بریده‌هایی از کتاب گفت و گو با روانکاوم

احمقانه است که تا کجا می‌توان تاریخ را فراموش کرد، دستاوردهای علمی را کنار گذاشت و دوباره آن‌ها را کشف کرد، گویی که تازه بوده‌اند.

همراه این عشق، میل به یافتن آنچه دقیقاً در گذشته از دست داده‌اید، وجود دارد. شما اغنا خواهید شد، سپس مأیوس خواهید شد و شاید متوجه می‌شوید که خود شما موانع زیادی را برای آن ایجاد می‌کنید، انگار شما مستحق لبریز شدن از آن عشق نبودید یا اینکه آن را نمی‌خواستید و غیره و غیره.

همه‌چیز از کودکی می‌آید. زندگی چیزی، جز تکرار نیست. همه‌چیز در شش‌سالگی نقش بسته است. شما به‌طرز وحشتناکی در گذشته غرق می‌شوید!

آسیب نگفتهٔ تولد برای دخترک باعث شده است که تحت‌تأثیر یک مانع فکری و پرسشگری قرار داده شود که قادر نیست آن را بیان کند. به‌جای صحبت، کارهایی انجام داده که گرایش به تکرار شرایط آسیب و به صحنهٔ عمل درآوردن آن با تلاش و برانگیختن صحبت‌های رهایی‌دهنده دارد. تکرار کردن آسیب اجازه می‌دهد آن را حل کند.

خودش را به خطر انداخته بود، اما قطعاً حقیقت را جست‌وجو می‌کرد. آنچه به زبان نیامده بود در واقعیت تکرار می‌شد. هرکس که نمی‌تواند با کلمات حرف خود را بگوید از طریق کنش‌ها خودش را ابراز می‌کند.

حتی یک شفاف‌سازی ناکامل، موجب تسلی برای اضطراب، رو آمدن نشانه و توقف تکرار می‌شود.

کسانی که نمی‌دانند در چه زمانی، کجا و چگونه جایی در ناکجاآباد درون خود گیر افتاده‌اند و از آشفتگی‌های زندگیِ خود رنج می‌برند و حتی رنج می‌دهند، آن‌هایی که تصمیم گرفته‌اند تا از این رنج پنهان رهایی یابند، اما نمی‌دانند از چه طریق و چگونه می‌توانند قصهٔ زندگی خود را بازنگری و بازسازی کنند.