بریده‌هایی از کتاب شبی در طهران

خانومی که شما باشین تو این تهرون، مورچه کوره رو می‌بینی؟ ازش غافل شی برات قداره می‌کشه

دراکولا: من مردم رو می‌شناسم. مردم همون‌قدر که دوست دارن، بدشونم می‌آد و برعکس.