بریده‌هایی از کتاب پول و شیطان

کودکان را با در نظر گرفتن وظایف انسانی‌شان، هوشمند و مهربان بار نمی‌آورند، بلکه هدف از بزرگ کردن‌شان لذتی است که والدین از آن می‌برند. در نتیجه این بچه‌ها همچون حیوانات بزرگ می‌شوند و نگرانی عمده والدین این نیست که آنان را برای زندگی پرتحرکی که شایسته انسان است آماده کنند (و والدین در اینجا از حمایت علم کاذبی که پزشکی خوانده می‌شود، بهره می‌برند. ) بلکه این است که تا آنجا که می‌توانند خوب به آنها غذا دهند، و تا آنجا که امکان‌پذیر است، آنان را بلندقامت و تمیز و فربه و جذاب بار بیاورند (اگر این کار در میان طبقات پایین رایج نیست به این دلیل است که توانایی مالی این کار را ندارند، دیدگاه آنان نیز همان است. ) و در این کودکان نازپرورده، همانند حیواناتی که بیش از اندازه غذا خورده‌اند، تظاهر زودرس و غیرطبیعی تمایلات جنسی دیده می‌شود که در دوران بلوغ موجب آشفتگی‌های وحشتناکی برای آنان می‌گردد

وقتی از آنان پرسیدند که چرا روحانیت را به رسمیت نمی‌شناسند، پاسخ دادند که در کتاب مقدس نوشته: «مفت یافته‌اید، مفت بدهید. » در حالی که کشیش‌ها وظیفه مقدس خود را در قبال پول انجام می‌دهند.

لیکن من به شما می‌گویم، هر کس به زنی نظر شهوت اندازد، هماندم در دل خود با او زنا کرده است. پس اگر چشم راستت تو را بلغزاند، قلعش کن و از خود دور انداز: زیرا تو را بهتر آن است که عضوی از اعضایت تباه گردد تا آنکه تمام بدنت در جهنم افکنده شود. و اگر دست راستت تو را بلغزاند، قطعش کن و از خود دور انداز: زیرا تو را مفیدتر آن است که عضوی از اعضای تو نابود شود، از آنکه کل جسدت در دوزخ افکنده شود. (متی باب پنجم، ۲۸ تا ۳۰)

بهترین انرژی انسان‌ها، در کاری بی‌حاصل و بلکه زیان‌آور تلف می‌شود. بیشتر تجملات واهی زندگی ما و همچنین بطالت مردان و بی‌شرمی زنان در به نمایش‌گذاشتن بخش‌هایی از اندامشان با روشی که از زنان هرجایی به عاریه گرفته‌اند و شهوت مردان را برمی‌انگیزد، از همین جا نشأت می‌گیرد. و من معتقدم که این نیز ناپسند است؛ چرا که برقراری پیوند به بهانه عشق، خواه در ازدواج و خواه غیر آن، هدفی نیست که شایسته انسان باشد، حال اهمیتی ندارد که موضوع تا چه حد شاعرانه تلقی شود، و هدف از آن همانطور که می‌توان خوب تصور کرد، فراهم کردن لذت بسیار است.

معمولا چنین می‌پندارند که پیرمردان، محافظه‌کار ذاتی هستند، در حالی که جوانان ذاتآ نوآورند. حقیقت چنین نیست. جوانان ذاتآ محافظه‌کارند: جوانانی که قصد زندگی دارند، اما در این باره نیندیشیده‌اند یا مجال اندیشه درباره چگونه زیستن ندارند، طرز زندگی پیشینیان را برمی‌گزینند.

شخصی که از فرایض پیروی می‌کند، مثل کسی است که در روشنایی یک چراغ ایستاده است. وی زیر چتر نور ایستاده و این نور، برای او کافی است و نیازی ندارد که پیش‌تر برود. شخصی که از تعلیمات مسیح پیروی می‌کند همانند کسی است که چراغی را بر بالای میله‌ای با طول نامحدود حمل می‌کند: نور آن همیشه در برابر اوست و همیشه وادارش می‌کند که در پی آن برود و هر لحظه پهنه‌ای از زمین اطراف را به او نشان می‌دهد و به‌سوی آن می‌کشاند.

استپان هیچ‌وقت احترام زیادی برای مقامات دولتی قائل نبود. اما اکنون کاملا متقاعد شده بود که همه دولت‌مردان و نجبا، دزدها و راهزنانی بیش نیستند که کارشان مکیدن خود فقراست، جز تزار که غمخوار مردم است و به امورشان رسیدگی می‌کند. سرگذشت تبعیدی‌ها و محکومان به اعمال شاقه که در زندان با آنها آشنا شد، او را به این نتیجه رساند. یکی به سبب دزدی از ادارات دولتی محکوم به اعمال شاقه شده بود، دیگری به خاطر تصاحب غیرقانونی دارایی روستاییان و سومی به خاطر جعل اسکناس.

همه دولت‌مردان و نجبا، دزدها و راهزنانی بیش نیستند که کارشان مکیدن خود فقراست

معمولا چنین می‌پندارند که پیرمردان، محافظه‌کار ذاتی هستند، در حالی که جوانان ذاتآ نوآورند. حقیقت چنین نیست. جوانان ذاتآ محافظه‌کارند: جوانانی که قصد زندگی دارند، اما در این باره نیندیشیده‌اند یا مجال اندیشه درباره چگونه زیستن ندارند، طرز زندگی پیشینیان را برمی‌گزینند.

هیچ چیز وحشتناک‌تر از این نیست که آدم با کسانی که صداقت ندارند، زندگی کند. من هر چیزی را تحمل می‌کنم جز این یکی.

استپان هیچ‌وقت احترام زیادی برای مقامات دولتی قائل نبود. اما اکنون کاملا متقاعد شده بود که همه دولت‌مردان و نجبا، دزدها و راهزنانی بیش نیستند که کارشان مکیدن خود فقراست

دیدن زن به عنوان موضوع لذت، خواه برای مردانی که ازدواج کرده‌اند و خواه آنهایی که نکرده‌اند گناه است (انجیل متی، باب پنجم، ۹-۲۸)