بریده‌هایی از کتاب دو رساله عیش پیری و راز دوستی

همچنان که میوه پس از رسیدن می‌پژمرد و می‌افتد، زندگی را هم عاقبت افتادنی در پی است، عاقل باید با روی خوش این عاقبت را بپذیرد و با طبیعت از ستیزه بپرهیزد، وگرنه همچو دیوان، ره عصیان خواهد رفت.