بریده‌هایی از کتاب چرا من مسیحی نیستم و مقالاتی دیگر درباره‌ی دین و موضوعات مربوط به آن

این خطر فریبنده وجود دارد که بسیاری از رهبران دینی افرادی آزادیخواه و معتقد به جدایی دین از سیاست هستند. آنان به عقاید دیگران احترام می‌گذارند. اما متأسفانه هنوز عده زیادی تا حد امکان به دیگران آزار می‌رسانند و برای آن از هیچ کاری دریغ ندارند.

ادیان برای بشر مفید نیستند و البته حقیقتی نیز در آنها نیست.

انسان همیشه آن طور که احمقانه با همنوع خود رفتار می‌کند، با یک اتومبیل یا موتورسیکلت رفتار نمی‌کند. وقتی اتومبیل خراب می‌شود، این کار او را حمل بر گناه نمی‌داند. او نمی‌گوید تو یک اتومبیل شرور هستی پس دیگر به تو بنزین نمی‌دهم تا یاد بگیری خودت حرکت کنی. بلکه صاحب اتومبیل تلاش می‌کند مشکل آن را بیابد و حل کند. انسان حداقل باید همین رفتار را با همنوع خود داشته باشد.

فرض کنید صندوق میوه‌ای را باز کنید و پرتقال‌هایی که خراب است روی جعبه چیده شده باشند. احتمالاً شما نخواهید گفت که پرتقال‌های انتهای صندوق سالم هستند. شما چنین قضاوت می‌کنید که شاید تمام محتوای صندوق خراب است. این دقیقاً چیزی است که یک دانشمند درباره جهان قضاوت می‌کند. او این‌طور درک خواهد کرد که در این دنیا هرچه پیش‌تر رویم با بی‌عدالتی‌های بیشتری مواجه می‌شویم. و این خود نشانه‌ای از سیطره بی‌عدالتی است.

«زندگی خوب آن است که با عشق آغاز شود و با دانش رهبری گردد.»

وقتی کودکی درباره مسائل جنسی از والدینش سؤال می‌کند و پاسخ صریح دریافت می‌کند، هیچ پیرایه و موضوع مبهم و ناگواری در ذهنش باقی نمی‌ماند. کودکانی که در بی‌اطلاعی نگه داشته می‌شوند، بیش از کودکان آگاه، برای صحبت کردن در این‌باره تلاش می‌کنند. دانش غیررسمی و نادانی رسمی باعث می‌شود تا آنها در برابر والدین خود پنهان‌کاری کنند. از سوی دیگر نادانی سیستماتیک باعث می‌شود کودک هیجان‌زده رفتار کند و این موضوع ممکن است خطراتی به همراه داشته باشد.

همیشه افرادی که با عقاید عوام مبارزه کرده‌اند موجب پیشرفت بشر شده‌اند؛ چه پیشرفت‌های عقلانی چه پیشرفت‌های اخلاقی. آنها افراد غیرطبیعی شناخته شدند.

به محض این‌که سیستمی برای بازرسی عقاید معلمان ایجاد شود، ساختار آموزشی به‌جای تربیت مردمانی شجاع، گله‌ای متعصب و بی‌بنیان را تحویل می‌دهد.

به ما گفته شده جهان را خدای مهربانی که دارای قدرتی بیکران است، آفریده و او قبل از خلقت، تمام دردها و مشکلات را می‌دانسته است. اگر چنین باشد پس او مسئول تمامی این مشکلات و بدبختی‌هاست. بیان این موضوع که مشکلات جهان نتیجه گناه است، سخنی بی‌معناست

اگر فرزند شما بیمار باشد، به‌واسطه عشق سعی دارید آن را معالجه کنید. همچنین با استفاده از دانش روش معالجه آن را برمی‌گزینید. راه دیگری برای معالجه او نیست.

ممکن است خوشی بدون آرزوی نیک ظالمانه باشد. خیرخواهی بدون خوشی به‌تدریج منجر به سردی و از بین رفتن انگیزه می‌شود. کسی که علاقمند است دوست داشته شود، دوست دارد هدف عشقی باشد که هر دو عامل را دارد.

این‌که هوش و عقلانیت بر مشکلات ما افزوده صحیح است اما راه درمان آن کم‌عقلی و بی‌خردی نیست. تنها هوش و عقلانیت بیشتر می‌تواند دنیا را بهتر کند.

اگر ملیت باعث رشد و شکوفایی ملتی نشود، تعصب به آن برخلاف روشنفکری است.

منبع اصلی ظلم، حماقت، درک پایین و بسیاری از مشکلات دیگر در نقصان آموزش دوران کودکی است.

