بریده‌هایی از کتاب لطفا با پوست نخورید

نفوذ فرهنگ غرب، به طور خزنده‌ای پاپ کورن را جایگزین تخمه آفتابگردان کرده‌اند که این محصول خزنده از خود هیچ ردی هم باقی نمی‌گذارد، درحالی‌که تخمه تا یک هفته پوستش کف سالن و لای صندلی سینما و حتی لای دندان باقی می‌ماند و پولی را که سالن دارها از ملت گرفته‌اند حلال می‌کرد. همچنین صدای سرعت شکسته شدن تخمه در سالن معیار مناسبی به دست منتقدان می‌داد تا ضرباهنگ فیلم را تشخیص بدهند. در آخرین دسته بندی تخمه ای، فیلم‌ها به دو گروه تقسیم می‌شدند: فیلم‌های «چق... چق... چق...» که معمولاً گونه‌های خانوادگی، ملودرام و فلسفی را شامل می‌شد و فیلم‌های «چق چق چق... چق چق چق...» که معمولاً شامل فیلم‌های وسترن، اکشن و پلیسی بود.

کتاب گزینه لایک نداره. بیشتر کتابا حتی ازشون استاتوسم در نمی‌آد یا اگه در می‌آد لایک‌خور نیست. حتی کامنت و اینام نداره، ما وقتی یه چیزی بخونیم حرسمون در بیاد کجا خودمونو خالی کنیم؟ آدم باید بتونه نزرشو بگه و همونجا حالی نویسنده کنه. اینکه نمی‌شه نویسنده یه چیزی بگه بره. دوتا گفته، دوتا باید بشنوه. هق شهروندی چی می‌شه؟

چسباندن آدامس به نشیمنگاه صندلی سینما یا زیر دسته صندلی شما را تا مدت‌ها در یادها باقی نگه می‌دارد و باعث می‌شود نفرات بعدی، حتماً از شما و حتی جد و آبائتان برای مدتی طولانی یاد کنند.

ژانر آدامسی شما آدامس را سه ماه بجوید چیزی نصیب معده‌تان نمی‌شود. فیلم‌های آدامسی هم آن‌هایی هستند که تهش هیچی گیر مغزتان می‌آید. همین‌جوری یک فیلمی دیده‌اید که دیده باشید فقط.

ما با اینکه نتوانستیم شعار «هر ایرانی یک رسانه» را به جایی برسانیم ولی به مرحله «هر ایرانی یک منتقد» رسیده‌ایم و تنها کشوری هستیم که در این زمینه توان صادرات داریم.

ژانر آبدوغ خیاری فیلم‌های این ژانر مشکل فیلمنامه دارند و نویسنده فیلمنامه آن‌ها به منطق اعتقادی نداشته و کارگردان آن‌ها هم اعتقادی به فیلمنامه نداشته.

ژانر هلو فیلم‌هایی که خیلی ساده فهم و «هلو برو تو گلو» هستند و از طرفی تصاویر خیلی دیدنی و تماشایی هم دارند.

اگر وقت نمی‌کنیم بخوانیم اقلاً یک جوری می‌توانیم وانمود کنیم که خیلی کتابخوانیم. همانطور که تازگی‌ها خواننده شدن لزوما صدای خوش نمی‌خواهد، لابد می‌شود کتابخوان هم بود ولی کتاب نخواند.

ولی کتاب مُد نیست خب، نخونی عقب نمی‌افتی که. البته یه کتابایی‌ام هست مُد می‌شه باید خوند. بخصوص اونایی که براش رونمایی می‌گیرن باید رونماییشو رفت، بچه‌ها هم میان، کافی و کوکی هم می‌دن.

مثلاً اگر در میان دوستانی هستید که همگی در خواندن رمان‌های عاشقانه ید طولا دارند و نابلدی شما ممکن است به چشم بیاید، با اعلام اینکه «من اصلاً کتاب عاشقانه نمی‌خونم»، سلیقه آن‌ها را زیر سؤال ببرید و در عین حال، موقعیت خود را به عنوان تافته جدابافته تثبیت کنید.

به تعداد آدم‌ها راه وجود دارد برای منتقد شدن.

آن قدری که حذف تخمه از وعده‌های غذایی بوفه به اقتصاد سینما ضرر زده است، فلانی نزده.

«هر ایرانی یک دکتر»، «هر ایرانی یک جراح قلب»، «هر ایرانی یک خلبان» و «هر ایرانی یک برنامه نویس کامپیوتر» تحقق ببخشیم.