بریده‌هایی از کتاب جاذبه و رحمت

اما هرچه بود انسان نجات یافته بود، حالا معنایی داشت، اکنون دیگر مانند برگی در دست باد نبود، بازیچهٔ بیهودگی نبود، بازیچهٔ امری «بی‌معنا» نبود؛ از این پس می‌توانست چیزی بخواهد‌مهم نبود که در آغاز چه چیزی را، چرا و چگونه خواست، خود خواستن نجات یافته بود.