بریده‌هایی از کتاب اسوه اخلاق: زندگی‌نامه و خاطرات آیت الله فیض مشکینی

از ویژگی های دیگر ایشان که قابل توجه است، شجاعت در اعتراف است، مثلاً اینکه: «ما در فلان مسئله، اشتباه کردیم». امروز، واقعاً برای همه ما از بزرگ تا کوچک لازم است که روی حرف‌هایمان تعصبی نداشته باشیم. ما بشر و جایزالخطا هستیم، اشتباه می‌کنیم، پس با شجاعت بگوییم: «این مسئله اشتباه بود» و بدون تعصب برگردیم.

در سال ۱۳۶۰ مرحوم آیت‌الله مشکینی به دعوت سپاه برای حضور در جمع پاسداران جهرم به آن شهر رفته بودند، در بازگشت از جهرم به شیراز، خودرو سپاه که حامل ایشان بود با گوسفندی جدا افتاده از گله برخورد کرد... سپاهیان از خودرو پیاده شده و با مهربانی و دلجویی از چوپان، بهای گوسفند را به وی پرداخت کرده و به راه خود ادامه دادند... مرحوم آیت‌الله مشکینی در سخنرانی چند ساعت بعد خویش در جمع سپاهیان شیراز به این ماجرا اشاره داشته و فرمودند: ما از انقلاب و فرزندان انقلاب همین را انتظار داریم و می‌خواهیم، شما که پاسدار و صاحب قدرت هستید با مردم به مهربانی و عدالت برخورد کنید.

می گویند: در این زمانه نمی‌شود آدم راستگو باشد و دروغ نگوید در صورتی که این قبیل حرف‌ها بیهوده است کاری که برای خدا باشد زمان و مکان ندارد؛ زمان و مکان را شیاطین جنی و انسی یاد داده اند.

یکی از توصیه‌های ایشان که در درس اخلاقشان می‌فرمودند این بود که مبادا روز شهادت یا ولادت امامی بگذرد و شما آن امام را زیارت نکنید. سپس خودشان توضیح می‌دادند که در هر روزی که شهادت یا ولادت امامی است به نیت زیارت آن امام یک زیارت امین الله که زیارت کوتاهی هم هست بخوانید تا جزء زائران آن امام محسوب شوید و از برکات زیارت آن امام معصوم بهره‌مند گردید.

ایشان در غریبی می‌ماند. این اراده خداست.