بریده‌هایی از کتاب پارک شهر

آدم است دیگر، بعضی‌ها را همین‌جوری بی‌دلیل دوست دارد و از بعضی‌ها همین‌جوری بی‌دلیل خوشش نمی‌آید؛ منتها دوست داشتن بی‌دلیل‌تر از دوست نداشتن است.

برای کشتن کسی لازم نیست که حتماً ماشه را چکاند یا یک چاقو تا دسته تو قلبش فروکرد؛ کافی است روحش را با تحقیر به لجن کشید و کشت. کُشتهٔ واقعی چنین آدمی است.

این چه زنجیری بود به دست‌وپای من که هیچ‌وقت نمی‌توانستم کاری را بکنم که دلم می‌خواهد.