بریده‌هایی از کتاب داستان های جشن تولد

خوش بگذرد دیروز تولدم بود یک سال دگر به چوب خط خورد باید ناراحت باشم زندگی‌ام به‌هم‌ریخته اما خوش می‌گذرد همیشه دوستم داشته‌اند، دوستم داشته‌اند، دوستم داشته‌اند خسته‌ام از اینکه این‌قدر دوستم دارند باید بخوابم اما صدایی در سرم طنین می‌اندازد «این هم شد زندگی» پل سیمون

شناخت من از خودم، تغییرات اساسی بکند یا نکند، زمین از چرخش به دور خورشید باز نمی‌ایستد و با همان سرعت همیشگی می‌گردد.

«جانمی. ستارهٔ مجلس می‌شوم. خیال می‌کنی چند تا از مادرها می‌توانند با افتخار بگویند پسر من به هاروارد می‌رود؟ من دختر یک مزرعه‌دار چوب‌دار اهل تنسی هستم و پسرم به دانشگاه هاروارد می‌رود. هر وقت حالم بد می‌شود و احساس سرخوردگی می‌کنم همین‌که به این قضیه فکر کنم حالم خوش می‌شود.»

با اینکه روزهای تولد بسیاری را از سرگذرانده‌ام، با اینکه وقایع مهم و بکر و دست اولی را شاهد بوده‌ام یا تجربه کرده‌ام، احساس می‌کنم همیشه همانی که بوده‌ام باقی مانده‌ام، هیچ‌وقت نتوانستم چیز دیگری باشم.

هیچ‌کدام از این اتفاقات واقعی به نظر نمی‌رسد. خطرناک و هیجان‌انگیز نیست.