بریده‌هایی از کتاب رسهالده

بورکهارت به صدای بلند و صریح گفت: «کسی خوش‌بخته که امید داره. تو چه امیدی داری؟ موفقیت، افتخار و پول که به‌حدکافی داری. بشر، تو اصلاً یادت نیست که زندگی و شادی چیه! تو راضی هستی چون دست از امید شستی! من این رو خوب می‌فهمم. ولی این وضعیتِ تهوع‌آوریه. یوهان، این یک دُمَلِ چرکیه و کسی که هم‌چین دُمَلی داره و حاضر نیست بهش نیشتر بزنه، بُزدله.»