بریده‌هایی از کتاب رازهای زنان متأهل خوشبخت

اگر، به طور مثال، باغ دارید و شوهرتان باغبانی را برای زدن چمن‌های داخل باغ استخدام می‌کند، وقت آن است که لباس‌ها را به خشک شویی ببرید و خودتان آن‌ها را نشویید. تعادل و توازن را بدون هرگونه برخورد و تنش، ایجاد کنید. هدف، خوشبختی است نه جنگیدن.

زنان دارای حس وابستگی عاطفی مأنوس‌تری هستند؛ آن‌ها بهتر قادرند احساساتشان را بیان کنند و نسبت به مشکلات زناشویی، رادار بسیار حساسی دارند. زنان قدرت شگفت‌انگیزی در تربیت، حمایت و پشت‌گرمی دادن به دیگران دارند، نه از طریق صرف‌نظر کردن از نیازهای‌شان که با آن مواجه می‌شوند، بلکه با شیوه‌های همکاری خود، بهترین احساسات، خصوصیات و ویژگی‌ها را در خود، شوهر و فرزندان ایجاد می‌کنند و با کاهش تنش‌ها، باعث دلگرمی در زندگی می‌شوند.

مبارزه برای این‌که به زنان این حق را بدهد که علایق خود را به خارج از خانه انتقال دهند، به این منظور نبود که شما را ناراحت و ناراضی کند. اما، خانم‌هایی که به سمت شیوه‌ی زندگی مدرن‌تر «انجام دادن تمام کارها» پیش رفته‌اند، به احساس رضایت بیشتری دست نیافته‌اند. با کمال تعجب، حتی اکنون که بیش از چهل سال از چاپ کتاب راز و رمز زنانه در سال ۱۹۶۳ می‌گذرد، تحقیقات فراوان انجام شده در این زمینه، نشان‌دهنده‌ی این موضوع است، زنانی که در زندگی‌های‌شان، خوشبخت‌ترین زنان هستند، کسانی‌اند که خود را در نقش سنتی و قدیمی تربیت فرزند می‌بینند، حتی اگر شاغل باشند، و به طور شگفت انگیزی، این زنان کار بیشتری را در محیط خانه انجام می‌دهند، متوجه می‌شوند که شوهرانشان تمام توانایی‌شان را برای کمک و حمایت از او به کار می‌گیرند.

زنان، درست از لحظه‌ی تولد، احساس درونی به‌شدت رشدیافته‌تری دارند که به آن‌ها اعطا شده است. از جمله، خواندن احساسات و افکار دیگران، پی بردن به اطلاعات عاطفی و واکنش نشان دادن نسبت به آن‌ها به شیوه‌های درست. تا دو نسل قبل از این، شغل زنان اغلب در زمینه‌ی آموزش یا پرستاری بود (دو شغل بسیار فداکارانه). برخی‌ها می‌گویند که زنان جذب این شغل‌ها می‌شوند؛ زیرا، دنباله‌ی نقش‌های مادری هستند. برخی دیگر می‌گویند زنان نسبت به این شغل‌ها اهمیت کمتری نشان می‌دهند. در هر دو صورت، تاریخچه‌ی اجتماعی و فرهنگی شدیدی پشت نقش زنان به عنوان مراقبت کنندگان، وجود دارد.

شیوه‌ی انتقادی نه برای زنان جواب می‌دهد و نه برای مردان. بنابراین، من شیوه‌ی متفاوتی دارم: به شوهرتان این فرصت را بدهید تا کار امروز شما را کمتر کند و در انجام دادن کار منزل یاورتان باشد. از او بخواهید تا به مدت یک ساعت، مراقب بچه‌ها باشد یا از مغازه خرید کند یا لباس‌ها را داخل ماشین لباس‌شویی قرار دهد. حال بنشینید و اجازه دهید که او به روش مردانه‌ی خودش این کارها را انجام دهد (مهم نیست که انجام دادن این کارها ممکن است به نظر شما چقدر اشتباه باشد، کلامی نگویید جز "تشکر"). در پایان، ممکن است او کار را به خوبی شما انجام نداده باشد، اما در هر حال، کارها انجام شده است. او بیشتر کار کرده است و شما کمتر، و این امر شما را خوشحال می‌کند.

زنان متأهل خوشبخت می‌دانند که واگذاری دقیق مسؤولیت به چه کسی، چه کاری، چه چیزی و چه موقعی، هیچ تأثیری در بهبود کیفیت زناشویی ندارد. در عوض، آن‌ها بر این موضوع تمرکز می‌کنند که چطور زن و شوهر می‌توانند بین وظایف یکدیگر، تعادل برقرار کنند.

