بریده‌هایی از کتاب ایده های بزرگ برای ذهن کنجکاو

احساس تنهایی می‌تواند باعث شود تا شما فکر کنید اشکالی در کار شما هست.

ممکن است ما بیش از اندازه به این فکر کنیم که دیگران درباره ما چه فکری می‌کنند.

چیزهای زیادی وجود دارند حتی چیزهای مهمی که هیچ‌کس درباره آنها نمی‌داند.

او به احساساتی که درون افراد بود علاقه داشت به خصوص وقتی که آن‌ها هیجان‌زده یا غمگین هستند. یکی از بزرگ‌ترین اهداف او متقاعد کردن مردم به این بود که کمی کم‌تر نگران این باشند که دیگران چطور درباره آن‌ها فکر می‌کنند.

هر کسی می‌خواهد که مورد عشق و محبت قرار گرفته و درک شود (حتی اگر به زبان نگوید).

وقتی سعی می‌کنید به مردم بگویید چه چیزی در ذهن شماست، اوضاع بهتر می‌شود. ممکن است آن‌ها نتوانند دقیقا کاری را که می‌خواهید انجام بدهند، یا حتی مشکل شما را به طور کامل حل کنند، اما کم‌کم می‌فهمند که شما به چه چیزی فکر می‌کنید، و دیگر شما آنچنان احساس تنهایی نمی‌کنید.

وقتی احساس خود را نسبت به دیگران توضیح نمی‌دهید، احساس درماندگی می‌کنید. شما احساس می‌کنید هیچ‌کس شما را درک نمی‌کند و شما تنها هستید

ویتگنشتاین گفت که وقتی مردم یکدیگر را درک نمی‌کنند، به این دلیل است که تصاویر در سرشان به اندازه کافی شبیه به هم نیستند.

وقتی متوجه می‌شویم که همه با مشکلات مشابهی مواجه هستیم، می‌توانیم نسبت به هم خیلی مهربان باشیم.

مهم‌ترین چیزهایی که ممکن است بشکنند، آدم‌ها هستند. شکستن آدم‌ها از نوع خاصی است، چون تنها شکستن فیزیکی استخوان‌ها یا آسیب به جسم شما نیست. وقتی شما بسیار خشمگین می‌شوید و چیزی وحشتناک می‌گویید، یا کاری زشت انجام می‌دهید نیز ممکن است شکستن اتفاق بیفتد.

دانستن این که می‌توان احساسات را ترمیم کرد، بسیار مفید است.

اگر ما بدنبال آن باشیم که که همواره همه‌چیز بی‌نقص باشد، در نهایت ناامید می‌شویم و بسیار غمگین‌تر از آنچه که باید باشیم، می‌شویم.

فیلسوف فرانسوی، ژان‌پل‌سارتر در سال ۱۹۰۵ در ابتدای قرن بیستم متولد شد. او در مدرسه شاد نبود و در آن‌جا بسیار مورد اذیت و آزار قرار می‌گرفت. او دارای گوش‌های بسیار بزرگی بود و چشم راستش طوری بود که انگار به گوشه خیره شده است. همچنین او شیطنت زیادی داشت و عاشق کلک زدن به مردم بود.

خجالت یعنی با این تصویر ذهنی که چون فردی غریبه است، شما نمی دانید چه چیزی بگویید یا چطور عمل کنید

بسیاری از آدم بزرگ هم خجالت میکشند.

آیا خردمند بودن به معنای باهوش بودن است؟ نه، خیلی بیشتر از این حرفهاست. خردمندی، با احساس بودن، مهربان بودن، آرام بودن و پذیرفتن واقعیت‌های زندگی است. (اینکه زندگی همیشه بی‌نقص نیست و گاهی اوقات می‌تواند واقعا سخت باشد)‌ ‌