بریده‌هایی از کتاب باد بزن خانم ویندرمیر

چون عمر ما بیش از چند لحظه نیست دیوانگی محض است اگر ما از این لحظه‌ها استفاده نکنیم و از فرصتی کوتاه که در اختیار داریم لذت نبریم.

لیدی ویندرمیر: دوشس! به عقیده شما همه مردها بد هستند؟ دوشس برویک: همه. بدون استثنا. هیچ‌وقت هم سر به راه نمی‌شوند. مردها پیر می‌شوند اما خوب شدنی نیستند.

ما از این‌که آگاتا یک روز ما را ترک کند و از انگلیس خارج شود خیلی ناراحتیم ولی به‌نظر من مادری که حاضر نباشد دوری دخترش را تحمل کند محبت واقعی به فرزندش ندارد.

نمی‌دانم چرا وقتی بین فامیل هستم احساس کسالت می‌کنم.

آدم‌ها به تدریج که پیر می‌شوند قاعدتاً باید معلوماتشان عمیق و دقیق‌تر بشود، اما متأسفانه این‌طور که معلوم است چنته آن‌ها خالی‌تر می‌شود.

حالا دیگر بدبینی و سوءظن در بین مردم آن‌قدر زیاد شده است که هیچ‌کس باور نمی‌کند ممکن است زوج خوشبخت هم وجود داشته باشد.

من حالا دیگر نمی‌توانم به این باور پایبند باشم که باید انسان‌ها را به دو گروه خوب و بد تقسیم کرد. ما با دو گروه، دو تیره و یا دو خلقت متفاوت روبه‌رو نیستیم.

ایده‌آل، یک امید مبهم و یک خیال‌پردازی است که ممکن است گاهی خطرناک باشد. حقیقت بیشتر ارزش دارد، گرچه ممکن است تلخ و رنج‌آور باشد.