجود دارد که مولّد حقوق، جنسیّت، خشم و دیگر مسائلی است که هنوز مانع از ازادی زنان می‌باشد؛ بنابراین ما نباید خونسرد باشیم و دست از مبارزه بکشیم. زندگی ما و زندگی نسل آینده نیازمند کوشش در این راه است. زمانی که به پیشرفت زنان نگاه می‌کنیم می‌بینیم در حال حرکت به سمت تساوی حقوق زن و مرد هستیم و همهٔ سیستم‌های آموزشی، کارآفرینی، اقتصاد و دفاتر نرخ‌گذاری این موضوع را گواهی می‌دهند. آیا این درست است که ما اساس افکار خود را پیرامون هویّت‌های بیولوژیکی قرار بدهیم؟ آیا نیازهایمان، خواسته‌هایمان، موانع پیش رویمان و شرایط متفاوتمان سبب اتّحاد می‌شود؟ همچنین باید بیندیشم با اصرار بر تفاوت زن و مرد چه چیزی را از دست خواهیم داد، چگونه این داستان هر دو جنس را مورد آزار قرار میدهد و به خدمت می‌گیرد؟ این راهی است که نشان می‌دهد فمنیسم هنوز هم یک ایدهٔ مفید است. تقریباً همهٔ ما به طریقی به خاطر جنسیّتمان نادیده گرفته شده‌ایم. این نادیده گرفته شدن به ما نشان می‌دهد کل این سیستم فاسد است.

متأسفانه اکثراً تصوّر می‌کنند تنها مشکل این سیستم (منظور از سیستم، این دنیای پیچیده است که مکرراً در آن از واژگان مردسالاری یا سرمایه‌داری استفاده می‌شود) این است که به آن‌ها اجازهٔ ورود به داخل خودش را نمی‌دهد. تمام مسئله این است که این سیستم بعضی‌ها را شامل می‌شود و بعضی‌ها را نه! به بعضی‌ها سود می‌رساند امّا از بعضی دیگر سوءاستفاده می‌کند. پس این سیستم یک شیطان است. با مبارزه برای وارد کردن خود به این سیستم، شما آن را بهبود نمی‌بخشید بلکه خودتان را تبدیل به افرادی می‌کنید که از این سیستم سود می‌برند و ذینفع سیستم هستند، یا اینکه خودتان را از این سیستم محروم می‌سازید و به معنای دیگر تبدیل به یک مردسالار می‌شوید.

ما با مشارکت زنان در سیستم به جای نافرمانی از آن، در حال از دست دادن آن‌ها هستیم. این ایده که شما می‌توانید به وسیلهٔ اثرگذاری روی فرهنگ، قوی‌ترین ضربه را از داخل وارد کنید در بهترین حالت، دلگرم‌کننده و در بدترین حالت فریبنده است.