بریده‌هایی از کتاب در باب زندگی مینیمالیستی

لیونل مسی، ستاره فوتبال، نمونه کسی است که این اصل را کاملاً فرا گرفته است. مسی، که برای باشگاه بارسلونا بازی می‌کند و احتمالاً در تاریخ فوتبال به عنوان یکی از بهترین بازیکنان شناخته می‌شود، به این معروف است که در مسابقاتش فقط در مسافت‌های کوتاه می‌دود. در حالی که فوتبالیست‌های حرفه‌ای معمولاً به طور متوسط در هر بازی ده کیلومتر می‌دوند، این میانگین برای مسی هشت کیلومتر است. در واقع، اغلب اوقات او را می‌بینید که در طول مسابقه در حال راه رفتن در زمین بازی است. اطلاعات دیگری هم وجود دارد که نشان می‌دهد او نه‌تنها برای برگشت به یک موقعیت دفاعی ــ به جای دویدن ــ فقط راه می‌رود، بلکه اغلب برای دویدن در خط حمله هم تلاش همه‌جانبه‌ای از خود نشان نمی‌دهد. به نظرم سبک مینیمالیست مسی دلیل قرار گرفتن او در صدر برترین ورزشکاران جهان است. هنگامی که با همه قوا از بازیکنان تیم حریف سبقت می‌گیرد، تصویر واضحی از لحظات حیاتی و تعیین‌کننده پدید می‌آورد. برای مسی گل زدن بالاترین اولویت را دارد. او از همه‌چیز می‌کاهد تا انرژی‌اش را ذخیره کند و تمرکزش فقط بر آن چیزی باشد که واقعاً اهمیت دارد: فرصت‌های حیاتی گل زدن.

برای یک مینیمالیست هدفْ کم کردن نیست، بلکه حذف کردن چیزهایی است که باعث حواس‌پرتی‌اش می‌شود

۱: چرا مینیمالیسم؟ همه انسان‌ها مینیمالیست متولد می‌شوند حتی یک نفر را هم پیدا نمی‌کنید که هنگام به دنیا آمدن دستش پر بوده باشد. همه انسان‌ها مینیمالیست متولد می‌شوند. ارزش ما در مجموعه دارایی‌هایمان نیست. مایملک مادی ممکن است ما را فقط برای مدتی کوتاه خوشحال کند. وسایل غیرضروری مادی زمان، انرژی و آزادی‌مان را می‌بلعند. به عقیده من مینیمالیست‌ها مینیمالیست شدنشان را با درک همین موضوع آغاز می‌کنند.

حرص مثل هیولایی است که هرچه می‌خورد، گرسنه‌تر و گرسنه‌تر می‌شود

شاید فکر کنید تا زمانی که تمام دارایی‌هایتان در یک چمدان جا نشود یا شب‌ها در کیسه‌خواب نخوابید، قابلیت مینیمالیست شدن ندارید. اما بگذارید خیالتان را راحت کنم، به چنین کارهایی نیاز نیست. هیچ تعریف واحدی از مینیمالیست وجود ندارد.

حتی یک مورد هم وجود ندارد که دلم برایش تنگ شده باشد. حتی اگر چنین چیزی در آن زمان وجود داشته، الآن نمی‌توانم حتی به یاد بیاورم که چه بوده است و این موضوع نشان می‌دهد چقدر همه آن چیزها کم‌اهمیت بوده‌اند.

وقتی دست از مقایسه کردن بردارید، خودتان را پیدا می‌کنید

با پیش رفتن و جدا شدن از همه چیزهایی که به خاطر حفظ ظاهر به آن‌ها چسبیده بودم، نگرانی‌ام نسبت به این‌که در چشم دیگران چگونه به نظر برسم کمتر شد.

آنچه اهمیت دارد این است که ببینیم چرا چیزهایی وجود دارد که نمی‌توانیم از آن‌ها جدا شویم. یک دقیقه وقت بگذارید و واقعاً روی هر چیزی که نمی‌توانید از آن دل بکنید تمرکز کنید و از خودتان بپرسید چرا؟

وقتی یک حلقه ۵۰۰ پوندی می‌خرید در مقایسه با حلقه‌ای ۱۰۰ پوندی سطح خوشحالی‌تان پنج برابر نمی‌شود. لبخند شما پنج برابر بزرگ‌تر نمی‌شود و شما هم پنج برابر خوشحال‌تر نمی‌شوید. هرچند قیمت‌هایی که روی اجناس می‌گذارند هیچ محدودیتی ندارد، مسلماً احساسات ما محدودیت دارد.

استیو جابز همیشه لباس خاص خودش را می‌پوشید: یک پیراهن یقه‌ایستاده مشکی از برند ایسه میاکه، شلوار جین برند لیوایز مدل ۵۰۱ و یک جفت کفش کتانی از برند نیو بالانس، که حتی در سخنرانی‌های عمومی‌اش هم به پا داشت. مارک زاکربرگ، مؤس فیسبوک، ظاهراً شیفته تی‌شرت خاکستری است. معروف است که اینشتین همیشه یک مدل ژاکت می‌پوشید. این افراد از «زمان» ی که دیگران صرف انتخاب لباس و پیگیری مد می‌کنند بهره می‌برند و در عوض توجهشان را به چیزهایی معطوف می‌کنند که برایشان مهم است.

مینیمالیست‌ها خوش‌اندام‌اند با مینیمالیست‌های بسیاری ملاقات کرده‌ام، اما هیچ‌کدام از آن‌ها (حداقل تا این لحظه) اضافه‌وزن نداشته‌اند. کنجکاوم بدانم چرا؟ در کتاب‌های زیادی راجع به پاکسازی و مرتب کردن خوانده‌ام که کاهش وزن پاداش مضاعفِ دور انداختن چیزهای اضافی است. از زمانی که مینیمالیست شده‌ام، حدوداً ده کیلوگرم کاهش وزن داشته‌ام. بسیاری از افراد تأثیر کاهش وزن را از طریق مینیمالیسم این‌گونه توصیف می‌کنند که وقتی چیزهایی که در اطرافتان دست و پاگیر شده‌اند به‌تدریج از سر راه کنار می‌روند، نیروی چی ــ نیروی زندگی که در همه‌چیز سیلان دارد ــ در شما بهتر جریان می‌یابد و شما لاغر هم می‌شوید. به نظرم چیزهای خاص‌ترِ دیگری هم اتفاق می‌افتد.

آزمایشات نشان داده‌اند افرادی که در حجم بالایی از اطلاعات غرق می‌شوند در آزمایشات مغزی نسبت به کسانی که ماری‌جوانا استعمال می‌کنند عملکرد بدتری دارند.

، نیازی نیست زیاده‌روی کنید و چیزهایی را که واقعاً برایتان ضروری‌اند دور بیندازید.

وقتی وسایل کمتری داشته باشید، نظافت کردن تا سه برابر آسان‌تر می‌شود

هرچند ممکن است این‌گونه به نظر برسد که کاستن از متعلقات مادی‌مان به معنای از دست دادن داشته‌هایمان است، به نظرم بهتر است که ذهنمان را از نو ساماندهی کنیم. با حذف کردن چیزهای مازاد بیشتر از آنچه تصورش را بکنید به دست می‌آورید، چیزهایی مثل زمان، فضا، آزادی و انرژی.