بریده‌هایی از کتاب هر روز موهبتی است

گفتم: «از اینکه این شغل را پذیرفته‌ام بسیار خرسندم چون دلم می‌خواهد برای برقراری صلح تلاش کنم.» در مراسم ورودم به وزارت امور خارجه، شخص معاون اول رییس‌جمهور، جو بایدن حضور پیدا کرد و این ماجرا پنج روز پس از انجام مراحل رسمی بود. من شصت و هشتمین وزیر امور خارجهٔ تاریخ آمریکا شدم و در آن سالن مجلل طبقهٔ هشتم وزارتخانه که نام بنجامین فرانکلین را بر خود داشت همه حضور داشتند: از خانواده و رفقای نزدیک بگیرید تا همهٔ کسانی که در این سالیان دراز با آن‌ها حشر و نشر داشتم، رفقای دوران دبیرستان، هم‌قطارانی که زمانی در نیروی دریایی با من بودند و حالا برخی در FBI خدمت می‌کردند، دوستان اهل ماساچوست، همکاران کارزارهای انتخاباتی از ۱۹۷۲ تا ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸، سناتورها و کارکنانی که در این ۲۸ سال یارم بودند. از آن لحظه‌ها بود که آدم به اطرافش نگاه می‌کند و یکدفعه تمام زندگی‌اش را در برابر خود می‌بیند.

خیلی‌ها دلشان می‌خواهد آمریکا نسبت به تحولات جهانی بی‌تفاوت باشد و به مشکلات خودش برسد. این کار ناممکن است. ما این کار را پیش‌تر کرده و ثمره‌اش را دیده‌ایم. مدیریت هرگز به این معنا نیست که کنار بمانی و فقط وقتی کار به جاهای باریک رسید دکمه‌ای را فشار بدهی. برای مدیریت و راهبری باید همیشه و همه‌جا حی و حاضر بود.

گسترش فساد امری اجتناب‌ناپذیر است

با اینکه نتانیاهو و چندی از اطرافیانش از آنچه می‌گذشت و کاری که ما می‌کردیم خشنود نبودند اما بیشتر اعضای رده‌بالای رهبری سازمان‌های اطلاعاتی اسرائیل اقدامات ما را مثبت ارزیابی کرده و از نتایج این مذاکرات حمایت می‌کردند و آنچنان که می‌دانم این حمایت آن‌ها تا پس از پایان دورهٔ ریاست‌جمهوری اوباما هم ادامه داشت.