میخاییل زوشنکو

میخاییل زوشنکو در ۱۰ اوت ۱۸۹۵ در سن پترزبورگ روسیه به دنیا آمد. وی نویسندۀ نوآور و کمترشناخته‌شدۀ روس است.

مدت‌ها زوشنکو را طنزپرداز می‌دانستند، آثارش در نشریات فکاهی چاپ می‌شد و به همین دلیل محبوب بود. این نویسنده، پیوسته در تغییر و تحول بود و راه‌های جدیدی برای تجزیه و تحلیل هنری واقعیات زندگی می‌جست. او هم داستان‌های بلند غمناک نوشته که سرشار از اندیشه‌هایی دربارهٔ نقص‌های طبیعت بشر و روابط میان انسان‌هاست (داستان‌های سوزناک)، هم ماجرایی منحصربه‌فرد دربارهٔ فرازوفرودهای روح آدمی (کتاب آبی)، هم زندگی‌نامهٔ افرادی که مردانگی و نبوغشان مایهٔ افتخار است (داستان بلند تاراس شِوچنکو)، هم آثار پرماجرا بر پایهٔ مطالب واقعی (شاهزادهٔ سیاهپوش) و هم آثار هنری دارای رگه‌هایی از پژوهش‌های علمی (بازگشت جوانی و داستانی دربارهٔ عقل و...).

زوشنکو در داستان‌هایش، پیچیدگی انسان را نشان می‌دهد. او بر این باور است که آدمی، طبیعت تکامل‌یافته‌ای ندارد.

میخاییل زوشنکو در ۲۲ ژوئیهٔ ۱۹۵۸ درگذشت.