بریده‌هایی از کتاب تاریخ روی تردمیل

(اگر کتاب را هدیه گرفته‌اید می‌توانید هر بلایی خواستید سرش بیاورید. هدیهٔ نفیسْ، فقط وجه نقد).

این قول معروف هم که «تاریخ را فاتحان می‌نویسند» به این معنی نیست که لزوماً دروغ و دفنگ می‌نویسند، چرا که در ازمنهٔ قدیم، بازندگان بلافاصله به جرگهٔ مرحومین می‌پیوستند و فرصتی برای نوشتن و اینها گیرشان نمی‌آمد و البته چه بهتر که تاریخ را فاتحان بنویسند چون اینکه فاتحی در توضیح خاکمال کردن رقیب اغراق کند خیلی بهتر از آن است که بازنده مهلت پیدا کرده و در صفحات تاریخْ خود را برنده جا بزند که هم از لحاظ تاریخی دروغ بزرگ‌تری است و هم خیلی زور دارد.

تاریخ چیست؟ برای پاسخ به این سوال ابتدا باید ریشهٔ این واژه را بررسی کنیم؛ بنابر اعتقاد اکثر محققان، اولین بار این هرودوت (فضح‌ا... اکاذیبه) بود که واژهٔ Histories را برای تاریخ و وقایع پیشینیان در نظر گرفت، که گویا مشتق از کلمهٔ هیستری (Hysterie) و به معنی چیزی است که آدم وقتی آن را می‌خواند عصبی می‌شود. اما ریشهٔ کلمهٔ تاریخ را «ارخ» و «ؤرخ» (به ترتیب از کلدانی و عبری) می‌دانند و بیضوی در «قاموس‌العبارات و الناموس‌الاشارات» دربارهٔ آن می‌گوید: «تاریخ از أرخ و یرخ و نرخ آید و آن علمِ دانستن نرخ روز است از بهر خوردن نان.» ا... اعلم.

مؤسس سلسلهٔ قاجار که علی‌رغم بی‌بهره بودن از زیرساخت‌های لازم، دودمان مصمم و نَرویی را بر ایران حاکم کرد که نشان دادند چیزی که برای دیگران پت و مت است، برای ما سلسلهٔ پادشاهی است.

هر سال می‌گیم اول فروردین روز اول فروردین که در آن میتوکندری هم کرکرهٔ تنفس سلولی را می‌کشد پایین و تعطیلی شدیدی بر همه چیز حاکم است،

روزی گذشت پورشهٔ زردی ز معبری فریاد اوووووف از دهن خاص و عام خاست پرسید زان میانه یکی بینوا فقیر: «این آخرین پراید دگر ساخت کجاست؟» بنیاد پورش کرد شکایت ز بینوا «ما و پراید؟ حرف تو چون فحش و ناسزاست!» پیری رسید و پاسخ مسکین چنین بداد: «این پورشه است؛ پورشه متاعی گرانبهاست» نالید بینوا که: «ندانم که پورشه چیست فرغون برای همچو منی مثل زانتیاست» پیرش بگفت: «این که بدیدی که رد بشد پول یکی‌ش قدر چهل تای زانتیاست»

«کاخ سفید» (لعنة‌ا... علی آرشیتکته و متریاله)

البته چه بهتر که تاریخ را فاتحان بنویسند چون اینکه فاتحی در توضیح خاکمال کردن رقیب اغراق کند خیلی بهتر از آن است که بازنده مهلت پیدا کرده و در صفحات تاریخْ خود را برنده جا بزند که هم از لحاظ تاریخی دروغ بزرگ‌تری است و هم خیلی زور دارد.

تاریخ‌نویسان می‌گویند معمار کاخ سفید اینجای مکالمه ضمن سر دادن شعار مرگ بر آمریکا، چنان زده توی پیشانی‌اش که دادگاه فدرال برایش دیه بُریده و محکوم است که به خودش بدهد.

این قول معروف هم که «تاریخ را فاتحان می‌نویسند» به این معنی نیست که لزوماً دروغ و دفنگ می‌نویسند، چرا که در ازمنهٔ قدیم، بازندگان بلافاصله به جرگهٔ مرحومین می‌پیوستند و فرصتی برای نوشتن و اینها گیرشان نمی‌آمد و البته چه بهتر که تاریخ را فاتحان بنویسند چون اینکه فاتحی در توضیح خاکمال کردن رقیب اغراق کند خیلی بهتر از آن است که بازنده مهلت پیدا کرده و در صفحات تاریخْ خود را برنده جا بزند که هم از لحاظ تاریخی دروغ بزرگ‌تری است و هم خیلی زور دارد.

ابتدا به تاریخ خودمان می‌پردازیم که چه آن را از دور ببینیم چه از نزدیک، وجوه تردمیلی دارد. چطور؟ این‌طور که شما در هر برهه‌ای از تاریخ به میدان مرکزی محل زندگی‌تان بروید و تصنیف «مرغ سحر» را با صدای بلند بخوانید، کار سیاسی کرده‌اید.

مؤسس سلسلهٔ قاجار که علی‌رغم بی‌بهره بودن از زیرساخت‌های لازم، دودمان مصمم و نَرویی را بر ایران حاکم کرد که نشان دادند چیزی که برای دیگران پت و مت است، برای ما سلسلهٔ پادشاهی است.

خلاصه تمام عوامل دست به دست هم دادند تا تمام فرّ و شکوه پادشاهان ساسانی در جمله‌ای خلاصه شود که خواندنش ۴ ثانیه هم طول نمی‌کشد: سلطنت ۴۲۷ سالهٔ ساسانیان سرنگون شد.