بریده‌هایی از کتاب الکترا

الکترا: کسی بینوایان را به دوستی نمی‌گیرد.

الکترا: با ما مهربان باش. ما رنج دیدیم و سزاوار مهربانی هستیم

شاید مغلوب گردم اما دشمنانم هرگز لذت بی‌حرمتی به مرا نخواهند چشید.

شهر ما دیر خشنود می‌شود و زود عیب را می‌جوید.

چگونه می‌توانی به خدایی باور داشته باشی که فرمان قتل می‌دهد؟

پسر پدری پاک‌زاد را دیده‌ام که پوچ و میان‌تهی است و فرزندانی نیک از پدر و مادری فرومایه. در دل مردی توانگر، کاستی دیده‌ام و شوری ارجمند در تنی افتاده. به راستی آدمیزاد چگونه می‌تواند این دو را از هم بازشناسد و میان آنها داوری کند؟ با دارایی بسنجد؟ پیمانه‌ای نارواست. آیا تنگدستی اندازه‌ای بهتر است؟ نه! آن هم این کاستی را دارد

این شرم‌آور است که به جای یک مرد، یک زن بر خانه فرمان براند.

سرشت مردان سرشار از پریشانی است.

زن بدکردار آماج بیزاری‌ست.

نشان استواری برای مردانگی نیست. سرشت مردان سرشار از پریشانی است.

فرهیختگان می‌توانند بر دیگران دل بسوزانند که ناسودگان چیزی از آن نمی‌دانند.

آدمیان را همان گونه که می‌یابی داوری کن. پیمانه پاک‌زادی منش است.

به خود بالیدی که چون مال بسیار داری کسی هستی. اما دارایی اندکی در کنارت می‌ماند. توانگری نه، نیکنامی است که می‌پاید. زیرا نام نیک هماره ماندگار است و پلیدی را می‌راند. توانگری نارواست و با بدکرداران می‌ماند. چون گُلی اندک زمانی شکوفاست و سپس برباد می‌رود.

کسی بینوایان را به دوستی نمی‌گیرد.

کلوتایمنسترا: تو دور از دوستان و همسایگان زندگی می‌کنی؟ الکترا: کسی بینوایان را به دوستی نمی‌گیرد.

اورستس: کسی اینجا نیست که تو را سرزنش کند. الکترا: شهر ما دیر خشنود می‌شود و زود عیب را می‌جوید.

از منظر سیاسی آیا ما می‌توانیم این دو جوان را همانند قربانیان مدرن تبعید بدانیم؟ پیچیدگی‌های الکترا‌ی اوریپید به ما کمک می‌کند به موقعیت‌های قابل‌مقایسه در روزگار خودمان بیاندیشیم. چه فشارهایی جوانان امروز را به سوی مرگ قهرمانانه سوق می‌دهد؟

هیچ مرد تن‌آسایی نمی‌تواند بی رنج و زحمت زندگی‌اش را بگذراند، حتی اگر هماره نام خدایان بر لبانش باشد.

بگذار چشمانم را با پاره جامه‌ام از آب بزدایم. اشک خیس‌شان کرده است.

بگذار هیچ تبهکاری گمان نبرد اگر دور یکم را خوب دویده از دادگری برگذشته است.