بریده‌هایی از کتاب مادام کاملیا

عقیده من این است که نمی‌توان قهرمانانی برای داستان‌ها بوجود آورد و حوادث زندگانی آنان را مورد بحث قرار داد، مگر در صورتی که افراد بسیاری را در جامعه بشری تحت بررسی دقیق درآورده باشیم

برای هرچیز به همان اندازه که ارزش دارد، قیمت قائل شوید

آنچه به خاطر عشق می‌کنید در برابر آنچه برای پول انجام می‌دهید هیچ است

ما یا پیش از تولد، خطاهای بیشماری مرتکب شده‌ایم و یا پس از مرگ، به خوشبختی بزرگی خواهیم رسید که خداوند در زندگانی این جهان، این همه زجر و دردهایی که دلیل آن است بر ما روا می‌دارد.

شما شکایت از کوری دارید که هرگز نور آفتاب را به چشم ندیده و کری که هیچگاه آهنگ‌های موزون طبیعت را نشنیده و لالی که ابدآ ندای روح خود را نتوانسته است به گوش کس برساند.

امروزه وقتی عمر انسان به بیست و رج می‌رسد، اشک یک چیز نادری می‌شود. اگر می‌بینیم در مرگ پدر و مادر خود گریه‌ای سر می‌دهند فقط در برابر اجر و مزدی است که ایشان از خود باقی گذاشته‌اند.

اگر دنیا سراسر خوبی و نیکویی نیست، لیکن باید سعی نمود بهتر از اینکه هست بشود.

زنی که مادر، خواهر، دختر و زوجه نیست، نباید مورد تحقیر قرار گیرد. حس انسانیت و نوع‌پروری را نباید به خانواده محدود ساخت و رأفت و عطوفت را از سر خودپسندی و خودپرستی از دست داد.

اگر مردان می‌دانستند با یک قطره اشک، چه هنگامه‌ای می‌توانند در دل ما برپا سازند، هرگز نه آنقدرها مورد تنفر قرار می‌گرفتند و نه ما ایشان را به فلاکت و بدبختی می‌کشاندیم.

یک قصه بیش نیست غم عشق و این عجب کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است

پرورش صحیح حس وظیفه‌شناسی و پدر و مادر قراول‌های نیرومند این شهر محسوب می‌شوند؛

زندگی شیرین است؛ ولی رنگ آن شیشه‌ای که از ماورای آن بدین جهان می‌نگریم تغییر می‌کند

همین مسئله باعث شده است که پدران و مادران به حفظ و نگاهداری دختران خویش بپردازند و بر بلندی و ضخامت دیوارهای صومعه و دیرها نیز افزوده گردد!

اگر مردان می‌دانستند با یک قطره اشک، چه هنگامه‌ای می‌توانند در دل ما برپا سازند، هرگز نه آنقدرها مورد تنفر قرار می‌گرفتند و نه ما ایشان را به فلاکت و بدبختی می‌کشاندیم.

قمار بیشتر در بین جوانانی رواج دارد که ثروت سرشاری نداشته و برای رسیدن با آرزوهای قلبی خویش احتیاج مبرمی به پول دارند؛

تسکین درد و غمی که اساسش بر ما مجهول باشد، همواره بسیار مشکل است.

در خاطرات خود مشغول جستجوی نام آن کسانی بودم که پیش از این آرزو داشتم به خوشبختی آنان برسم؛ ولی هر چه فکر می‌کردم هیچکس را خوشبخت‌تر از خود نمی‌یافتم

طفل کوچک است، ولی نیروی مردی در وجودش متمکن می‌باشد، مغز تنگ است، اما عقل و خرد را در خود نگاه می‌دارد؛ چشم نقطه‌ای بیش نیست، لیکن فرسنگ‌ها راه را در خود جای می‌دهد.

تقریبآ تمام اشخاصی که می‌شناختم، خندان و شادان مشغول تفریح و گردش بودند. افسوس که نمی‌دانند چقدر خوشبخت هستند!

مغز تنگ است، اما عقل و خرد را در خود نگاه می‌دارد؛ چشم نقطه‌ای بیش نیست، لیکن فرسنگ‌ها راه را در خود جای می‌دهد.

خداوند از پشیمانی و توبه یکنفر تبه‌کار بیش از نیکویی‌های صد تن که هرگز گناهی از آن‌ها سر نزده است، شاد و مسرور می‌گردد

من از آن کسانی هستم که متعقدم همه چیز را می‌توان درضمن عبارات کوتاه و مجمل بیان کرد. طفل کوچک است، ولی نیروی مردی در وجودش متمکن می‌باشد، مغز تنگ است، اما عقل و خرد را در خود نگاه می‌دارد؛ چشم نقطه‌ای بیش نیست، لیکن فرسنگ‌ها راه را در خود جای می‌دهد.

ما یا پیش از تولد، خطاهای بیشماری مرتکب شده‌ایم و یا پس از مرگ، به خوشبختی بزرگی خواهیم رسید که خداوند در زندگانی این جهان، این همه زجر و دردهایی که دلیل آن است بر ما روا می‌دارد.

من به طور خلاصه مغلوب یک اصل شده‌ام و آن عبارت از این است که اگر زنی درنتیجه عدم پرورش صحیح به کارهای نیک دست نیازد، خداوند تقریبآ دو راه در برابر وی گسترانیده و او را به پیمودن یکی از آن‌ها مجبور می‌کند: یکی رنج و تعب، دیگری عشق.

همه یک خواهش بیشتر از من ندارند و می‌خواهند عشق مرا با پول بخرند، به جان آمده‌ام، اگر آن زنان نادانی که خیال دارند پیشه ما را پیش گیرند، بدانند ما به چه وضعی گرفتار هستیم یقینآ کلفتی و خدمتکاری را براین کار ترجیح خواهند داد. اما مگر حرص و آز و آرزوی داشتن پیراهن‌های گوناگون، کالسکه و جواهر آن‌ها را آرام می‌گذارد!

این زن که اکنون روح و جسم خود را تسلیم من نموده همان کسی است که روزگاری آرزوی بوسیدن او را داشتم، دود از سرم برمی‌خاست و هنگامی که می‌دیدم با تمام این احوال اظهار عدم رضایت می‌کنم، از نامحدود بودن آرزوی بشر به شگفتی درآمده و بدین نکته پی می‌بردم که انسان به هر چه، یقینآ متوسل خواهد شد که به مرتبه بالاتری نائل گردد.

ما یا پیش از تولد، خطاهای بیشماری مرتکب شده‌ایم و یا پس از مرگ، به خوشبختی بزرگی خواهیم رسید که خداوند در زندگانی این جهان، این همه زجر و دردهایی که دلیل آن است بر ما روا می‌دارد.

مغز تنگ است، اما عقل و خرد را در خود نگاه می‌دارد؛ چشم نقطه‌ای بیش نیست، لیکن فرسنگ‌ها راه را در خود جای می‌دهد.

زنان نسبت به کسانی که دوستشان نمی‌دارند، رفتاری بس ظالمانه و جابرانه دارند!

این نکته نیز مسلم است که گاهی وقایعی که در یک لحظه صورت می‌پذیرد تأثیر آن‌ها بیشتر از حوادثی است که حتی یک سال به طول می‌انجامد.