بریده‌هایی از کتاب مادام کاملیا

عقیده من این است که نمی‌توان قهرمانانی برای داستان‌ها بوجود آورد و حوادث زندگانی آنان را مورد بحث قرار داد، مگر در صورتی که افراد بسیاری را در جامعه بشری تحت بررسی دقیق درآورده باشیم

برای هرچیز به همان اندازه که ارزش دارد، قیمت قائل شوید

آنچه به خاطر عشق می‌کنید در برابر آنچه برای پول انجام می‌دهید هیچ است

ما یا پیش از تولد، خطاهای بیشماری مرتکب شده‌ایم و یا پس از مرگ، به خوشبختی بزرگی خواهیم رسید که خداوند در زندگانی این جهان، این همه زجر و دردهایی که دلیل آن است بر ما روا می‌دارد.

شما شکایت از کوری دارید که هرگز نور آفتاب را به چشم ندیده و کری که هیچگاه آهنگ‌های موزون طبیعت را نشنیده و لالی که ابدآ ندای روح خود را نتوانسته است به گوش کس برساند.

امروزه وقتی عمر انسان به بیست و رج می‌رسد، اشک یک چیز نادری می‌شود. اگر می‌بینیم در مرگ پدر و مادر خود گریه‌ای سر می‌دهند فقط در برابر اجر و مزدی است که ایشان از خود باقی گذاشته‌اند.

اگر دنیا سراسر خوبی و نیکویی نیست، لیکن باید سعی نمود بهتر از اینکه هست بشود.

اگر مردان می‌دانستند با یک قطره اشک، چه هنگامه‌ای می‌توانند در دل ما برپا سازند، هرگز نه آنقدرها مورد تنفر قرار می‌گرفتند و نه ما ایشان را به فلاکت و بدبختی می‌کشاندیم.

زنی که مادر، خواهر، دختر و زوجه نیست، نباید مورد تحقیر قرار گیرد. حس انسانیت و نوع‌پروری را نباید به خانواده محدود ساخت و رأفت و عطوفت را از سر خودپسندی و خودپرستی از دست داد.

زندگی شیرین است؛ ولی رنگ آن شیشه‌ای که از ماورای آن بدین جهان می‌نگریم تغییر می‌کند

پرورش صحیح حس وظیفه‌شناسی و پدر و مادر قراول‌های نیرومند این شهر محسوب می‌شوند؛

یک قصه بیش نیست غم عشق و این عجب کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است

خداوند از پشیمانی و توبه یکنفر تبه‌کار بیش از نیکویی‌های صد تن که هرگز گناهی از آن‌ها سر نزده است، شاد و مسرور می‌گردد

مغز تنگ است، اما عقل و خرد را در خود نگاه می‌دارد؛ چشم نقطه‌ای بیش نیست، لیکن فرسنگ‌ها راه را در خود جای می‌دهد.

تقریبآ تمام اشخاصی که می‌شناختم، خندان و شادان مشغول تفریح و گردش بودند. افسوس که نمی‌دانند چقدر خوشبخت هستند!

طفل کوچک است، ولی نیروی مردی در وجودش متمکن می‌باشد، مغز تنگ است، اما عقل و خرد را در خود نگاه می‌دارد؛ چشم نقطه‌ای بیش نیست، لیکن فرسنگ‌ها راه را در خود جای می‌دهد.

در خاطرات خود مشغول جستجوی نام آن کسانی بودم که پیش از این آرزو داشتم به خوشبختی آنان برسم؛ ولی هر چه فکر می‌کردم هیچکس را خوشبخت‌تر از خود نمی‌یافتم

تسکین درد و غمی که اساسش بر ما مجهول باشد، همواره بسیار مشکل است.

قمار بیشتر در بین جوانانی رواج دارد که ثروت سرشاری نداشته و برای رسیدن با آرزوهای قلبی خویش احتیاج مبرمی به پول دارند؛

اگر مردان می‌دانستند با یک قطره اشک، چه هنگامه‌ای می‌توانند در دل ما برپا سازند، هرگز نه آنقدرها مورد تنفر قرار می‌گرفتند و نه ما ایشان را به فلاکت و بدبختی می‌کشاندیم.