بریده‌هایی از کتاب بیوه چینگ، دزد دریایی

ما تمام مدت را مشغول بحث درباره‌ی امکان خلق یک رمان اول‌شخص بودیم که در آن راوی وقایع داستان را حذف یا تحریف کند و تمام روش‌های تناقض‌گویی را به کار گیرد؛ به‌طوری‌که تعداد اندکی از خوانندگان کتاب - بسیار معدودی از ایشان – بتوانند واقعیتی وحشتناک یا پیش‌پاافتاده را حدس بزنند.

آینه‌ها و جماع ناپسندند؛ زیرا هر دوی آن‌ها، آدمی را تکثیر می‌کنند.

منش فکری دیگری اعلام می‌دارد هنگامی که این‌جا در خواب هستیم، جای دیگری برمی‌خیزیم؛ به‌عبارت دیگر هر فرد در واقع دو فرد است.

مکتب دیگری اعلام می‌کند که کل زمان در گذشته روی داده است، و بر این مبنا زندگی اکنون ما خاطره‌یی است یا بازتابی تیره‌و‌تار و بی‌شک مغلوب و منحرف از یک فرآیند غیرقابل بازگشت است.