بریده‌هایی از کتاب دقایقی با قرآن

پیامبرصلی الله علیه وآله از شخصی شنید که در دعا می‌گوید: «اسئلک خیر ما تسئل» خدایا! بهترین چیزی که از تو درخواست می‌شود به من عطا کن، فرمود: اگر این دعا مستجاب شود، در راه خدا شهید می‌شود.

سحر مناسب‌ترین زمان برای دعاست.

رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: «دست از سر مرده‌ها بردارید و بدی‌های آنان را بازگو نکنید، کسی‌که مُرد، خوبی‌هایش را بگویید»

۱. آرامش دارند. «أَلا بذکر اللَّه تطمئنّ القلوب»(۲۰۴) ۲. توکل دارند. «فلیتوکل المؤمنون»(۲۰۵) ۳. امداد غیبی می‌شوند. «وجنوداً لم تروها»(۲۰۶) ۴. همواره پیروز هستند. «اِحدَی الحُسنیین»(۲۰۷) ۵. بینش و نور دارند. «یجعل لکم فرقانا»(۲۰۸) ۶. در بن بست قرار نمی‌گیرند. «یجعل له مَخرجاً»(۲۰۹) ۷. کارشان را بیهوده نمی‌بینند. «فمن یعمل مثقال ذرّة خیراً یره»(۲۱۰) ۸. از ملامت‌ها نمی‌ترسند. «لایخافون لَومَة لائم»(۲۱۱)

از پیامبرصلی الله علیه وآله پرسیدند: بهترین دوست کیست؟ فرمود: کسی‌که دیدارش شما را به یاد خدا بیندازد، و گفتارش به علم شما بیفزاید و کردارش یاد قیامت را در شما زنده کند. (۴۱۳)

علی‌علیه السلام می‌فرمود: قسم به خدایی که جان فرزند ابوطالب در دست اوست، تحمّل هزار ضربه شمشیر در راه خدا، آسان‌تر از مرگ در رختخواب است

یاد قهر و خشم او، عامل خوف از اوست.

- حکم او بهترین است. «و من احسن من اللّه حکما»(۱۳۰۶) از ما نیز خواسته است کارمان به نحو احسن باشد: - از بهترین سخن پیروی کنیم. «فیتبعون احسنه»(۱۳۰۷)

خواب بر سه قسم است: یا بشارتی از سوی خداوند، یا غم و اندوهی از طرف شیطان و یا مشکلات روزمره انسان است که در خواب آن را می‌بیند

- کسی که می‌داند خداوند نیکوکاران را دوست دارد، «ان اللَّه یحب المحسنین»(۲۹۳) به کار نیکش دلگرم می‌شود.

مَن حَرمک، تَصِل مَن قطعک»، (۱۵۱) از کسی که به تو ظلم کرده در گذر، به کسی که تو را محروم کرده عطا کن و با کسی که با تو قطع رابطه کرده است، ارتباط برقرار کن.

در سفری که برای تهیه غذا هر کس کاری را به عهده گرفت، پیامبر نیز کاری را به عهده گرفت و فرمود: جمع کردن هیزم با من.

«لعلّ اللَّه یحدث بعد ذلک أمرا»(۳۰۰) قانون الهی در همه جا ثابت نیست، شاید خداوند با پدید آمدن شرایط لازم، برنامه جدیدی را بوجود آورد.

قُل لَّا أَمْلِک لِنَفْسِی نَفْعاً وَلَا ضَرّاً إِلَّا مَا شَآءَ اللَّهُ وَلَوْ کنتُ أَعْلَمُ الْغَیبَ لَاسْتَکثَرْتُ مِنَ الْخَیرِ وَ مَا مَسَّنِی السُّوءُ إِنْ أَنَاْ إِلَّا نَذِیرٌ وَ بَشِیرٌ لِّقَوْمٍ یؤْمِنُونَ بگو: من مالک هیچ سود و زیانی برای خودم نیستم، مگر آنچه را خدا بخواهد (و از غیب و اسرار نهان نیز خبر ندارم، مگر هر چه خدا بخواهد) و اگر غیب می‌دانستم، منافع زیادی برای خودم فراهم می‌کردم وهرگز به من زیانی نمی‌رسید. من جز هشداردهنده و بشارت‌دهنده برای گروهی که ایمان می‌آورند نیستم. (اعراف، ۱۸۸)

تنهایی در زندگی برای او تلخ و ناگوار نیست، چون می‌داند او زیر نظر خداوند است. «ان اللّه معنا»(۲۱)

