راتگر برِگْمن جوان ۲۸سالهای است که کتابش، آرمانشهر برای واقعبینها، غوغایی در هلند به پا کرده است. راهحلهای او تقریباً سادهاند و جانانه علیهِ روندهای موجود موضع گرفتهاند: درآمد پایۀ همگانی، هفتۀ کاری ۱۵ساعته و مرزهای باز. اگر به نظرتان همۀ اینها بیش از اندازه خیالی است، باید گفت که برگمن برای اقامۀ دعوا گنجینهای از شواهد تجربی جمعآوری کرده است. علاوهبراین در پی توصیههای او، همین الان شهرهایی در هلند، فنلاند، اسکاتلند، سوئیس و... در حال انجام دورههای آزمایشی درآمد پایهاند.
گاردین — درحالیکه به نظر میرسد لیبرالدموکراسی در حال متلاشیشدن زیر بار یأسی فراگیر است، این خطر وجود دارد که برخی عقاید سختسَرانه(۱) تبدیل به باورهای همگانی شوند. به ما گفته شده که در بازار جهانی باید سختتر کار کرده و بهرهوری را افزایش دهیم. دولت رفاه بیش از اندازه بزرگ شده و لازم است که مزایا را کاهش دهیم. مهاجرت مهارناپذیر شده و مرزها باید تقویت شوند.
به نظر میرسد باید میان پذیرفتن این پارادایم جدید یا متحملشدنِ خطرِ بهقدرترسیدن امثال ماری لوپن و خیرت ویلدرز دست به انتخاب بزنیم. میانهروی در حال کشیدهشدن به چپ و راست و ازهمپاشیدن در میانۀ این دو است. در این بین، سیاست ترقیخواه به کنج راحتی خود بازگشته و مشغول مخالفت با همه چیز و عرضۀ تقریباً هیچ است. کجاست بینش، همت بلند و اعتقاد؟
اما روی این تصویر دلآشوب کتابی میافتد با نویسندهاش که سرشار از امید، خوشبینی و پاسخ است. راتگر برِگْمن هلندی ۲۸سالهای است که کتابش، آرمانشهر برای واقعبینها (۲)، غوغایی در هلند به پا کرده و همچنان میتواند به اندیشۀ ترقیخواه(۳) در سراسر جهان جان تازهای ببخشد. راهحلهای او تقریباً سادهاند و …
