کتاب روابط سیاسی دیپلماتیک ایران‌‌ و جهان در عهد صفویه

کتاب روابط سیاسی دیپلماتیک ایران و جهان در عهد صفویه نوشته‌ی امیرحسین برازش، اثری پژوهشی است که به بررسی و تحلیل روابط خارجی ایران در دوره‌ی صفویان می‌پردازد. این کتاب توسط انتشارات امیرکبیر منتشر شده است و با رویکردی تحلیلی، سیر تحولات دیپلماسی ایران را از آغاز سلطنت شاه‌اسماعیل اول تا پایان حکومت شاه‌سلطان حسین دربر می‌گیرد. نویسنده با بهره‌گیری از منابع دست‌اول و دوم ایرانی، هندی، عثمانی و اروپایی، تلاش کرده است تصویری جامع از تعاملات سیاسی ایران با قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای ارائه دهد. ساختار کتاب به گونه‌ای است که علاوه‌بر معرفی منابع تاریخی، به ویژگی‌های دیپلماسی در قرون جدید و نقش هیئت‌های سیاسی نیز پرداخته شده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب روابط سیاسی دیپلماتیک ایران‌‌ و جهان در عهد صفویه

کتاب روابط سیاسی دیپلماتیک ایران و جهان در عهد صفویه با تمرکز بر دوره‌ی صفویان، به بررسی روابط خارجی ایران با کشورهای مختلف می‌پردازد. امیرحسین برازش در این کتاب، ابتدا منابع تاریخی مرتبط با این دوره را معرفی و تحلیل کرده و سپس به سراغ ساختار و ویژگی‌های دیپلماسی در قرون جدید رفته است. کتاب در هشت بخش تنظیم شده و هر بخش به یک بازه‌ی زمانی یا موضوع خاص اختصاص یافته است؛ از شناخت منابع و چهارچوب نظری پژوهش گرفته تا بررسی روابط ایران با عثمانی، هند، اوزبکان، روسیه، اسپانیا، پرتغال، انگلستان، ونیز، فرانسه، سوئد، سیام (تایلند) و دیگر کشورها. نویسنده با استفاده از بیش از چهارصد منبع، سعی کرده است تصویری دقیق از سیاست خارجی ایران در این دوره پرتلاطم ارائه دهد. کتاب نه‌تنها به روابط منطقه‌ای، بلکه به تعاملات فرامنطقه‌ای ایران نیز توجه داشته و نقش تجارت، اکتشافات جغرافیایی و تحولات جهانی را در شکل‌گیری این روابط بررسی کرده است. ساختار کتاب به گونه‌ای است که خواننده را با روند تاریخی و تحولات دیپلماتیک ایران در عصر صفوی آشنا می‌کند و در پایان نیز جمع‌بندی و دیدگاه نویسنده درباره‌ی دستاوردها و چالش‌های سیاست خارجی صفویان ارائه شده است.

خلاصه کتاب روابط سیاسی دیپلماتیک ایران‌‌ و جهان در عهد صفویه

کتاب روابط سیاسی دیپلماتیک ایران و جهان در عهد صفویه با معرفی و تحلیل منابع تاریخی آغاز می‌شود. نویسنده ابتدا به معرفی منابع دست‌اول و دوم ایرانی، هندی، عثمانی و اروپایی می‌پردازد و اعتبار و ویژگی‌های هرکدام را بررسی می‌کند. سپس در بخش چهارچوب نظری، ویژگی‌های دیپلماسی و هیئت‌های سیاسی در قرون جدید و تأثیر آن‌ها بر روابط خارجی ایران صفوی مورد توجه قرار گرفته است. در ادامه، کتاب به‌صورت دوره‌ای روابط ایران با کشورهای مختلف را بررسی می‌کند. ابتدا روابط ایران با عثمانی، هند، اوزبکان و دیگر همسایگان در دوره‌ی شاه‌اسماعیل اول تا شاه‌سلطان‌محمد خدابنده تحلیل شده است. سپس به روابط ایران با قدرت‌های اروپایی مانند اسپانیا، پرتغال، انگلستان و ونیز پرداخته شده و نقش این کشورها در تحولات سیاسی و تجاری ایران بررسی شده است. در بخش‌های بعدی، روابط ایران در دوره‌ی شاه‌عباس اول، شاه‌صفی، شاه‌عباس دوم، شاه‌سلیمان و شاه‌سلطان حسین به تفصیل شرح داده شده است. نویسنده به موضوعاتی مانند انعقاد معاهدات صلح، نقش قندهار در روابط ایران و هند، تأثیر تجارت بین‌الملل، حضور هیئت‌های دیپلماتیک و مأموریت‌های سیاسی اشاره کرده است. همچنین، تعاملات ایران با کشورهای کمتر شناخته‌شده مانند سیام (تایلند)، سوئد و لهستان نیز مورد توجه قرار گرفته است. در پایان، کتاب با جمع‌بندی و ارائه‌ی دیدگاه نویسنده درباره‌ی نقاط قوت و ضعف سیاست خارجی صفویان و تأثیر آن بر تاریخ ایران به پایان می‌رسد. نویسنده تلاش کرده است با استفاده از منابع متنوع و تحلیل دقیق، تصویری چندوجهی از روابط دیپلماتیک ایران در عصر صفوی ارائه دهد.

چرا باید کتاب روابط سیاسی دیپلماتیک ایران‌‌ و جهان در عهد صفویه را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی تحلیلی و جامع، به یکی از مهم‌ترین دوره‌های تاریخ روابط خارجی ایران می‌پردازد. ویژگی شاخص آن، استفاده از منابع متنوع و بررسی تطبیقی روابط ایران با کشورهای مختلف است. خواننده با مطالعه‌ی این اثر، نه‌تنها با ساختار و روند دیپلماسی صفویان آشنا می‌شود، بلکه می‌تواند تحولات سیاسی، نظامی و اقتصادی این دوره را در بستر جهانی بهتر درک کند. کتاب به‌ویژه برای کسانی که به دنبال شناخت ریشه‌های سیاست خارجی ایران و تأثیرات متقابل آن با قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای هستند، اطلاعات ارزشمندی ارائه می‌دهد. همچنین، توجه به نقش منابع تاریخی و تحلیل انتقادی آن‌ها، این اثر را به منبعی قابل اتکا برای پژوهشگران و علاقه‌مندان تاریخ تبدیل کرده است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به پژوهشگران تاریخ ایران، دانشجویان رشته‌های تاریخ، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، علاقه‌مندان به دیپلماسی و سیاست خارجی، و کسانی که به دنبال درک عمیق‌تری از تحولات سیاسی و روابط بین‌الملل ایران در دوره‌ی صفوی هستند، پیشنهاد می‌شود.