بریده‌هایی از کتاب زیباشناسی چیست؟

خلاصه آن‌كه از نظر نيچه نظام آموزشی ما ( غربيان)، چه در سطح فردی و چه در سطح فرهنگ تاريخی، چيزی جز فريب و نيرنگ نبوده است. خودِ زندگی از دست رفته تا رام‌كردن انسان جايش را بگيرد؛ به اين هدف كه انسان را برای زندگیِ اينجهانی اهلی كنند. اين انسانِ اهلی چيزی نيست مگر «حيوانی گروه‌گرا، رام، عليل و ميانمايه، درست مثل يك اروپايی امروزی». انسان، اين «كوتوله‌ی تحسين‌برانگيز»، همچنين مستعد آن است كه با كنارگذاشتنِ فرديت خود، به توده‌هايی بپيوندد كه مطيع اخلاق، دين، ايدئولوژی و منقادِ كليسا و دولت، يا سرسپرده‌ی قدرت‌های معنوی مثل علم و اخلاق‌اند.