بریده‌هایی از کتاب قلبتان را التیام بخشید

سرانجام، او دریافت که جدایی‌اش از بیل اتفاقی نیکو بود؛ زیرا در دوران تنهایی، به چیزی بهتر از آنچه آن فرد می‌توانست به او بدهد، دست یافت: «دوست داشتن خود»

اگر به مطالعه‌ی این کتاب می‌پردازید، به‌احتمال زیاد از چیزی آزرده شده‌اید و ما نمی‌خواهیم از آن بگریزید؛ اما این فرصت می‌تواند دریچه‌ای به رویتان بگشاید تا نه‌تنها دردتان را التیام بخشید، بلکه با درک کردن هر یک از احساسات خود به‌طور کامل، آن‌ها را رها کنید. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات، پس زدن یا نادیده گرفتن احساستان است. آن‌ها را اشتباه، بسیار بی‌اهمیت، یا بی‌اندازه مهم تصور کنید.

هنوز در این سیاره ساکن هستید، هرگز دوباره آغاز کردن برایتان دیر نیست

«گاهی خداحافظی کردن، نوع دیگری است از دوستت دارم».

مهم است درک کنیم، آنچه وجود دارد، اتفاق افتاده است. درک کنیم که در غم و اندوه، نمی‌توانیم گذشته را تغییر دهیم؛ اما می‌توانیم شیوه‌ی فکرمان را درباره‌ی آن عوض کنیم.

قلبی شکسته، قلبی بی‌ریا نیز هست.

در مسیر مهر و محبت هیچ فردی خطاکار نیست. فقط آموزگاران بی‌نقص وجود دارند

باید حرکت کنیم تا از آن مرحله بگذریم و آن‌را تغییر دهیم. ما نمی‌توانیم دیگران را مهار کنیم و گذشته‌مان را تغییر دهیم؛ اما می‌توانیم بر گفتگوی درونیمان نظارت کامل داشته باشیم.

به‌خاطر داشته باشید وقتی آماده‌اید، آموزگار ظاهر خواهد شد. وقتی زمان قرار گرفتن در رابطه‌ای جدید فرا برسد آن «فرد» پدیدار خواهد شد.

ما با انتخاب کلماتمان، روشی کامل برای تاثیر گذاشتن بر دنیای درونمان داریم. واژه‌ی خراب شدن، متضاد پربار شدن، می‌تواند تفاوت بسیاری ایجاد کند.

بسیار اهمیت دارد وقتی با فرد غصه‌دار همدردی می‌کنید، از منظر امید بخشیدن وارد نشوید. وقتی عزیزی را از دست داده‌اید که دلبندتان بود، هیچ جنبه‌ی امیدبخشی یافت نمی‌شود. آنچه وجود دارد این است که با پذیرش فقدان در طول زمان، ممکن است معنایی عمیق‌تر بیابید.

غم و اندوه شما به اندازه‌ی اثر انگشتتان منحصربه‌فرد است. برای این‌که قلبتان را کامل التیام بخشید، باید فقدان و اندوهتان را درک کنید.

«افکار ما رویدادهای زندگیمان را رقم می‌زنند. مفهوم این حرف آن نیست که فقدان اتفاق نمی‌افتد یا اندوهگین شدن حقیقت ندارد. معنایش این است که تفکر ما، تجربه‌ی از دست دادن و فقدان را شکل می‌دهد»

تنها کسی که می‌توانیم درباره‌اش کاری کنیم، همان کسی است که در آینه است. کسی که همیشه به کاری «درونی» نیاز دارد.

باربارا فهمید که باورش درباره‌ی این‌که آدم‌ها با هم رشد می‌کنند، کاملا درست نبوده است. سرانجام آدم‌ها رشد می‌کنند، شاید به‌اتفاق هم، شاید هم خیر

هیچ همسر سابقی نمی‌تواند بر آینده‌تان تسلط داشته باشد، مگر خودتان.

سعی کنید در تفسیرتان از کلمات مثبت بهره‌مند شوید. کلمات می‌توانند شما را بر زمین بکوبند یا درخشانتان کنند. درد ناشی از اندوه می‌تواند آسیب برساند، اما پروراندن افکاری مثبت و مهربانی می‌تواند شما را التیام دهد.

حقیقت این است که هر رابطه‌ای به این منظور طراحی‌شده که درمان به ارمغان بیاورد و التیام دهد. وقتی رابطه‌ای به‌پایان می‌رسد و شما در غم و اندوه باقی می‌مانید، می‌توانید از آن التیام بیابید یا این‌که به آن بچسبید. رابطه‌ای تمام شده، بنابراین واضح است که احساس اندوه می‌کنید؛ اما لحظه‌ای درباره‌ی درس‌هایی که آموخته‌اید، فکر کنید؛ درنتیجه می‌توانید موهبت‌ها را دریافت کنید. در غیر این صورت، همان چرخه را باز هم با فردی دیگر تکرار می‌کنید.

وقتی رابطه‌ای به‌پایان می‌رسد و شما در غم و اندوه باقی می‌مانید، می‌توانید از آن التیام بیابید یا این‌که به آن بچسبید. رابطه‌ای تمام شده، بنابراین واضح است که احساس اندوه می‌کنید؛ اما لحظه‌ای درباره‌ی درس‌هایی که آموخته‌اید، فکر کنید؛ درنتیجه می‌توانید موهبت‌ها را دریافت کنید. در غیر این صورت، همان چرخه را باز هم با فردی دیگر تکرار می‌کنید.

