بریده‌هایی از کتاب چاشنی احساس (آشپزی، عشق یا وظیفه!؟)

آدم‌های زیرک رژیم غذایی خود را از فروشگاه آغاز می‌کنند. «درست بخرید تا درست بخورید!»

وقتی انسان بتواند در هنگام اندوه و ناراحتی خشم خود را کنترل کند و از جملات و کلمات منفی استفاده نکند، به مقام تسلط به خود رسیده است و آن‌گاه می‌تواند کنترل هر اوضاع و شرایطی را در اختیار بگیرد. «سخن و کلام تو عصای معجزه‌گر توست» را با خطی از طلا، بر ذهن خود حک کنید تا اهمیت آن هیچ‌گاه کم‌رنگ نشود.

در قدیم مرسوم بوده است که نانواها برای گرفتن خمیر نان، وضو می‌گرفتند؛ چون گندم سمبل برکت در میان تمام نعمت‌های پربرکت خداوند است و این‌گونه بود که وقتی آن نان، بر سر سفره‌ها می‌رفت، همه آن را برکت سفره می‌دانستند. نان ابتدایی‌ترین خوراک در سفرهٔ اسلام است،

در پس واژهٔ انتظار، خشمی نخوابیده و در نتیجه، تجربهٔ واقعیات است، ولی امان از واژهٔ توقع؛ برخلاف انتظار، در پس آن خشم نهفته است. توقعات، از ما فردی طلبکار می‌سازد

چیپس سیب‌زمینی: چیپس به دلیل سرخ شدن کامل درون روغن، مانع عملکرد صحیح چربی امگا ۳ می‌شود و صبوری و شکیبایی شما را پایین می‌آورد.

تقدیم به مادربزرگ‌هایم که همیشه عشق در دیگ‌هایشان می‌جوشید. (حمیدرضا غلامرضایی)

غذا نیاز ذاتی انسان و لازمهٔ بقای اوست. انسان با مصرف غذا، هم از لحاظ جسمی رشد می‌کند و هم در نتیجهٔ سلامت مغز و روان به رشد فکری می‌رسد.

انسان در شرایط نامساعد روحی نمی‌تواند ریزبینی، نکته‌سنجی و دقت بالایی داشته باشد و از حواس خود به‌طور کامل استفاده کند و به‌طور حتم نتیجهٔ مطلوبی به‌دست نخواهد آور

زنجبیل با شستشوی رادیکال‌های آزاد از رگ‌های خونی و کاهش التهاب آن، باعث می‌شود رگ‌های خونی شل شوند و جریان خون در رگ‌ها بهبود یابد. بر طبق تحقیقات متخصصان، خوردن یک قاشق چای‌خوری زنجبیل، چندبار در هفته، شما را از تمام خواص قلبی و عروقی زنجبیل بهره‌مند می‌کند.

بهترین زمانی‌که افراد خانواده در کنار یکدیگر هستند و احساس نزدیکی می‌کنند، موقع صرف غذاست؛ پس قلب تپندهٔ خانهٔ ما، آشپزخانهٔ ماست.

توصیهٔ آخر به همسر و فرزندان است. از مادر و همسر خود برای تهیهٔ غذا تشکر کنید. تشکر شما نشانهٔ این است که به تمام احساس‌های خوب او در طی روز و زمانی که برای شما صرف کرده تا حس خوبی داشته باشید و احساس آرامش کنید، پاسخ مثبت داده‌اید و به او انگیزه می‌دهید تا فردا هم برای آشپزی، انرژی داشته باشد.