فواید امر به معروف وَإِذْ قَالَتْ أُمَّةٌ مِّنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْماً اللَّهُ مُهْلِکهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَاباً شَدِیداً قَالُواْ مَعْذِرَةً إِلَی رَبِّکمْ وَلَعَلَّهُمْ یتَّقُونَ (اعراف، ۱۶۴) و (به یاد آور) زمانی که گروهی از آنان (بنی‌اسرائیل، به گروه دیگر که نهی از منکر می‌کردند) گفتند: چرا شما قومی را موعظه می‌کنید که خدا هلاک کنندهٔ ایشان است، یا عذاب کنندهٔ آنان بر عذابی سخت است؟ گفتند: برای آنکه عذری باشد نزد پروردگارتان و شاید آنها نیز تقوا پیشه کنند. در کتاب امر به معروف و نهی از منکر، بیش از ده فایده برای امر و نهی، ر حتّی در صورتی که اثر نکند، ذکر کرده‌ام که خلاصه‌اش را در اینجا بیان می‌کنم، (۱۱۹) تا شاید سکوت و ترس و بی‌تفاوتی در مقابل ترک معروف و عمل به منکر از بین برود: ۱. گاهی امر و نهی ما امرور اثر نمی‌کند، ولی در تاریخ، فطرت و قضاوت دیگران اثر دارد. چنانکه امام حسین‌علیه السلام در راه امر به معروف و نهی از منکر شهید شد، تا وجدان مردم در طول تاریخ بیدار شود.

آرزو عامل و انگیزه حرکت و رشد است. رسول اکرم‌صلی الله علیه وآله فرمودند: «لولا الامل ما رضعت والدة ولدها و لا غرس غارس شجرها»(۷۴۷) اگر آرزو نبود، نه مادری کودک خود را شیر می‌داد و نه کشاورزی درختی را می‌کاشت.

- کسی که می‌داند راهش روشن و آینده‌اش بهتر از گذشته است، «والاخرة خیر و ابقی»(۲۹۰) قلبش مطمئن است.

امام صادق‌علیه السلام دربارهٔ آداب تلاوت قرآن، هشت نکته را مورد توجّه قرار دادند: ۱- ترتیل آیات. ۲- تفقّه در آیات. ۳- عمل به آیات. ۴- امید به وعده‌ها. ۵ - ترس از وعیدها. ۶- عبرت از داستان‌ها. ۷- انجام اوامر الهی. ۸ - ترک نواهی. در پایان روایت نیز امام فرمود: حقّ تلاوت تنها حفظ آیات، آموزش حروف، قرائت و تجوید نیست. (۴) بر اساس روایات، کسانی که حقّ تلاوت قرآن را ادا می‌کنند، تنها امامان معصوم می‌باشند. (۵)

بشارت‌های خداوند به اولیایش در دنیا، در آیات دیگر قرآن آمده است که نشان می‌دهد اولیای خدا در همین دنیا نیز فائز و برنده‌اند، زیرا: ۱. آرامش دارند. «أَلا بذکر اللَّه تطمئنّ القلوب»(۲۰۴) ۲. توکل دارند. «فلیتوکل المؤمنون»(۲۰۵) ۳. امداد غیبی می‌شوند. «وجنوداً لم تروها»(۲۰۶) ۴. همواره پیروز هستند. «اِحدَی الحُسنیین»(۲۰۷) ۵. بینش و نور دارند. «یجعل لکم فرقانا»(۲۰۸) ۶. در بن بست قرار نمی‌گیرند. «یجعل له مَخرجاً»(۲۰۹) ۷. کارشان را بیهوده نمی‌بینند. «فمن یعمل مثقال ذرّة خیراً یره»(۲۱۰) ۸. از ملامت‌ها نمی‌ترسند. «لایخافون لَومَة لائم»(۲۱۱) ۹. از مردم نمی‌ترسند. «انّ النّاس قد جمعوا لکم فاخشوهم فزادهم ایمانا»(۲۱۲) ۱۰. از طاغوت نمی‌ترسند. «فاقض ما أنتَ قاض»(۲۱۳) ۱۱. گرفتار حیرت نیستند. «یهدیهم ربّهم بایمانهم»(۲۱۴) ۱۲. محبوبیت دارند. «سیجعل لهم الرّحمن وُدّا»(۲۱۵) ۱۳. کارهای فانی خود را با رنگ الهی جاودانه می‌کنند. «صِبغة اللَّه»(۲۱۶)