کتاب خاطرات جاوید؛ خاطرات شفاهی جاوید (جواد) نظام‌پور

«خاطرات جاوید » خاطرات شفاهی جاوید (جواد) نظام پور، اولین فرمانده ادوات لشگر ویژه شهدا با مصاحبه و نگارش سید علیرضا میری است: «در سنین کودکی، یعنی تا سه یا چهارسالگی مادرم مرا همراه خود به حمام عمومی زنانه می‌برد. آن حمام، یک دلاک داشت به نام عزیز خانم. با هیکلی درشت و هیبتی مردانه و دست‌هایی قوی. با یک دستش چنان من را مهار می‌کرد که نمی‌توانستم جُم بخورم و توان هر حرکتی را از من سلب می‌کرد و با دست دیگرش، بدون توجه به ناله‌ها و فریادهای من، سر و بدنم را می‌شست. آن قدر کف و آب حمام به خورد من می‌داد که تا چند روز چشم‌هایم می‌سوخت و آروغ که می‌زدم بوی حمام را از حلقم احساس می‌کردم. یک‌سره هم می‌گفت: «تکون نخور، صدات در نیاد تا کف به حلقت ندم.» عزیزخانم شده بود ملکهٔ عذاب من و هر زمان که او را حتی بیرون حمام می‌دیدم، از ترس مشت و مالش، دوان‌دوان از طرف دیگر کوچه فرار می‌کردم. این عزیزخانم چند پسر داشت که یکی از آنها همان حسین علامه بود. طبیعی بود تا جایی که می‌توانستم سعی می‌کردم فاصله‌ام را با حسین هم حفظ کنم. این حس ترس و دلهره از عزیزخانم، تا سال‌های سال همراه من بود و از او حساب می‌بردم.»