با اعضای خانواده آشپزی کنید: یک روز آخر هفته را به آشپزی با خانواده اختصاص دهید. وقتی با خانواده یعنی با فرزندان و همسرمان در محیطی صمیمی و گرم، یک تیم آشپزی بشویم، هم تفریحی جدید را در کنار یکدیگر تجربه می‌کنیم و هم می‌توانیم راجع‌به اتفاقاتی که در طی هفته رخ داده صحبت کنیم. می‌توانیم از خلاقیت و پیشنهادهای جدید برای تهیهٔ غذا استفاده کنیم. این کار هم باعث می‌شود از آشپزی کردن لذت ببریم و هم اعضای خانواده به دشواری‌های تهیهٔ غذا پی می‌برند و آن را به عنوان یک وظیفه و کاری پیش پا افتاده از مادر خانه توقع ندارند.

مردها هم به آشپزی و تهیهٔ غذا اهمیت بسیاری می‌دهند. یکی از معیارهای انتخاب همسر برای مردها دستپخت آن‌هاست.

تعدادی از مردان هم به کلی خثنی هستند و بدون این‌که نظری بدهند، فقط غذا را می‌خورند. گروه دیگر وقتی غذا می‌خورند، اگر خوب باشد نظری نمی‌دهند، ولی اگر بد باشد، انتقاد کارشناسی می‌کنند و مانند یک سرآشپز، دستور آشپزی می‌دهند

هنگام غذا خوردن، بیان مطالب نشاط‌آور بسیار مفید است. خنده و شادی هنگام صرف غذا، باعث تحریک بیشتر روده‌ها و تقویت معده می‌شود و فرآیند گوارش را تسهیل می‌کند.

غذا حتی در اعتقادات ما نیز نقش دارد. ما با طبخ غذاهای نذری، عمق احساسات دینی و مذهبی خود را بروز می‌دهیم. غذا پختن با عشق و به نیت قرب الهی در مراسم مذهبی، عشق مردم برای گرفتن غذای نذری و اعتقادشان به متبرک بودن آن، حرمت غذا را نمایان می‌کند.

مارتین لوترکینگ می‌گوید: «اگر شخصی رفتگر است، باید همان‌گونه خیابان‌ها و معابر را جارو کند که میکل آنژ نقاشی می‌کرد، بتهوون سمفونی می‌ساخت و شکسپیر شعر می‌سرود. باید آن‌گونه خیابان‌ها را جارو کند که تمامی موجودات آسمانی و زمینی مکثی کنند و بگویند: اینجا رفتگری کار می‌کرد که کارش را خوب انجام می‌داد.»

ریشهٔ یونانی اشتیاق، به معنای لبریز از خداست؛ پس اشتیاق یعنی لبریز بودن از خدا.

رابطهٔ تغذیه با خلق‌وخو، از مباحث پیچیده و هیجان‌انگیز علم تغذیه است. با اصلاح رژیم غذایی، می‌توانیم در طی روز، پرانرژی، سرزنده و شاد باشیم. گرسنگی می‌تواند باعث زودرنجی و بی‌قراری شود؛ در حالی که تغذیهٔ مناسب، باعث احساس آرامش و رضایت می‌شود

چاشنی احساس (آشپزی، عشق یا وظیفه!؟)

غذای مادر، حتی یک لقمه نان و پنیر یا یک املت یا نیمرو هم که باشد، طعم بهترین غذای دنیا را دارد؛ چون چاشنی عشق همراه دارد که در هیچ رستورانی یافت نمی‌شود.

آشپزخانه را قلب خانه می‌دانم؛ چراکه آرامش روح و روان همهٔ اعضای خانواده از آنجا سرچشمه می‌گیرد. بهترین زمانی‌که افراد خانواده در کنار یکدیگر هستند و احساس نزدیکی می‌کنند، موقع صرف غذاست؛ پس قلب تپندهٔ خانهٔ ما، آشپزخانهٔ ماست. آشپزی در گوشت و پوست و روح ما اثر می‌گذارد.

سفره مقدس است و فضایی آرام و به‌دور از تنش و ناراحتی برای ما ایجاد می‌کند. به محیطی که در آن غذا می‌خورید اهمیت بدهید