بریده‌هایی از کتاب چگونه حال خودمان را بهتر کنیم؟

هر زمان یک نیاز اساسی انکارشود، خشم و رنجش به دنبال آن خواهد آمد.

این گم‌گشتگی و ازدست‌دادن خویشتن حقیقی می‌تواند به شکل‌های مختلف در بزرگ‌سالی ظاهر شود و به نظر من بر اساس مشاهداتی که داشته‌ام اثرات این گم‌گشتگی بیشتر به‌صورت بلاتکلیفی شدید و اهمال‌کاری یا نیازی وسواس‌گونه و کمال‌گرایانه برای موفقیت ظاهر می‌شود.

ما احساس خشم و ناراحتی می‌کنیم و می‌پرسیم «چرا مردم از من سوءاستفاده می‌کنند؟» یا «چرا مردم از من قدردانی نمی‌کنند؟» که واکنشی عادی به زیرپاگذاشتن مرزهاست. آنچه درک نمی‌کنیم این است که این رفتار به‌دلیل تعیین‌نکردن مرزها یا محدودیت در زمان، انرژی و منابع عاطفی ما برای دیگران است

آن‌ها هزاران سال است بر این باورند که چیزی ماورای خود انسان وجود دارد.

. والدینی که در زندگی فرزندشان زندگی می‌کنند و زندگی خود را به فرزندشان گره زده‌اند این باور عمیق و دردناک را دارند که «شکست‌خورده» هستند یا به‌نحوی احساس می‌کنند از دیگران کمترند و اغلب این باور اصلی را به فرزندان خود القا می‌کنند.

«تا زمانی‌که آسیب (تروما) حل نشده باشد هورمون‌های استرس که بدن برای محافظت از خود ترشح می‌کند در گردش خواهد بود

من بد نبودم. من آسیب‌دیده و معیوب نبودم. درواقع این عادت‌ها و رفتارها پاسخ‌های آموخته‌شده‌ای بودند که بدن من برای زنده نگه‌داشتنم از آن‌ها استفاده می‌کرد.

وقتی آسیب به‌درستی بررسی و شناسایی نمی‌شود، اثراتش در وجود ما باقی می‌ماند و روایت‌های ما در زندگی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و پاسخ‌های خودکار ما را شکل می‌دهد

ناخودآگاه ما در کودکی تحت‌تأثیر افکار، الگوها و عقایدی شکل می‌گیرد که به ما القا شده است

در دوران کودکی شما ... آیا احساس آزادی می‌کردید که «نه» بگویید؟

کسانی‌که تجربهٔ اختلال اضطراب اجتماعی را داشته باشند احتمالاً با موضوع قطع ارتباط و جداشدن از دیگران آشنا هستند.

بسیاری از مسائلی که من با آن دست‌به‌گریبان بودم بازتابی از مسائل مادرم بود؛ به‌ویژه رابطهٔ مادرم با بدن و احساساتش

والدینی که در زندگی فرزندشان زندگی می‌کنند و زندگی خود را به فرزندشان گره زده‌اند این باور عمیق و دردناک را دارند که «شکست‌خورده» هستند یا به‌نحوی احساس می‌کنند از دیگران کمترند

عدم بلوغ عاطفی ناشی از فقدان تاب‌آوری عاطفی، توانایی پردازش هیجانات، فهماندن مرزها و بازگرداندن سیستم عصبی ما به حالت تعادل است

پدر و مادری که از نظر عاطفی نابالغ‌اند ممکن است کج‌خلقی کنند، خودخواهانه یا لجبازانه رفتار کنند و اغلب کل واحد خانواده حول خلق‌وخوی آن‌ها شکل بگیرد.

گرفتاری‌های ما نسل‌به‌نسل منتقل می‌شود

وقتی سوزان خانه را ترک کرد، رفتار سلطه‌گری و کنترل‌گری مادر تشدید شد، روزی چند بار به سوزان زنگ می‌زد و از احساس گناه به‌عنوان سلاح در برابر سوزان استفاده می‌کرد. ‌

با گذشت زمان، رابطهٔ سوزان با مادرش استرس او را بیشتر می‌کرد و متوجه شد که مادرش باعث می‌شود که احساس ناامنی کند. او آزادانه احساساتش را بیان نمی‌کرد، زیرا مدام خواسته‌هایش را نادیده می‌گرفت، تا بتواند خواسته‌های مادرش را برآورده کند. او نمی‌خواست مادرش را به‌اندازه‌ای ملاقات کند که مادرش می‌خواست.