اگر به این معتقد باشید که رابطه‌ای ۱‌ ساله باید ۵ سال دوام داشته باشد، آن‌گاه احساس درد خواهید کرد.

«آیا دوستانم او را دوست خواهند داشت؟» دوستان شما بازتاب افکاری هستند که می‌فرستید. اگر پرسشی را مطرح کنید که تردید در آن نهفته باشد، آن‌ها نیز تردیدهایی خواهند داشت. از سوی دیگر، اگر افکار شادمانه ساطع کنید، دوستانتان نیز خودبه‌خود، افراد مورد توجهتان را دوست خواهند داشت؛ زیرا می‌بینند شما خودتان خشنود هستید.

کسی درباره‌ی تو و این‌که چقدر ویژه‌ای، فکر نمی‌کند، مگر این‌که خودت این کار را انجام دهی».

وقتی غصه می‌خورید، می‌توانید از عزت‌نفستان دید روشن‌تری به‌دست آورید. خودگویی‌تان آشکارتر می‌شود و می‌توانید حوزه‌هایی را که به توجه نیاز دارند، ببینید. این دوران می‌تواند اوقات موثر شفا یافتن الگوهای کهنه باشد.

یکی از درس‌های مهم در یک رابطه این است که شما نمی‌توانید آنچه ندارید، ارایه دهید. اگر معتقدید که دوست‌داشتنی نیستید، نمی‌توانید مهر و محبت دریافت کنید. بنابراین رشد کردن کاری است که باید در درون انجام شود. چشمگیرترین عشق و محبت می‌تواند به زندگی‌تان وارد شود؛ اما اگر خود را بی‌ارزش ارزیابی کنید، نمی‌توانید آن‌را بپذیرید.

افکارتان می‌توانند شما را آرام کنند؛ اما درضمن ممکن است بارها شما را در دردتان محبوس و رنجی غیرضرور ایجاد کنند. تنها راه خروج از درد، عبور از میان آن است. باید آن‌را احساس نمایید؛ اما نباید در آن درگیر شوید یا زندگی‌تان را از جنس آن سپری کنید. تنها راه احساس کردن عشق و علاقه، هنگام غصه خوردن برای آن، این است که آگاه باشید چگونه در دوران فقدان با خودتان رفتار می‌کنید.

چه چیزی برای ران وجود داشت که دوست داشته باشد؟ یا اگر با دقت بیشتر مطرح کنیم: «چه کسی آن‌جا بود که ران دوستش داشته باشد؟ اگر وَنِسا، خود را به اندازه‌ی کافی مناسب نمی‌دانست، چگونه می‌توانست برای ران کافی باشد؟»

«وَنِسا، ببین فکرت تو را به کجا برده است. تو با تشک آبی‌اش هم‌پیمان شدی که او احساس کند تو را از دست داده است؛ اما موضوع این است، تو کجای این ماجرا هستی؟ چه چیزی در تو این همه اهمیت داشت که او احساس کند دلش برایت تو تنگ شده است؟ پس خنده، لبخند و سبک ارزشمندت کجا بود؟ علاقه‌ات به بازی‌ها؟ خوی گرمت؟ تو خودت را به‌درستی غیرقابل دیدن کردی و آن‌گاه او را متهم می‌کنی که تو را ندیده است، یا این‌که تو را فقط مانند بقیه می‌بیند. بسیار خب، تو دختر دیوانه‌ای هستی که آب تشک آبی را خالی کردی تا نامزدت را وادار کنی دلش برایت تنگ شود. کسی درباره‌ی تو و این‌که چقدر ویژه‌ای، فکر نمی‌کند، مگر این‌که خودت این کار را انجام دهی».

درواقع او آگاه نبود که از مرز باریک‌بین تظاهر کردن و ایجاد کردن عبور می‌کند؛ اما می‌دانست تغییری درحال وقوع است. فکرش این بود که سخنِ «به آن تظاهر کن تا آن‌را ایجاد کنی» بیشتر درباره‌ی احساسی ساختگی بود. او درک نکرده بود مفهومش این است که باید کاری را انجام دهد تا ذهنش، جسم و روحش با آن باوری که پیشاپیش در او وجود داشته است، تماس حاصل کند. ممکن است این باور در کُنه وجودش پنهان شده باشد؛ اما فهمید که جسم و فکرش را شرطی می‌کرد تا با واقعیت‌های وجودش هماهنگ شوند.

خودم را صرف‌نظر از هر چیزی دوست دارم.

آنچه از همراهتان می‌خواستید، این بود که احساس کنید به شما علاقه‌مند است و به شما اهمیت می‌دهد؛ اما ببینید که شما نیز خود را دوست ندارید. ببینید شما نیز از خودتان مراقبت نمی‌کنید و چقدر برای زندگی‌تان کم می‌گذارید. وقتی دل‌مشغول دیگری هستید، مانند این است که کسی فضایی را در هوشیاری‌تان اشغال کرده باشد، بی‌آن‌که اجاره‌بها بپردازد.