کتاب دو ماهنامه حوالی ـ شماره ۵ ـ پاییز ۹۸

هر خطی که دو سرش کلمات متضادی را فرض کنیم، خوابگاه وسط آن خط است؛ کلماتی مثل محدودیت و آزادی، موقتی و دائم، تلخی و شیرینی، خانه و خیابان. هویت خوابگاه در حضور هم‌زمان این وارونگی‌ها است؛ فضایی میانی و خاکستری.

شمارۀ پنجم حوالی، حوالی خوابگاه می‌گردد. از در هم تنیده شدن خوابگاه با ترس‌هایی می‌گوید که ریشه در سریال‌های کودک و نوجوان دارد. ماجرای دختری را روایت می‌کند که از ترس موشک و تانک می‌خواهد اهواز و دانشگاهش را ندیده، برگردد شهر خودش اما افسونِ آن‌همه تخت‌خواب و زندگی جمعی خوابگاه گیرش می‌اندازد. ماجرای پسر غیرخوابگاهی‌ای را روایت می‌کند که اتاق به اتاقِ کوی دانشگاه را برای تحقق عدالت درمی‌نوردد.

حوالی خوابگاه حوالی پرماجرایی است.