آسترید آنا امیلیا لیندگرن ( ۲۰۰۲-۱۹۰۷)، نویسنده سوئدی است.

«پسرم می یو»، سرگذشت تخیلی و فانتزی یک پسر بچه یتیم سوئدی است که در پارکی در استکهلم با غول چراغ جادویی آشنا می شود و با همراهی او به سرزمین دوری می‌رود که پدرش در آنجا پادشاه است و روایت جالب و خیالی از زندگی پسری در سرزمین رویاهای کودکی است که بر اساس آخرین جمله کتاب «همه چیز بر وفق مرادش است».

«پسرم می یو» شامل۱۲ فصل است: او به سفری بی وقفه و شبانه روزی می رود، در باغ رز، میرامیس، آیا ستاره ها می فهمند که برایشان فلوت می زنم؟، چاهی که شب ها زمزمه می کند، او به جنگل مهتابی سفر می کند، پرنده های جادوشده، در جنگل مرده،عمیق ترین غار در سیاه ترین کوه، پنجه ای از آهن، هرگز شمشیری چنین هولناک در قلعه ام ندیده ام و پسرم، می یو .

«درد دل‌های بریت ماری»؛ «پی پی جوراب بلنده»؛ «کارلسون روی پشت بام»؛ «رونیا دختر یک راهزن»؛ «میو، میوی من»؛ «برادران شیردل یا دره گل سرخ» و ... از جمله کتاب‌های اوست.

لیندگرن با انتشار کتاب‌هایش تقریباً بلافاصله به نویسنده‌ای مورد پذیرش و علاقه مردم تبدیل شد. اما از آنجا که بی‌اعتنایی به قدرت بزرگسالان و عدم رعایت احترام آنان یکی از خصوصیات ویژه اخلاقی قهرمانان خردسال کتاب‌های او بود، گه‌گاه مورد خشم و غضب محافل محافظه‌کار جامعه قرار می‌گرفت.

آسترید به‌خاطر دفاع و حمایت از حقوق کودکان و حیوانات و همچنین مخالفتش با تنبیه بدنی نیز شخص شناخته شده‌ای است.

در ۱۹۵۸ دومین دریافت کننده جایزه هانس کریستین آندرسن، جایزه بین‌المللی ادبیات کودک، بود و در ۱۹۹۳ جایزه بین‌المللی که به «آلترناتیو جایزه نوبل» معروف شده‌ است به دلیل عدالت خواهی او، تعهدش نسبت به حاکم شدن فرهنگ عدم خشونت در جامعه، درک و همدردی وی با اقلیت‌ها و همچنین به‌خاطر عشق وی به طبیعت و کوششی که در راه حفظ آن به عمل می‌آورد به وی اعطا شد.

دولت سوئد پس از مرگ وی و برای گرامی‌داشت خاطره او «جایزه یادبود آسترید لیندگرن» را بنیاد نهاد. این جایزه، که مبلغ آن بالغ بر ۵ میلیون کرون سوئد است، بزرگ‌ترین جایزه نقدی جهان در رابطه با ادبیات کودک و نوجوان به حساب می‌آید.

کتاب‌های او به ۸۵ زبان ترجمه و در بیش از ۱۰۰ کشور جهان منتشر شده است.

الهام میرمحمدی