بریده‌هایی از کتاب اختراع قوم یهود

ملت ... گروهی از افراد است که اشتباهی مشترک درباره نیاکان‌شان و نفرتی مشترک از همسایگان‌شان آن‌ها را متحد کرده است.

با یاد آنان که به این خاک پناه آوردند و آنان که از این خاک رانده شدند.

گمان نمی‌کنم که کتاب بتواند دنیا را تغییر دهد، اما هنگامی که دنیا شروع به تغییر می‌کند به دنبال کتاب‌هایی متفاوت می‌گردد.

تاریخ با لبخندی کنایه‌آمیز به سرنوشت آنها نگاه می‌کر

در یکی از روزهای سرد دسامبر ۱۹۳۹ شولک سه یهودی را دید که در خیابان مرکزی ووچ به دار آویخته شده بودند ــ شیرین‌کاری چند سرباز آلمانی که در یک آبجوفروشی در آن نزدیکی مشروب خورده بودند.

اسرائیل را نمی‌توان کشوری دموکراتیک توصیف کرد آن هم وقتی که خودش را کشور «مردم یهود» می‌داند نه پیکره‌ای که نماینده همه شهروندان درون مرزهای شناخته‌شده آن (به‌جز سرزمین‌های اشغالی) است.

در اسرائیل احساس می‌کرد که دارد سرزمین مردمان دیگر را می‌دزدد؛ گرچه در این مورد تقصیری نداشت، همچنان آن را دزدی به شمار می‌آورد.

متأسفانه، معدودی از همکارانم ــ معلمان تاریخ در اسرائیل ــ وظیفه خود می‌دانند که رسالت آموزشی خطرناک افشای دروغ‌های مربوط به گذشته را بر عهده بگیرند. من بی نوشتن این کتاب نمی‌توانستم به زندگی در اسرائیل ادامه دهم. گمان نمی‌کنم که کتاب بتواند دنیا را تغییر دهد، اما هنگامی که دنیا شروع به تغییر می‌کند به دنبال کتاب‌هایی متفاوت می‌گردد. شاید ساده‌لوح باشم، اما امیدم این است که کتاب حاضر یکی از آن‌ها باشد.

ملت ... گروهی از افراد است که اشتباهی مشترک درباره نیاکان‌شان و نفرتی مشترک از همسایگان‌شان آن‌ها را متحد کرده است.

گیره محکم افسانه‌های ملی دیرزمانی است که شل شده است. نسل جوان روزنامه‌نگاران و منتقدان دیگر خصلت‌های جمعی والدین‌شان را بازتاب نمی‌دهند و به دنبال الگوهای اجتماعی پرورش‌یافته در لندن و نیویورک می‌گردند.

همه می‌دانند که پس از اعلامیه کورش که به تبعید مشهور بابل پایان داد فقط بعضی از تبعیدیان و فرزندان‌شان به اورشلیم بازگشتند. بقیه، که احتمالا اکثریت بودند، تصمیم گرفتند در مراکز فرهنگی شرق در حال شکوفایی بمانند و پیشرفت کنند، جایی که نخبگان سنت‌های دینی غنی را پروراندند که در سراسر جهان باستان گسترش یافت.

روح قوانین اسرائیل نشان می‌دهد که در آغاز قرن بیست‌ویکم هدف کشور خدمت به یهودیان است و نه خدمت به اسرائیلی‌ها، و فراهم کردن بهترین شرایط برای اخلاف فرضی این قوم است نه همه شهروندانی که در اسرائیل زندگی می‌کنند و به زبان آن حرف می‌زنند. درواقع هرکه از مادری یهودی زاده شده باشد می‌تواند هم خدا را داشته باشد هم خرما را ــ آزاد است در لندن یا نیویورک زندگی کند، با این اطمینان خاطر که کشور اسرائیل مال اوست، حتی اگر نخواهد تحت حاکمیت آن زندگی کند. اما هرکه از صلبی یهودی به دنیا نیامده باشد و در یافا یا ناصره زندگی می‌کند احساس خواهد کرد که کشوری که در آن به دنیا آمده هرگز مال او نخواهد بود.

با این همه، نوع کمیابی از کثرت‌گرایی لیبرال در اسرائیل هست که در زمان جنگ ضعیف می‌شود اما در دوره صلح کارکردی بسیار خوب دارد. تا کنون در اسرائیل بیان گستره‌ای از عقاید سیاسی در رویدادهای ادبی و مشارکت احزاب عرب در انتخابات پارلمانی (به شرط آنکه در ماهیت یهودی کشور چون‌وچرا نکنند) و انتقاد از مقامات منتخب ممکن بوده است. از پاره‌ای آزادی‌های لیبرالی ــ مانند آزادی مطبوعات و آزادی بیان و آزادی انجمن ــ حمایت می‌شود و عرصه عمومی هم پرتنوع است هم امن.

به نظرم رسید که صرف عمر در دانشگاه تل‌آویو در میان مجموعه وسیع کتاب‌ها و اسناد مربوط به تاریخ یهود بی‌آن‌که وقتی صرف خواندن و پرداختن به آن‌ها کنم خیانت به حرفه‌ام است. برای استادی باسابقه سفر به فرانسه و ایالات متحده برای گردآوری مطالب درباره فرهنگ غرب و برخورداری از قدرت و آرامش محیط دانشگاه یقینآ خوشایند است. اما در مقام مورخی که در شکل دادن به حافظه جمعی جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنم نقش دارد احساس می‌کردم که وظیفه‌ام مشارکت مستقیم در حساس‌ترین جنبه‌های این کار است.

