بریده‌هایی از کتاب ضجه‌های بی‌صدا

وقتی خدا بر پیشانی کسی کلمهٔ "بدبختی" را نوشته باشد، آن وقت است که اگر عالم و آدم دست به دست هم دهند تا او را خوشبخت کنند، باز هم توان خوشبخت کردنش را نخواهند داشت؛ اما برعکس اگر بر پیشانی یک نفر "خوشبختی" را حک کرده باشد، آن وقت است که اگر تمام دنیا جمع شوند و بخواهند آن خوشبختی را از او بگیرند، هرگز موفق نخواهند شد.

افسوس که در پس هر شادی، غم و در پی هر خوشبختی، بدبختی در کمین نشسته است تا آدم‌ها بدانند که هرگز نباید به این دنیای نامرد دل خوش کنند و خیال کنند که اسب مراد همیشه به آن‌ها سواری خواهد داد...