کتاب چرا من فمنیست نیستم؟ نوشته جسا کریسپین است که با ترجمه فرزام کریمی منتشر شده است. این کتاب یک مانیفست ضد فمنیست و توضیح می‌دهد چرا فمنیسم در دنیای امروز از مسیر خود منحرف شده است.

درباره کتاب چرا من فمنیست نیستم؟

فمنیسم جهانی هرگز وارد فرهنگ عامه نشده است. تا قبل از این، هزاران چهره مشهور سعی در فاصله گرفتن از این برند داشتند، چرا که این برند، غیرعمومی و بی‌اهمّیّت به نظر می‌رسید امّا به یکباره این جریان دچار دگرگونی و مانند کالایی مد شده در همه جا دیده شد. به گونه‌ای که حتّی تبدیل به یک استراتژی در بازاریابی گردید. افراد مشهور، بازیگران، نوازندگان و موزیسین‌ها همگی به یکباره فمنیست شدند. حتّی در شوهای تلویزیونی همگی به سمت فمنیسم تغییر گرایش دادند. پس می‌دانیم که اکنون همه باید خود را فمنیست بنامیم. تنها چیزی که مشخّص نیست این است که دقیقاً ماحصل این جریان چه خواهد بود؟

این کتاب سعی دارد تمام این سوالات را پاسخ داده و مسیر این راه را مشخص کند.

خواندن کتاب چرا من فمنیست نیستم؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به مسائل زنان و مسائل روز جوامع پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب چرا من فمنیست نیستم؟

ابتدا باید اذعان کنیم که چرا شناخت زنان فمنیست حائز اهمّیّت است؟ منظورم مشخصاً این است که این برای یک فمنیست مهم است نه برای دنیا و هیچ‌گونه ارتباطی با نحوهٔ زندگی زنان یا تصمیمات آن‌ها در خانواده و اجتماعات ندارد. با توجّه به تمرکز جدید فمنیسم بر روی برچسب‌ها و هویّت، و توجّه نکردن به محتوای فلسفی و سیاسی جنبش، چیزی که حائز اهمّیّت است موضوعاتیست که در سطح قرار می‌گیرند؛ مانند استفاده از واژگان اشتباه (معنای واژگان صحیح در حال تغییر است و هیچ کاری را برای فرونشاندن خشم ایجاد شده در فمنیسم اینترنتی در صورت استفاده از واژگان اشتباه انجام نمی‌دهند). اینجاست که وقتی خودتان را فمنیست می‌نامید، می‌تواند یک عمل افراطی تلقّی شود. شما این موضوع را به‌طور مرتّب در وبلاگ‌ها و سایت‌های دوستانهٔ شبه فمنیستی مانند "باز فید" مشاهده می‌کنید؛ فهرستی از زنان مشهوری که حاضر نیستند خود را فمنیست بنامند. این زنان به‌طور دوره‌ای فهرست‌بندی می‌شوند تا فمنیست‌های خوب با برچسب‌های درست و مشخّص بتوانند اعتراض خود را نسبت به جهل زنان دیگر اعلام کنند. در این اظهارات، فمنیست‌ها به جای خواندن استدلال هر زن، برای امتناع از برچسب فمنیستی یا درک زمینه‌های فرهنگی مختلفی که ممکن است زنان دارای چهرهٔ بین‌المللی آن را به دست آورند، از این شرم عمومی استفاده می‌کنند تا احساس بهتری در مورد روش صحیح تفکّر، گفتار و برچسب زدن به افراد داشته باشند. مجلّهٔ "بوست" هنگامی که به ظاهر فمنیستی‌تر بود، از هر یک از زنانی که با آن‌ها مصاحبه می‌کرد می‌پرسید: «آیا خود را به عنوان فمنیست می‌شناسید یا خیر؟» در سال ۲۰۰۵ آن‌ها این سؤال را از "بی یورک" پرسیدند و او در پاسخ گفت: «نه!» "بی یورک" یک هنرمند زن است که اغلب او را بدون توجّه به جنسیّت، به عنوان یکی از خلّاق‌ترین و جسورترین نوازندگان نسل خود می‌شناسند. او با نوازندگان زن، طراحان مد و کارگردانان فیلم همکاری کرده و در مصاحبه‌ها صریح و آشکار در مورد مشکلات زن بودن در یک صنعت مردانه صحبت نموده است. او ثابت کرده که یک انسان می‌تواند یک خالق هم باشد. او برای موسیقیدانان جوانِ مشتاق، یک الگوی فوق‌العاده است