در انقلاب‌های اقتصادی و اجتماعی، تر و خشک با هم می‌سوزند.

روسیه هیچ‌گاه جز در دوران سلطنت کرنسکی، از آزادی در دانشگاه‌ها برخوردار نبوده است. به‌نظر من امروزه این آزادی حتی از دوران تزار نیز کمتر شده است.

ترکیب هیجان‌زدگی و حماقت جلوی تلاش‌های عقلانی را گرفته است. تنها از طریق آزادی بیشتر در نظام آموزشی می‌توان جلوی آن را گرفت.

موضوعی عجیب که می‌توان به‌وضوح مشاهده کرد این است که هر زمان دین در میان مردم گسترده‌تر شد و هر زمان مذهب در میان مردم عمیق‌تر شد، ظلم بیشتر گسترش یافته است. در دورانی که بشر معتقد بود دین مسیحیت کامل‌ترین دین است، تفتیش عقاید به همراه شکنجه صورت می‌گرفت. میلیون‌ها زن با برچسب ساحره بودن سوزانیده شدند و با نام مذهب هر نوع ظلم و ستمی روا داشته شد.

اگر نگاهی به سرتاسر دنیا بیندازید، خواهید دید که هر اقدامی در مخالفت با برده‌داری، برابری نژادی، توسعه اخلاقی، رشد عواطف و احساسات و مبارزه با جنگ صورت گرفته، با مخالفت کلیسا مواجه شده است. من به ضرس قاطع عرض می‌کنم، دین مسیحی که در کلیسا تبلیغ می‌شود، مخالف توسعه اخلاق در جهان است.

در واقع مردم به دلیل مباحث عقلانی به خدا اعتقاد ندارند. بلکه به خاطر آموزش‌های دوران کودکی است که چنین می‌پندارند. فکر می‌کنم دومین و قوی‌ترین علت موجود برای اعتقاد مردم به خدا، امنیت معنوی و آرزوی سلامتی است. اعتقاد به خدا حالتی ایجاد می‌کند که معتقدان می‌پندارند همیشه دستی نامرئی مراقب ایشان است. این موضوع نقش مهمی در اعتقاد مردم به خدا ایفا می‌کند.

برخی می‌گویند نقد مذهب کار اشتباهی است. زیرا مذهب باعث تقوا و پرهیزگاری می‌گردد. اما شخصاً چنین پرهیزگاری را مشاهده نکردم.

من آرزوی دنیایی را دارم که آزادی بیان سرلوحه آن باشد. دنیایی که بی‌طرفانه جوانان را در پیله سخت اعتقادات دینی محبوس نکرده باشد. این دنیا نیازمند تفکرات ترقی‌خواهانه است. تفکراتی که متحجر و جزم‌اندیش نباشد. برتراند راسل

«زندگی خوب آن است که با عشق آغاز شود و با دانش رهبری گردد.»

من آرزوی دنیایی را دارم که آزادی بیان سرلوحه آن باشد. دنیایی که بی‌طرفانه جوانان را در پیله سخت اعتقادات دینی محبوس نکرده باشد. این دنیا نیازمند تفکرات ترقی‌خواهانه است. تفکراتی که متحجر و جزم‌اندیش نباشد. برتراند راسل

تفکر درباره این موضوع که هر چیزی ابتدایی داشته، در واقع ناشی از محدودیت‌های ذهنی ماست.

این‌که هرکس باید دستورات دینی را بدون هیچ شکی بپذیرد، باعث مشاجراتی شده است. استدلال علمی برای کسانی که پذیرفته‌اند بدون چون‌وچرا چیزی را بپذیرند، سخت است. بنابراین ما بدون تحقیق درباره این‌که آیا دین حقیقت دارد، نمی‌توانیم آن را بپذیریم.

در هر زمانی که مردم ترسیده‌اند به سمت خداوند حرکت کرده‌اند. جنگ، طاعون و غرق شدن کشتی همه می‌توانند مردم را به سمت مذهب سوق دهد.

«زندگی خوب آن است که با عشق آغاز شود و با دانش رهبری گردد.»

اگر مردم باهوش نباشند، به احتمال زیاد هر آنچه را به ایشان گفته شود، می‌پذیرند و راضی می‌شوند؛ اما علیرغم خیرخواهی دچار مشکلاتی می‌شوند.

اکثر اخلاق‌گرایان آن‌قدر تحت‌تأثیر فشار مسائل جنسی هستند که فرصت انجام سایر امور و فعالیت‌های اجتماعی را ندارند.