گمان نمی‌کنم که کتاب بتواند دنیا را تغییر دهد، اما هنگامی که دنیا شروع به تغییر می‌کند به دنبال کتاب‌هایی متفاوت می‌گردد.

گمان نمی‌کنم که کتاب بتواند دنیا را تغییر دهد، اما هنگامی که دنیا شروع به تغییر می‌کند به دنبال کتاب‌هایی متفاوت می‌گردد

ملت ... گروهی از افراد است که اشتباهی مشترک درباره نیاکان‌شان و نفرتی مشترک از همسایگان‌شان آن‌ها را متحد کرده است.

مکتوبات روحانیان، بخش عمده عهد عتیق، پس از بازگشت از تبعید بابل نوشته شده بود. این بدین معنا بود که روایت تاریخ باستانی یهودیان نه فرهنگ ملتی نیرومند و برتر بلکه از آنِ فرقه‌ای کوچک بود، که او آن را «کم‌خون» نامید، که از بابل بازگشت. این راه را برای معارضه با درستی قصه‌های پهلوانی درباره خاستگاه ملت یهود گشود.

عهد عتیق که به دست نویسندگان بسیار نوشته شده و سپس دیگران طی سالیان بسیار آن را تصحیح و از نو تصحیح کردند پر از تناقض است.

درباره مشروعیت طرح صهیونیستی نگرانی وجود داشت، آیا همه باید بدانند که توده‌های یهودی مهاجر اخلاف مستقیم «بنی‌اسرائیل» نبودند ــ چنین مشروعیت‌زدایی ممکن بود به معارضه گسترده با حقانیت وجود کشور اسرائیل منجر شود.

نسل جوان روزنامه‌نگاران و منتقدان دیگر خصلت‌های جمعی والدین‌شان را بازتاب نمی‌دهند و به دنبال الگوهای اجتماعی پرورش‌یافته در لندن و نیویورک می‌گردند. جهانی شدن چنگال خود را در عرصه‌های فرهنگی حتی عرصه‌های فرهنگی اسرائیل فرو برده و در این فرایند بنیان افسانه‌هایی که «نسل سازندگان» را پرورش داد سست کرده است. جریان فکری موسوم به پساـ صهیونیسم اکنون، گرچه در حاشیه، در نهادهای دانشگاهی گوناگون یافت می‌شود و تصویرهایی ناآشنا از گذشته به‌دست داده است. جامعه‌شناسان و باستان‌شناسان و جغرافی‌دانان و دانشمندان علوم سیاسی و فیلسوفان و حتی فیلم‌سازان در واژگان بنیادی ناسیونالیسم مسلط چون‌وچرا می‌کنند.

به‌طور کلی نظام‌های آموزشی به شما می‌آموزد که پس از تفکر و بررسی شروع به نوشتن کنید ــ یعنی باید پیش از شروع نوشتن نتیجه را بدانید

ملت ... گروهی از افراد است که اشتباهی مشترک درباره نیاکان‌شان و نفرتی مشترک از همسایگان‌شان آن‌ها را متحد کرده است.

دینور نگران بود که اگر پذیرفته شود که یهودیان به خواست خود کشورشان را ترک کردند، این پذیرش ادعای دوباره‌شان را بر این سرزمین در عصر جدید سست خواهد کرد

اسرائیل همان‌طور که نمی‌توانست در مورد مرزهای سرزمینش تصمیم بگیرد مرزهای هویت ملی‌اش را نیز نتوانست ترسیم کند. از آغاز در تعریف اعضای قوم یهود مردد بود.

در یکی از روزهای سرد دسامبر ۱۹۳۹ شولک سه یهودی را دید که در خیابان مرکزی ووچ به دار آویخته شده بودند ــ شیرین‌کاری چند سرباز آلمانی که در یک آبجوفروشی در آن نزدیکی مشروب خورده بودند.

روح قوانین اسرائیل نشان می‌دهد که در آغاز قرن بیست‌ویکم هدف کشور خدمت به یهودیان است و نه خدمت به اسرائیلی‌ها، و فراهم کردن بهترین شرایط برای اخلاف فرضی این قوم است نه همه شهروندانی که در اسرائیل زندگی می‌کنند و به زبان آن حرف می‌زنند. درواقع هرکه از مادری یهودی زاده شده باشد می‌تواند هم خدا را داشته باشد هم خرما را ــ آزاد است در لندن یا نیویورک زندگی کند، با این اطمینان خاطر که کشور اسرائیل مال اوست، حتی اگر نخواهد تحت حاکمیت آن زندگی کند. اما هرکه از صلبی یهودی به دنیا نیامده باشد و در یافا یا ناصره زندگی می‌کند احساس خواهد کرد که کشوری که در آن به دنیا آمده هرگز مال او نخواهد بود.

ملت ... گروهی از افراد است که اشتباهی مشترک درباره نیاکان‌شان و نفرتی مشترک از همسایگان‌شان آن‌ها را متحد کرده است.

ملت ... گروهی از افراد است که اشتباهی مشترک درباره نیاکان‌شان و نفرتی مشترک از همسایگان‌شان آن‌ها را متحد کرده است.

هر یک از ما روایت‌های چندگانه‌ای را که مبارزات ایدئولوژیک گذشته شکل داده است جذب کرده‌ایم. درس‌های تاریخ و کلاس‌های تعلیمات مدنی و نظام آموزشی و تعطیلات ملی، روزهای یادبود و سالگردها و مراسم ملی ــ ساحت‌های گوناگون خاطره ــ در دنیایی خیالی به‌هم می‌پیوندند تا گذشته را بازنمایی کنند و این یادها بسیار پیش از آنکه شخص به ابزار تفکر انتقادی درباره آن دست یافته باشد به‌هم می‌پیوندند.