بریده‌هایی از کتاب هفت عادت خانواد‌ه های موفق

● میان محرک‌ها و پاسخ‌ها فاصله‌ای وجود دارد. ● در این فاصله آزادی و قدرت انتخاب برای پاسخ وجود دارد. ● رشد و بلوغ شخصیت و سعادت ما در انتخاب این پاسخ نهفته است.

استفن اغلب شنونده‌ای خوب، یادگیرنده و دانش‌آموزی ابدی و دائم در حالی سؤال کردن بود و تا آخرین لحظه از دیگران سؤال می‌کرد و می‌خواست نظرات مخالف را بشنود.

سرانجام باید توصیه کنم که برای هر کاری که در خانواده‌تان انجام می‌دهید،‌ اعجاز درخت بامبوی چینی را فراموش نکنید. پس از کاشت دانه‌ی این درخت عجیب، مدت چهار سال به جز جوانه‌ی کوچکی که از پیاز آن بیرون می‌زند، چیز دیگری دیده نمی‌شود. طی آن چهار سال همه‌ی رشد درخت در زیر زمین صورت می‌گیرد،‌ ریشه‌ می‌دواند و ناگهان درخت بامبو در سال پنجم تا طول هشت پا رشد می‌کند. بعضی چیزها در زندگی خانوادگی شبیه درخت بامبوی چینی است. شما رشد می‌کنید و نیرو و وقت خود را صرف می‌کنید و سرانجام زمان ثمردهی فرا می‌رسد و از رشد و تغییرتان شگفت‌زده خواهید شد. صبوری ایمان به عمل است. خویشتنداری و تمایل به رشد، نمایانگر عشق است. صبوری به درک و شعور، تولدی دوباره می‌بخشد.

خوش بودن با هم بسیار آرامش‌بخش است. شاد بودن میزان آندروفین مغز را افزایش می‌دهد و سبب ایجاد احساس لذت و آسودگی می‌شود. شوخی کردن سبب می‌شود که همه چیز را کوچک ببینیم و ما را از جدی بودن بیش‌از حد و سخت‌گیری و کمال‌طلبی دور می‌کند. افرادی که می‌توانند به حماقت‌ها و اشتباهات خود بخندند، سریع‌تر از افرادی که روحیه‌ی کمال‌طلبی دارند، به مسیر اصلی زندگی خود بازمی‌گردند.

وقتی در مورد فرهنگ غنی خانوادگی صحبت می‌کنم، می‌دانم که کلمه‌ی غنی در افراد مختلف معانی متفاوتی دارد. اما من این تعبیر را برای فرهنگی پرورش‌یافته به کار می‌برم. به این معنا که افراد خانواده صادقانه یکدیگر را دوست داشته باشند، در ارزش‌ها و عقاید هم مشارکت کنند و اعمالشان مبتنی بر واقعیت‌ها باشد. من درباره‌ی فرهنگی که از «من» به سوی «ما» حرکت کرده است، صحبت می‌کنم.

دیگر می‌توانستم خودم را کنترل کنم و راه بهتری را انتخاب کنم. من مسئول خودم بودم و می‌خواستم رفتارهایم را انتخاب کنم، نه آنکه واکنشی رفتار کنم. اکنون وقتی در موقعیت ناامیدکننده‌ای قرار می‌گیرم، تأمل می‌کنم، انتظارات درونی‌ام را می‌سنجم، از صحبت کردن خشونت‌آمیز اجتناب می‌کنم و دائم سعی می‌کنم صبورتر باشم. چون تضاهای درونی‌ام همچنان ادامه داشت، به درون خود پناه بردم تا جنگ و دعواهای خود را به شکلی حل کنم.»

حلقه‌ی نگرانی، حلقه‌ی بسیار بزرگی است و شامل تمام چیزهایی می‌شود که در زندگی‌ خود نگرانشان هستید. حلقه‌ی نفوذ حلقه‌ی کوچک‌تری است و درون حلقه‌ی نگرانی قرار دارد و شامل تمام اموری است که می‌توانید در موردشان کاری انجام دهید. تمایلات واکنشی فرد در حلقه‌ی نگرانی قرار دارد و حلقه‌ی درونی، یعنی حلقه‌ی نفوذ را از بین می‌برد. افرادِ عامل بر حلقه‌ی نفوذ خود تمرکز دارند؛ در نتیجه این حلقه در آنها رشد می‌کند و فاصله‌ی میان حلقه‌ی نفوذ و نگرانی کم می‌شود و این یعنی تسلط بر خود.

انسان بودن از رفتار حق‌به‌جانب داشتن مهم‌تر است. پیروزی در مشاجرات فقط سبب جدایی بیشتر می‌شود.