بریده‌هایی از کتاب رئالیست ها در غرقاب عشق

ارزش یک کتاب را از شوری که در انسان برمی‌انگیزد و مدت زمانی که برانگیخته باقی می‌ماند می‌توان سنجید.

زندگی لطیفه‌ای است که باید بدان خندید، پس زنده باد شادمانی!

شاعر باید به مانند آمازون‌ها نیمی از قلب خویش را بسوزاند تا بتواند متهورانه قلم زند. ای مرثیه‌سرایان، برای سرودن نیازی به رو کردن به ویرانه‌ها نیست، تنها به درون سینه‌ی زنی شاد نگاهی بیفکنید.

زندگی لطیفه‌ای است که باید بدان خندید، پس زنده باد شادمانی!

انسان هرچه بیشتر زندگی می‌کند رنج بیشتری نیز می‌کشد. از زمان پیدایش جهان کسی داروی رنج هستی را کشف نکرده،

یک معمای ریاضی: یک نفر باید چند ابله در جهان را بشناسد تا قانع شود که باید خودش را بکشد؟

معماهای بسیاری وجود دارد و من پیچیده‌ترین آن‌ها هستم.

جک لندن بر اثر عصیان روحی بر ضد اجتماع و زمانه در ۱۹۱۶ خودکشی کرد.

سعادت یا بدبختی ما در پول نیست، که در چگونگی خرج کردن پول است.

دوستانم از شادی من شگفت‌زده مانده‌اند و نمی‌دانند که یاد تو بندهای غم از من می‌گشاید.