بریده‌هایی از کتاب مجموعه کامل ۷ اثر از جیم ران

تقریباً یک سال زمان برد تا عادت نگرانی را کنار بگذارم. تمرین و زحمت فراوانی را می‌طلبید؛ ولی ارزشش را داشت. یادتان باشد، نخواهید که کار راحت باشد، فقط بخواهید که ارزشش را داشته باشد.

بهترین پندی که دربارۀ تمرکز یاد گرفته‌ام این است که هر جایی که هستید، همان جا باشید.

«نمی‌توانی مقصدت را یک شبه تغییر دهی، ولی می‌توانی مسیرت را یک شبه تغییر دهی.»

مربی‌ام گفت، «بیا با هم انجامش بدهیم،» نگفت، «برو انجامش بده.» وقتی یکی می‌گوید، «بیا با هم...» چه نیرویی به آدم دست می‌دهد!

بین کسی که نمی‌تواند بخواند و کسی که نمی‌خواند، تفاوت کمی است. نتیجۀ هر دو جهل است.

دلیل اصلی تعیین هدف، شخصیتی است که شما در روند تحقق آن هدف، کسب می‌کنید. شخصیتی که از تو می‌سازد همیشه بسیار باارزش‌تر از هدفی است که به آن می‌رسی.

اولین ستون موفقیت این است که بیشتر از آنکه سخت روی شغل‌تان کار کنید، روی خودتان کار کنید.»

اگر برنامۀ زندگی خود را طراحی نکنی، احتمالش هست که یکی دیگر از تو برای برنامه‌اش استفاده کند. حالا حدس بزن برایت چه برنامه‌ای دارند؟ بیگاری!

برخی فقط یاد گرفته‌اند چگونه خوب پول در بیاورند، ولی یاد نگرفته‌اند چگونه خوب زندگی کنند.

بیشتر زندگی باید صرف این شود که یاد بگیریم همیشه بخشی از راه‌حل باشیم نه اینکه بگذاریم خودمان نیز بخشی از مسئله شویم.

نگرانی انرژی ذهنی تلف‌شده است. مانند ماشینی که روشن نمی‌شود و با استارت‌زدنِ مدام، شارژ باتری را خالی کنیم

تا کی می‌خواهیم بیشترین وقت را روی کارهای کم‌اهمیت و کمترین وقت را روی کارهای پراهمیت بگذاریم.

اگر مجبور شدید، از یک وعده غذا بگذرید، ولی از یک کتاب نگذرید.

«ایمان بدون عمل خدمتی به هدف نمی‌کند.»

روزها گران‌بها هستند. وقتی یک روز را می‌گذرانی، یک روز کمتر برای زندگی کردن داری. پس مطمئن شو که هر روز را عاقلانه می‌گذرانی

بگذار دیگران زندگی‌های کوچکی را پیش بگیرند، ولی تو نه. بگذار دیگران بر سر مسائل کوچک بحث کنند، ولی تو نه. بگذار دیگران به خاطر زخم‌های کوچک زاری کنند، ولی تو نه. بگذار دیگران آینده‌شان را به دست دیگری بسپارند، ولی تو نه.

یک میلیون دلار در بیاور، نه به خاطر یک میلیون دلار، بلکه به خاطر شخصیتی که مجبوری به دستش آوری تا بتوانی یک میلیون را در بیاوری. پند خیلی خوبی هست. نه.»

مکافات استراحتِ بیش از حد، دچار شدن به میان‌مایگی و رضایت به معمولی ماندن است.

می‌دانی که مَثَل قدیمی چه می‌گوید: «کسی که عاشق پول باشد هیچ وقت پول کافی ندارد.»

می‌توانید با یک فرآیند ساده هر احساسی از نگرانی و ترس را از بین ببرید: آن را تا سر حدّ مرگ تجزیه کنید. به روی میز بیندازیدش و آن را کالبدشکافی کنید. آن را با تجربه‌های گذشتۀ خود بسنجید. ببینید آیا می‌تواند در برابر تمام واقعیت‌هایی که در دست دارید، مقاومت کند

گوشی را باز کرد، ولی بدترین شکل بدشانسی را دید؛ خارج از منطقۀ تحت پوشش! با صدای بلند گفت: این هم از شانس بد من! می‌توانند آدم به ماه بفرستند و گوسفند شبیه‌سازی کنند، ولی نمی‌توانند آنتن مخابراتی جایی نصب کنند که من نیاز دارم.

انضباط پلی است بین هدف و تحقق هدف.

مسئله این نیست که قیمت کتاب بالاست! اگر فردی به این نتیجه رسیده که هزینۀ خرید کتاب خیلی سنگین است، صبر کند تا هزینۀ نخواندن را بپردازد. صبر کند تا قبض جهل و نادانی را دریافت کند.

ببینید، اگر برای مدتی در تمام مصیبت‌های آدمی دقیق شوید، دیوانه خواهید شد. باید درک کنید که زندگی مجموعه‌ای است از مصیبت‌ها، رفتارهای غیرانسانی، جنگ، بیماری، و فقر. ولی بدانید آگاه‌شدن به این واقعیت‌ها نباید موجب شود بیش از اندازه به آنها فکر کنید.

اگر بین لحظۀ احساس و زمانِ عمل فاصلۀ درخورِتوجهی بیفتد، به آن تعلّل می‌گویند، که تقریباً درست متضاد انضباط است. صدای درون می‌گوید، «کار را انجام بده.» انضباط می‌گوید، «الان انجامش بده، و به بهترین شکل ممکن انجامش بده. امروز، فردا و همیشه، تا اینکه سرانجام تبدیل به ملکه‌ی ذهنی شود.» تعلّل می‌گوید، «بعداً انجامش می‌دهی» یا «فردا انجامش می‌دهی» یا «فرصت زیاد است.» تعلّل همچنین می‌گوید، «آن قدری کار کن که ظاهر کار درست باشد و صدای بقیه در نیاید، کاری را که می‌توانی بکن نه کاری که باید بکنی.» همیشه با دو انتخاب مواجه هستیم؛ انتخاب بین زیستن منضبط، یا به بار نشستن میوه‌های موفقیت و رضایت، و تعلّل، یا تنبلی وسستی و در نتیجه بی‌ثمربودن آینده و بی‌بار ماندن شاخه‌های زندگی. عاقبت انضباط، داشتن پاداش‌های بزرگ و درخور توجه در آینده است. عاقبت انضباط نداشتن نتایج ناچیز امروز است که در مقایسه با پاداش‌های بی‌حدّ و حصر انضباط مداوم شخصی هیچ است. ولی بیشتر مردم لذت امروز را بر خوشبختی فردا ترجیح می‌دهند.

انسان به این راحتی نمی‌میرد. خیلی سخت‌جان است. به‌جای سرگردانی و بی‌هدفی، و پیامد آن، یعنی قربانی شرایط شدن، برای زندگی خود برنامه‌ریزی کنید.

قاتلان دوقلوی موفقیت بی‌صبری و حرص هستند

یادتان باشد، اساس تعلل، ترس از شکست است. وقتی در تعلل دقیق شوید، می‌بینید دلیل واقعی آن ترس است.

یاد بگیرید چطور نه بگویید. نگذارید زبان‌تان بار اضافی روی دوش‌تان بگذارد.

انضباط یعنی پیوسته احساس کنی که کاری باید انجام شود، و برای انجام آن کار‌آگاهانه دست به عمل مناسب بزنی. اگر بین لحظۀ احساس و زمانِ عمل فاصلۀ درخورِتوجهی بیفتد، به آن تعلّل می‌گویند، که تقریباً درست متضاد انضباط است