کتاب از قبیله‌ی باران

وقتی که دوبینی و دوگانه‌جویی، وقتی که همه چیز را می‌بینی به‌جز آنچه باید ببینی، وقتی که همه چیز را می‌بینی و تنها او را نمی‌بینی، این تهمتی بزرگ است بر بینایی!

پارسایی‌ست در آنجا که تو را خواهد گفت: بهترین چیز رسیدن به نگاهی‌ست که از حادثۀ عشق تر است.

توکل اعتماد و دل‌بستگی به حق است. خداوند را مسبب‌الاسباب دانستن است. اما این‌ها، حرف‌هایی است که در کتاب‌ها آمده. ولی حقیقت این است که توکل مقام بلندی است که نمی‌رسند به آن مگر خواص عرفا و موحّدان! چرا؟ برای اینکه معیار آن انقطاع کامل از غیر حق است. وقتی که بنده به آن مرتبه از عبودیت برسد که فنای کلی از تمام هستی و موجودات را به دست بیاورد، آن‌وقت به انقطاع کامل از مخلوقات می‌رسد و این ابتدای بقای به معبود است که دیگر به‌جز خداوند، هیچ‌چیز نمی‌بیند. برای همین فقط به او توکل دارد.

بیایید از امروز تصمیم بگیریم ما هم نیت و عملمان را طوری کنیم که مورد تأیید رسول‌الله (ص) قرار بگیرد. خامانِ ره نرفته چه دانند ذوق عشق! دریادلی بجوی، دلیری، سرآمدی

اللهم نور ظاهری بطاعتک و باطنی بمحبتک و قلبی بمشاهدتک و روحی بمعرفتک و سری باستقلال اتصال حضرتک یا ذالجلال و الاکرام!

به یک کلام، حجت را بر تو تمام می‌کنم. حقیقت عرفان، در تجلی پنج نور هدایت و حقیقت تجلی پنج تن، در وجود نازنین سفینۀ نجات که نور پنجم است، متجلی است. اگر تشنۀ عرفان و هدایتی، به سفینۀ نجات راه پیدا کن که شاه‌راه عام و هدایت همۀ خلایق و تجلی صفات رحمانی است. هیچ عاقلی شاه‌راه عام را با کوره‌راه‌های صعب و پر از مخافات عوض نمی‌کند.

در دل من چیزی‌ست مثل یک بیشۀ نور مثل خواب دم صبح و چنان بی‌تابم که دلم می‌خواهد بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه دورها آوایی‌ست که مرا می‌خواند

با خداوند عاشقانه معامله کن. از خدا جز خدا مطلب. اگر در محبت خداوند ذوب شدی، به توحید رسیده‌ای و مسلمانی! مبادا که یهودی بمیری. مبادا!

ـ فرزند! راه نجات آشکار است؛ به روشنی پنج نور درخشنده که بر هر ظلماتی فائق می‌آید. افق راه هدایت نیز که کوتاه‌ترین راه‌ها است، از درخشش این جلوه آشکار است. علم یک حرف است، اگر بدانی! نادانان آن را تکثیر کرده‌اند. راه هدایت نیز، کوتاه‌ترین راه است که عارفان بدون عرفان، آن را در هفتاد منزل ظلمانی و عبور از پنجاه حجاب ظلمانی، طی چهل مرحلۀ ظلمانی و در نهایت، گذشت از پنج وادی نور و ظلمت با کوره‌راه‌های پُرپیچ‌وخم ظلمت و جهالت به بیراهه کشانده‌اند. تجلی ذات را به عنقا و سیمرغ تعبیر کرده‌اند که هرگز صید کسی نخواهد شد تا معلوم باشد جایی که آشیانۀ سیمرغ نشانی ندارد، کجا توان صید او نمود؟! به یک کلام، حجت را بر تو تمام می‌کنم. حقیقت عرفان، در تجلی پنج نور هدایت و حقیقت تجلی پنج تن، در وجود نازنین سفینۀ نجات که نور پنجم است، متجلی است. اگر تشنۀ عرفان و هدایتی، به سفینۀ نجات راه پیدا کن که شاه‌راه عام و هدایت همۀ خلایق و تجلی صفات رحمانی است.

گفت: می‌گویند این دانشمندان جدید، همه چیز را باید آزمایش کنند، پس بیایید ما هم یک آزمایشی بکنیم! در روایات دیده‌ام که اگر بر جنازه‌ای، هفتاد مرتبه سورۀ حمد را قرائت کنید، چنانچه دیدید آن جنازه جان پیدا کرد و زنده شد، زیاد تعجّب نکنید. بیایید ما هم این روایت و حمدهای خود را امتحان کنیم! بعد آقا با صدای بلند شروع به خواندن سورۀ حمد کرد. ما هم با او سورۀ حمد را می‌خواندیم. مدتی گذشته بود، اینکه او چند بار سورۀ حمد را خوانده بود، معلوم نبود؛ اما پس از مدتی در مقابل چشم‌های شگفت‌زدۀ ما هر دو نیمۀ مورچه تکان خورد و آرام‌آرام به هم نزدیک شدند و به یکدیگر چسبیدند. سپس مورچه جان گرفت و به راه افتاد.