بریده‌هایی از کتاب ۵ زبان عشق مجردها

اگر اینگونه بتوانم سی دقیقه وقتم را به تو اختصاص دهم در واقع سی دقیقه از عمرم را صرف تو کرده‌ام.

بر زبان نیاوردن تعریف و تمجید موجب ویرانی مفهوم عشق خواهد شد.

یک جمله‌ی هوشمندانه می‌تواند آتش خشم را در انسان خاموش کند

زبان، نیروی مرگ و زندگی دارد.

چند سال پیش پسرم پژوهشی در مورد بچه‌های خیابانی داشت و به من گفت: کودکان خیابانی رابطه و تعامل خوبی با والدین‌شان ندارند. نوع رابطه‌ی ما با دیگران، ماحصل نوع رابطه‌مان با پدر و مادرمان است. چنانچه رابطه‌ای خوب و مثبت با آن‌ها نداشته باشیم، رابطه‌مان با دیگران نیز خوب و مثبت نخواهد بود

به جرئت و قاطعیت می‌توانم بگویم انسان شاد، روابطی خوب و سازنده با دیگران دارد و ناراحتی فرد غمگین، معلول تعامل بد او با دیگران است.

دخترها همیشه مایلند که از آن‌ها تعریف و تمجید شود، و مردان نیز تعریف و تمجید را دوست دارند. آن‌ها از دوست و نامزدشان که از آن‌ها تعریف نمی‌کنند، دوری

پس باید به او زمان بدهی، او که قادر به خواندن فکر تو نیست.

به جرئت و قاطعیت می‌توانم بگویم انسان شاد، روابطی خوب و سازنده با دیگران دارد و ناراحتی فرد غمگین، معلول تعامل بد او با دیگران است.

بی‌تردید ما همواره تلاش می‌کنیم تا با زبان خودمان حرف بزنیم. ما عشق خود را با زبانی به دیگران ابراز می‌کنیم که دوست داریم آن‌ها نیز با همین زبان خودمان، محبت‌شان را به ما ابراز دارند.

اگر یکی دو سال از آغاز زندگی مشترک‌مان سپری شده باشد و احساسات و هیجانات عاشقانه فروکش کرده باشد. عدم شناخت زبان عاشقانه‌ی هم، سرانجام موجب جدایی زوجین از یکدیگر خواهد شد، نه به دلیل اینکه آن‌ها زوج مناسبی برای یکدیگر نیستند، دلیل این جدایی این است که آن‌ها عشق و احساس عاطفی‌شان را نسبت به طرف مقابل از دست داده‌اند.

برخی از افراد مجرد، احساس می‌کنند پدر و مادرشان آن‌ها را دوست ندارند و البته این تصوری اشتباه است، والدین آن‌ها را دوست دارند، اما چون زبان عشق فرزندان‌شان را نمی‌شناسند، نمی‌توانند با زبان عشق خاص شان با آن‌ها صحبت کنند.

در دوران جوانی همه‌ی ما حس عاشقانه داریم و فکر می‌کنیم همه ما را دوست دارند، اما با گذشت زمان احساس می‌کنیم کسی ما را دوست ندارد و دچار افسردگی می‌شویم.

اینکه باید زبان عشق هر کسی را بشناسیم و با آن زبان با او صحبت کنیم. و این تنها از راه صحبت کردن و بررسی نظرات او امکان‌پذیر است. و اگر نتوانیم زبان عشق کسی را بشناسیم او فکر می‌کند ما دوستش نداریم.

وقتی به خاطر ترس از کسی یا احساس گناه، فردی را وادار به انجام کاری می‌کنید و با بیان جمله‌ای از این دست: «اگر مرا دوست داری، باید این کار را برایم انجام بدهی»، این زبان عشق نیست، زبان اجبار است و یا جمله‌ای از این دست بیان می شود: «اگر فلان کار را برای من انجام ندهی، پشیمان می‌شوی». این زبان از زبان عشق بسیار دور است.

زنی مجرد می‌گفت: «این واقعاً خنده‌دار است که همه تمایل دارند کودکان و حتی سگ‌های غریبه را بغل کنند، اما من سال‌هاست منتظرم که کسی مرا در آغوش بگیرد و نوازشم کند، ولی هیچ‌کس این کار را انجام نمی‌دهد». و بعد از اینکه بی‌پروا این نیاز خود را بیان کرده است، عذرخواهی کرد.

اما من می‌خواهم با مادرم در ارتباط باشم. نمی‌خواهم موجب ناراحتی شما باشم، اما نمی‌توانم مادرم را نبینم.

ما با قدم سفری چند هزار مایلی را شروع می‌کنیم.

احترام به فرد دیگر، یعنی اینکه شما اجازه می‌دهید او فردی مختار و آزاد باشد ولی آیا فردی که می‌خواهید با او ازدواج کنید هم به شما احترام می‌گذارد؟

از دیدگاه من، افراد مجردی که پیش از ازدواج رابطه‌ی جنسی داشته‌اند، بیشترشان علاقه‌ی خود را برای برقراری یک رابطه‌ی خوب و نزدیک در زندگی زناشویی از دست می‌دهند.

زمانی که درمی‌یابیم دیگران ما را نمی‌پذیرند، برای مطرح کردن خود تلاشی بیشتر می‌کنیم.