بریده‌هایی از کتاب کافه پاریس

و یک سخنرانی پُرشور و مهیج در گورستانْ تنها بر افراد غریبه تأثیر می‌گذارد، درحالی‌که برای بیوه و فرزندان فرد ازدنیا‌رفته بی‌معنی و بی‌اهمیت جلوه می‌کند.

قسم خوردم اگر زنی را دوست داشته‌ام، او را با اخلاص تمام، مانند یک برده، دوست داشته‌ام. من همه‌چیزم را قربانی او کردم، با خانواده‌ام قطع رابطه کردم، کارم و موسیقی را ترک کردم. من او را سر چیزهایی بخشیدم که حاضر نیستم به خاطرشان مادر و خواهرم را ببخشم. هرگز نگاه چپ به او نکردم، هرگز در هیچ موردی نظرش را نادیده نگرفتم. چرا فریبم داد؟ نمی‌خواهم دوستم داشته باشد؟ اما چرا به ‌‌طرز نفرت‌انگیزی دورویی کرد؟ اگر مرا دوست نداشت، چرا راحت و صادقانه به من نگفت؟ او که نظر مرا در این باره می‌دانست... »

و آیا به خاطر ندارید که گفته بودم چیزی که شما با دیوانگی اشتباه می‌گیرید جز هوشیاری بیش‌ازحد حواس نیست؟

مسئلۀ اصلی این است که دیگران را همچو خودت دوست بداری. این اصل است. این همه‌چیز است.

من از نگرانی در مورد هر چیزی دست کشیدم و همۀ مشکلات ناپدید شدند.

دیگران را همچو خودت دوست بداری. این اصل است. این همه‌چیز است.

عشاق، هنگام سکوت، یکدیگر را بهتر درک می‌کنند

درحال‌حاضر ما با پنج‌شش نفر دزد زندگی می‌کنیم. همۀ همسایه‌ها آن‌ها را می‌شناسند. هر وقت هم لازم باشد ما با دزدها همکاری می‌کنیم یا بهتر است بگویم در حفاظت از خانه در برابر دزدهایی که با ما دوست نیستند و برای ما غریبه‌اند به آن‌ها کمک می‌کنیم. نمی‌دانم بالاخره چه می‌شود: یا همۀ ما هشت نفر، یعنی من، همسرم و آن شش نفر دزد، بقیۀ سال را در کنار هم سپری خواهیم کرد یا مقامات خانۀ‌مان را در یکی از محدوده‌‌ها به حساب می‌آورند و آنگاه من می‌توانم از آن‌ها شکایت کنم. اما، راستش را بخواهید، ما به دوستان‌مان، یا همان دزدان، حسابی عادت کرده‌ایم و شکایت از آن‌ها برای‌مان سخت است. باید بگویم درحال‌حاضر آن‌ها سهم خودشان را هم از مخارج خانه می‌پردازند.

عشاق، هنگام سکوت، یکدیگر را بهتر درک می‌کنند و یک سخنرانی پُرشور و مهیج در گورستانْ تنها بر افراد غریبه تأثیر می‌گذارد، درحالی‌که برای بیوه و فرزندان فرد ازدنیا‌رفته بی‌معنی و بی‌اهمیت جلوه می‌کند.

شهرت تنها باعث شادی قلب‌هایی می‌شود که شایستۀ آن هستند