وقتی که مردی معذرت خواهی می‌کند، به آن به عنوان روشی برای بهتر شدن روابط زناشویی ـ آن طور که یک زن می‌نگرد ـ نگاه نمی‌کند؛ بلکه به آن به عنوان از دست دادن توانمندی‌اش می‌نگرد

یافتن نکات و خصلت‌های خوب در همسرتان و خاطر نشان کردن آن‌ها، روابط شما را بهبود می‌بخشد و مشاجره‌ها و بگومگوها، این روابط را از بین می‌برند. اگر فرزند داشته باشید، به خوبی می‌دانید که می‌توانید رفتارهای آنان را از طریق تعریف و تمجید کارهای خوبشان، بهتر شکل دهید تا این‌که بخواهید کارهای بد آنان را سرزنش کنید. بسیاری از زنان خوشبخت می‌دانند که همین شیوه در مورد شوهرانشان هم جواب می‌دهد و به کار می‌آید. او را نوازش کنید. به او سیخونک نزنید. اگر هر زمان که او از در وارد می‌شود، بداند که حرف‌های خوب و محبت‌آمیزی خواهد شنید، ملزم می‌شود تا طرز برخورد و رفتارش را نسبت به شما تغییر دهد. وقتی این امر اتفاق بیفتد ـ و خواهد افتاد ـ زندگی زناشویی بسیار سعادتمندی خواهید داشت.

در واقع، تعریف و تمجید کردن با میل و رغبت در حالی‌که آزار و اذیت و شکایت کردن در میان نباشد، یکی از سیاست‌هایی است که به روزا کمک کرد تا آن طور که می‌خواهد در لوکاس تغییر ایجاد کند.

اگر، به طور مثال، باغ دارید و شوهرتان باغبانی را برای زدن چمن‌های داخل باغ استخدام می‌کند، وقت آن است که لباس‌ها را به خشک شویی ببرید و خودتان آن‌ها را نشویید. تعادل و توازن را بدون هرگونه برخورد و تنش، ایجاد کنید. هدف، خوشبختی است نه جنگیدن.

برای مردان، صحبت کردن ـ مثل بسیاری از تعاملات ـ در مواردی است که بخواهند خود را بهتر از دیگر مردان نشان دهند. مهم نیست که آن‌ها چه می‌کنند، فقط سعی می‌کنند تا خود را بهتر از دیگران نشان دهند. بنابراین، وقتی که مردی معذرت خواهی می‌کند، به آن به عنوان روشی برای بهتر شدن روابط زناشویی ـ آن طور که یک زن می‌نگرد ـ نگاه نمی‌کند؛ بلکه به آن به عنوان از دست دادن توانمندی‌اش می‌نگرد.

کارهای شما می‌تواند به همسرتان یاد بدهد که چگونه به «شما» توجه کند. هنگامی که شما همسرتان را راضی نگه می‌دارید، او یاد می‌گیرد که مفهوم ازدواج چیست. او از عشق ورزیدن لذت می‌برد و به همسرش توجه می‌کند و اگر تا به حال کاری برای همسرش نکرده است، به زودی تشویق خواهد شد که مشابه آن را برای شما انجام دهد. این است طبیعت بشر. همه‌ی ما می‌خواهیم به روش خودمان نسبت با کسانی که با ما مهربان و فداکار هستند، مهربان و فداکار باشیم.

زنان، تأثیر خیره‌کننده‌ای روی مردان دارند. دلیل این‌که وقتی شوهرتان برای سفر کاری از شما دور می‌شود، نگرانش می‌شوید و یا گاه به همسرتان نگاه می‌کنید تا دریابید که آیا چشم‌هایش، زن زیبایی را که از کنارش می‌گذرد دنبال می‌کند یا خیر، همین مطلب است. او نمی‌تواند به سمت زنان گرایش نداشته باشد. زنان، چهره‌ی جذابی در نظر یک مرد هستند. بنابراین، چرا از این جاذبه و کشش انکارناپذیر، به نفع خودتان استفاده نکنید! فراموش نکنید که بویژه در مقام یک زن متأهل، قدرت شما بیش از قدرت اوست (درصورتی که آن را به کار ببرید). می‌توانید شوهرتان را شیفته و مسحور خود کنید تا علایق شما را برآورده سازد و در او احساس نیاز و دلبستگی به خودتان را افزایش دهید. زنی باشید که او می‌خواهد دوستش بدارد و هر کاری برای رضایت و خوشبختی‌اش انجام دهد.

در این‌جا پنج مرحله‌ی آسان برای ارتباط بهتر با هر مردی بیان شده است: ۱. اصل مطلب را اول بگویید. ۲. از کلمات کمتری استفاده کنید. ۳. با زبان خودش، با او صحبت کنید. ۴. به او فرصت و مجال پاسخ دادن بدهید. ۵. وقت شناس باشید.

به افرادی که اغلب کمتر حرف می‌زنند و از عبارات کوتاه‌تری استفاده می‌کنند، با دقت بیشتری گوش داده می‌شود.

مطالعات نشان داده است که زنان در مقایسه با مردان، مغزهای متفاوتی دارند و مغز آن‌ها از طریق دسته‌ای از هورمون‌های مختلف عمل می‌کند. زنان دارای حس وابستگی عاطفی مأنوس‌تری هستند؛ آن‌ها بهتر قادرند احساساتشان را بیان کنند و نسبت به مشکلات زناشویی، رادار بسیار حساسی دارند. زنان قدرت شگفت‌انگیزی در تربیت، حمایت و پشت‌گرمی دادن به دیگران دارند، نه از طریق صرف‌نظر کردن از نیازهای‌شان که با آن مواجه می‌شوند، بلکه با شیوه‌های همکاری خود، بهترین احساسات، خصوصیات و ویژگی‌ها را در خود، شوهر و فرزندان ایجاد می‌کنند و با کاهش تنش‌ها، باعث دلگرمی در زندگی می‌شوند.