بریده‌هایی از کتاب همه چیز به نفع تو پیش می رود

خداوند ما را روی خطی مستقیم پیش نمی‌برد. گاهی اوقات پیچ‌وتاب می‌خوریم، چرخ می‌زنیم، ناامید می‌شویم، چیزی را از دست می‌دهیم و می‌بازیم. تمام این‌ها بخشی از برنامه او هستند

خداوند فقط برای اینکه رشد کنیم، ما را در شرایط دشوار قرار می‌دهد.

معجزات بسیاری دیده بود، اما برای خودش معجزه نمی‌شد. او نیز مانند پولس می‌توانست بداخلاق باشد و بگوید: عادلانه نیست، خدایا. تو آن‌ها را شفا دادی، می‌توانی مرا هم شفا بدهی. انصاف نیست. اما در عوض چنین راهی را پیش گرفت: مرحمت تو برای هر شرایطی کافی است. حتی وقتی درک نمی‌کنم، حتی وقتی عادلانه به نظر نمی‌رسد، بازهم می‌خواهم به تو اطمینان کنم. اجازه نمی‌دهم این ترس نامرئی مرا از سرنوشتم دور کند.

ایمان یعنی هنگامی که هیچ دلیلی نداری، بازهم به خداوند اطمینان کنی.

«خدایا، من به تو اعتماد دارم. تو می‌دانی چه چیزی برای من بهتر است. حتی وقتی شرایط را درک نمی‌کنم، باور دارم هنگامی که همه‌چیز را به یکدیگر ربط بدهی، به نفع من می‌شود و به ضرر من نخواهد بود».

هربار که شکست می‌خوری و خراب‌کاری می‌کنی، چیزی هدر نمی‌رود، از درون پخته می‌شوی. این‌ها بخشی از برنامه خدا هستند.

وقتی ناامید و آسیب‌دیده هستی، مدام فکر می‌کنی: «خدایا، عادلانه نیست. چرا اجازه دادی چنین اتفاقی برای من بیفتد؟» از تو می‌خواهم به خداوند اعتماد کنی. او بهتر می‌داند. شاید خوب به نظر نرسد، اما وقتی همه‌چیز را باهم هماهنگ کند، به گذشته نگاه می‌کنی و می‌گویی:

اگر تلاش کنی از همه‌چیز سر در بیاوری، ناامید خواهی شد

«خداوند باران را بر سر عادل و ظالم نازل می‌کند». اینکه تو آدمی نیکوکار هستی، دلیل نمی‌شود با شرایط دشوار روبه‌رو نشوی.

اجازه نده شب‌های تاریک تو را متقاعد کنند که روزهای خوش زندگی به پایان رسیده‌اند.

وقتی ناامید و آسیب‌دیده هستی، مدام فکر می‌کنی: «خدایا، عادلانه نیست. چرا اجازه دادی چنین اتفاقی برای من بیفتد؟» از تو می‌خواهم به خداوند اعتماد کنی. او بهتر می‌داند. شاید خوب به نظر نرسد، اما وقتی همه‌چیز را باهم هماهنگ کند، به گذشته نگاه می‌کنی و می‌گویی:

«خدایا، من به تو اعتماد دارم. تو می‌دانی چه چیزی برای من بهتر است. حتی وقتی شرایط را درک نمی‌کنم، باور دارم هنگامی که همه‌چیز را به یکدیگر ربط بدهی، به نفع من می‌شود و به ضرر من نخواهد بود».