بریده‌هایی از کتاب گزارش به نازادگان

کودکی‌های مرا زنی در زنبیل خویش به خانهٔ شما آورد یادهای غریب، شب‌های بلند، و خاطراتِ خسته‌ای که از خواب‌های من گریخته است.

زنی از میانِ صفوف، آهسته با طفل خویش زمزمه کرد: - گریه نکن، همهٔ ما... در مرداب روییده‌ایم.