علی گلزاده غفوری

علی گلزاده غفوری در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۰۲ در قزوین به دنیا آمد. وی روحانی، حقوق‌دان، مجتهد، نویسنده، استاد دانشگاه، از روحانیون دورهٔ اول انقلاب، نمایندهٔ استان تهران در مجلس خبرگان قانون اساسی و نمایندهٔ تهران در دورهٔ اول مجلس شورای اسلامی (از نهضت آزادی) بود.

گلزاده غفوری از روحانیون خوشنامی بود که فعالیت‌های سیاسی خود را از زمان محمدرضاشاه پهلوی آغاز کرد. او در نجف درس خوانده و از معدود روحانیونی بود که در سال‌های قبل از انقلاب ۱۳۵۷، در کنار تحصیلات دینی، در رشتهٔ حقوق قضایی نیز به تحصیل پرداخته و دکترای خود را از دانشگاه سوربن در فرانسه دریافت کرده بود؛ گلزاده غفوری به زبان‌های عربی و فرانسه تسلط داشت.

وی، در سال‌های پایانی زندگی خود، از صحنهٔ عمومی کنار رفت.

برخی از آثار گلزادهٔ غفوری عبارت‌اند از:

سرگذشت و شهادت هشتمین امام شیعیان امام رضا علیه السلام، موقعیت زنان در قرآن، انفال یا ثروت‌های عمومی، خطوط اصلی در نظام اقتصادی اسلام، اسلام و اعلامیه جهانی حقوق بشر، نقدی بر لایحه قصاص، نظامات اجتماعی در اسلام، ضرورت بازنگری فقهی و سیر تحول فقاهت و اجتهاد، کوششی در راه تبیین و تفکر در مورد توحید، قضا در اسلام و نظام قضایی منسوب به اسلام، پایه‌های اصلی دعوت اسلام.

علی گلزاده غفوری در تاریخ ۱۱ دی ۱۳۸۸ در تهران درگذشت.