بریده‌هایی از کتاب پیدایش مسیحیت

«غسل تعمید خیلی جدی گرفته می‌شد و رایج بود که آن را تا آن‌جا که ممکن است به تأخیر اندازند تا از آن پس کم‌تر مجالی برای ارتکاب گناه کبیره باقی بماند.»

در قرن چهارم، در کنار چنین انگیزه‌های روحانی و ناخودپسندانه‌ای، انگیزه‌های دیگری برای ایمان آوردن وجود داشت. از آن‌جا که امپراتوران از این دین پشتیبانی می‌کردند، به صورت سرمنشأ اعتبار و امکان جابجایی اجتماعی در آمده بود

تعداد مسیحیان در امپراتوری با سرعت بی‌سابقه‌ای رو به افزایش گذاشت. دلایل این امر چندان روشن نیست. یقیناً، برخی از مشرکان به همان دلایلی جذب این دین شدند که در روزگار پیشین جذب شده بودند: وعده رستگاری و زندگی ابدی در بهشت؛ نمونه‌های الهام‌بخش شهیدان دلاور؛ استقبال این دین از بینوایان، بیماران، و ستمدیدگان

(لباس تشریفاتی‌ای که اسقف‌های کاتولیک و دیگر پیشوایان کلیسا امروزه به تن می‌کنند از پوشش رسمی نجبای رومی پَسین اقتباس شده است.)

تشریفات تجملی و پُر زیب و زیور دربار امپراتوری روم تأثیر فزاینده‌ای بر مراسم و مناسک مسیحی برجا گذاشت

آن‌ها همچنین به ممنوعیت قربانی کردن‌های مشرکانه که کنستانتین وضع کرده بود ادامه دادند و برخی از معابد مشرکان را تخریب کردند، هرچند اکثر چنین معابدی دست‌نخورده باقی ماندند و پرستش و نیایش در آن‌ها ادامه یافت.

همه انجیل‌ها متفق‌القولند که رسالت او دقیقاً پس از رویدادی آغاز شد که زندگی او را متحول ساخت ــ غسل تعمید او به دست یحیی تعمید دهنده (یوحنای معمدان). بنا بر انجیل مرقس: یحیی تعمید دهنده در بیابان حاضر شد و به تبلیغ غُسل توبه برای بخشش گناهان پرداخت.... در آن روزها عیسی از ناصره جلیل آمد و یحیی در رود اردن او را غسل تعمید داد. و وقتی او از زیر آب بیرون آمد در آن هنگام رسم بر این بود که شخص در جریان غسل تعمید کاملا به زیر آب فرو رود بی‌درنگ مشاهده کرد که آسمان‌ها شکاف برداشت و روح خدامانند کبوتری بر او فرود آمد؛ و بانگی از آسمان برخاست که «تو پسر عزیز من هستی؛ از وجود تو بسیار خرسندم». (۲۲)

بیش‌تر منابع قرن اول را باقی مانده اعضای قشر بسیار کوچک نخبگان امپراتوری روم نوشته بودند. از نظر آن‌ها، عیسی (اگر اصلا اسمش به گوششان خورده بود) صرفاً فردی جنجال‌آفرین و افسونگری دردسرساز در بخش کوچک و عقب‌افتاده‌ای از جهان بود

اگر کسی نتواند بدون به میان آوردن نام خدا اطمینان دیگران را جلب کند از پیش محکوم و مطرود است.

دین مسیحی، مانند میترائیسم (مهرپرستی)، برای تولد معجزه‌آسای یک نوزاد مقدس، خوراک مقدس نان و آب (یا شراب)، غسل تعمید، و وعده رستاخیز اهمیت خاصی قایل بود.

فتوحات و فرمانروایی رومیان باعث ناآرامی و ناامنی اجتماعی زیادی در میان اقوام محلی شد و در نتیجه به پیدایش شرایط مساعد برای گسترش ادیان تازه‌ای که نوید برادری و رستگاری می‌دادند کمک کرد.

فتوحات و فرمانروایی رومیان باعث ناآرامی و ناامنی اجتماعی زیادی در میان اقوام محلی شد و در نتیجه به پیدایش شرایط مساعد برای گسترش ادیان تازه‌ای که نوید برادری و رستگاری می‌دادند کمک کرد.