بریده‌هایی از کتاب هشت گام تا شادکامی

ما اکنون می‌دانیم که رفتار نوع‌دوستانه می‌تواند مدارهای پاداش را در مغز فعال کند. این مدارها در حین انجام سایر فعالیت‌های لذت‌بخش مانند خوردن شیرینی یا برقراری تماس اجتماعی نیز فعال می‌شوند.

دایره شادکامی از این سه عامل تشکیل شده است: ژنتیک، شرایط زندگی و انتخاب. بررسی‌های صورت گرفته بر روی افراد، در مقیاس وسیع نشان می‌دهد که عوامل ژنتیکی ـ نظیر خلق‌وخو ـ در مجموع پنجاه درصد از تفاوت‌های میان افراد را از نظر شادکامی تبیین می‌نماید. این بررسی‌ها نشان می‌دهد که شرایط و موقعیت‌های زندگی ـ مانند پول، پایگاه اجتماعی، محل زندگی ـ ده درصد از تفاوت‌های میان افراد را تبیین می‌نماید و چهل درصد باقیمانده تفاوت، از نظر میزان شادکامی متأثر از فعالیت‌های آگاهانه و ارادی است: همان انتخاب‌هایی که هر روز در زندگی انجام می‌دهیم.

اگر می‌خواهید شادتر باشید، در مورد سؤال‌های زیر فکر کنید: * آیا محیط یا موقعیت کنونی شما برای دستیابی به اهدافتان مساعد و آماده است؟ * در حال حاضر، برای رسیدن به اهدافتان چه کاری انجام می‌دهید؟ آیا می‌توانید کارهای دیگری هم انجام دهید؟ * به چه چیزهایی فکر می‌کنید و آیا این افکار بر احساسات و رفتارهای شما تأثیر می‌گذارد؟ * آیا استراحت و تغذیه شما کافی است و می‌توانید به‌راحتی تجدید قوا کنید؟ لازم است در این زمینه چه تغییراتی صورت دهید؟

انگیزه به معنای نشستن و فکر کردن نیست بلکه از جنس عمل کردن و انجام دادن است.

در حال حاضر کتاب‌های زیادی می‌بینیم و برنامه‌های تلویزیونی بسیاری ساخته می‌شوند که می‌کوشند خانواده‌ها را به سمت نشاط و شادکامی هدایت نمایند. بمباران شدن برخی از افراد به‌وسیله تفکر مثبت به حدی است که در صورت عدم تجربه‌ی شادکامی و سرور احساس گناه می‌کنند. ازاین‌رو، بعضی از افراد با شنیدن کلمه‌ی شادکامی احساس خوبی ندارند. آیا هیچ راهی برای فرار از حاکمیت و سلطه‌ی رویکرد مثبت‌نگر وجود ندارد؟ آیا شما مجبورید که زندگی شاد و بانشاطی داشته باشید؟ نه ـ شما محکوم به شادی نیستید و هدف کتاب حاضر آن نیست که شما را به زور شاد کند. شادکامی داروی همه‌ی دردها نیست.

شاد بودن برای شما چه معنایی دارد؟ برای چند دقیقه به لحظاتی فکر کنید که در آن به‌راستی شاد بوده‌اید. به فرصت‌هایی بیندیشید که در آن احساس خوبی داشتید ـ یعنی زمان‌هایی که در آن لذت را تجربه کرده‌اید، لحظاتی که در آن احساس آمیختگی و تعلق خاطر به زندگی داشته‌اید ـ نوعی احساس پیوند با زندگی و به لحظاتی فکر کنید که در اعمال و رفتارهای خود معنایی تجربه می‌کردید. بی‌شک، این سه عامل ـ یعنی: احساس لذت، تعلق خاطر یا پیوند و معنا ـ زیربنای شادکامی اصیل را تشکیل می‌دهند. شادکامی حالتی ذهنی است که از طریق تجربه‌ی رضایت خاطر، خشنودی، عشق و یا احساس سرور و نشاط مشخص می‌شود. شادکامی به فرد احساس خوب بودن، ارزشمند بودن و لذت می‌دهد.

افرادی با زندگی هدفمند دارای احساس انسجام هستند و هماهنگ با ارزش‌های درونی خود زندگی می‌کنند. بی‌شک، زندگی هدفمند منبع خشنودی و رضایت‌مندی است.