کتاب سیری در شعر جهان؛ فرانسه

کتاب سیری در شعر جهان؛ فرانسه نوشته قاسم صنعوی است. این کتاب به زندگی شاعران فرانسوی می‌پردازد. بخشی از زندگی‌نامه و شعرهایشان را برای مخاطب علاقه‌مند می‌آورد. کتاب برای خواننده ایرانی که چندان با شعر فرانسوی آشنا نیست بسیار جذاب است.

معیار انتخاب نویسنده سلیقه‌ی شخصی او است.

خواندن کتاب سیری در شعر جهان؛ فرانسه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات جهان پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب سیری در شعر جهان؛ فرانسه

لوئيز لابه

 Louise Labe

۱۵۲۶ - ۱۵۶۵

درباره‌اش بسیاری گفته‌های ضد و نقیض وجود دارد و لقبهای متعددی به او داده اند. حتی گفته‌اند که شاعرهای با این ویژگی‌ها وجود نداشته است و او صرفا موجودی خیالی و ساخته و پرداخته گروهی از شاعران است و نام زنی که در لیون خودفروشی می‌کرده بر این شاعره خیالی نهاده شده است. اما وقتی ادیبی بزرگ چون گوستاو لانسون از او نام می‌برد و شعرش را با آثار سافو مقایسه می‌کند، یا ژرژ پمپیدو (رییس جمهور اسبق فرانسه) در «جنگ شعرفرانسوی» به نقل نمونه‌هایی از شعر او می‌پردازد، یا موریس آلم در «جنگ شاعرانه فرانسه، قرون وسطا» از زندی می‌گوید و نمونه‌هایی از آثارش را نقل می‌کند، احتمال این که روایتهای خیالی بودن او صحت داشته باشد ضعیف می‌شود.

اما آنچه در اثری معتبر چون «فرهنگ نویسندگان » آمده و شباهت بسیار به نه موریس آلم دارد، حاکی از این است که او در حدود ۱۵۲۶ در جنوب شرقی فرانسه زاده شده، دختر طناب فروشی ثروتمند بوده. هیچ گونه قید اخلاقی و غیر اخلاقی،دوران کودکی و جوانی‌اش را در بند نمی‌داشته، سودازده سوارکاری و شمشیرزنی بوده، و در عین حال شیفته زبان لطیف و مطالعه عالمانه بوده، از زیبایی بهره داشته، به زبانهای اسپانیایی و ایتالیایی صحبت می کرده، زبان لاتین هم می‌دانسته. باز هم به حکایت همین منبع، در شانزده سالگی ماجرایی رمان گونه داشته. در لباس مردانه، به دنبال یکی از مردان محبوب خود که عازم نبرد بوده روان شده و در ماجرایی نظامی دخالت کرده است. چند سال بعد هم در کسوت مردانه، در لیون در یک مسابقه نظامی شرکت جسته است.

به حکایت همین منبع، لوئیز لابه در حدود ۱۵۵۰ با طناب فروش بسیار ثروتمندی ازدواج کرد و به همین دلیل لقب «طناب فروش زیبا» به او داده شد. این پیوند زناشویی دیری نپایید، زیرا ده سال بعد شوهر در گذشت. ولی لوئیز لابه برای آن که به سراغ عشق هایی دیگری برود منتظر رسیدن این روز نمانده بود. و یکی از دلدادگان او شاعری بود که در سروده‌های خود شوهر خیانت دیده را از نیش تمسخرهای خود بی‌بهره نمی‌گذاشت.

لوئیز لابه در شهری که یکی از مرکزهای رنسانس فرانسوی بود جمعی از با فرهنگ‌ترین کسان را دور خود گرد آورده بود. در مورد زندگی او پس از مرگ شوهرش چندان اطلاعی در دست نیست و او گویا در سال ۱۵۶۵ در گذشته باشد. یگانه تاریخ مطمئنی که در مورد او می توان ذکر کرد روز ۲۸ آوریل ۱۵۶۵ است که در وصیت نامه او گنجانده شده.

موریس آلم در نوشته خود گذشته از نکته هایی مشابه آن چه پیش از این آمد، می گوید: لوئیز لابه آموزشی عالی دید و شادکامانه‌ترین بهره‌ها را هم از آن برگرفت. او با ارزش‌ترین موهبتها را داشت: رخسار زیبا، صدای دلنشین، آمادگی برای چشیدن طعم هنرها و به کار بردن آن‌ها می‌گویند که به گونه‌ای در خور تحسین چنگ مینواخته، همچنین در توربافی مهارت داشته. شعرهایش عاشقانه و دارای لیریسمی قوی هستند.

همین منبع، اندکی بعد می نویسد که شاعری به خشم آمده از فراموش کاری لوئیز لابه شعری به شدت افترا آمیز بر ضد او سرود و آن را به دست دیگران رساند. لوئیز لابه از این بابت به شدت رنج برد. مردانی که به خانه‌اش می‌رفتند رفتار خود را تغییر ندادند، ولی زنانی که نزدش میرفتند دیگر به خانه او قدم ننهادند. و لوئیز لابه هم بعد از مرگ شوهر به املاکی که داشت رفت و در آن جا گوشه گرفت و در ۲۸ آوریل ۱۵۶۵ در گذشت.

اما در منبعی دیگر و بدون امضا، درباره او چنین آمده است: با پرن تاجر ثروتمند طناب که در لیون چند خانه داشت ازدواج کرده بود. در ثروت شوهرش، وسیله ارضای سوداهای خود به ادبیات را یافت. در دورانی که کتابها نادر و گران‌بها بودند او صاحب کتابخانه‌ای شامل بهترین آثار یونانی، لاتین، اسپانیایی و فرانسوی بود. باغهای وسیعی در لیون داشت و در آنها سوار کاری می‌کرد. به اتفاق شاعرانی دیگر به گروهی موسوم به «مکتب لیونی» تعلق داشت، ولی آنان هرگز مکتبی به معنای واقع ایجاد نمی کردند.