کتاب سجاده عرش

کتاب سجاده عرش سروده محمد مهدی خواجوئی‌ راوری و ویراسته فاطمه تویسرکانی‌ راوری توسط نشر مهرتا منتشر شده است. این اثر در قالب غزل و شعر آیینی، به موضوعات مذهبی و شخصیت‌های برجسته‌ی تاریخ اسلام پرداخته و نمونه‌ای از شعر معاصر فارسی به‌ شمار می‌آید. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب سجاده عرش

کتاب سجاده‌ی عرش، اثری در قالب شعر مذهبی و آیینی است که توسط محمدمهدی خواجوئی‌ راوری سروده شده و به‌عنوان مجموعه‌ای از غزل‌ها و اشعار کوتاه، به مضامین دینی، اخلاقی و تاریخی می‌پردازد. این کتاب در دوره‌ای معاصر سروده شده و بازتاب‌دهنده‌ی دغدغه‌ها و باورهای مذهبی شاعر است. ساختار کتاب شامل مقدمه‌ای کوتاه و مجموعه‌ای از اشعار است که هرکدام به یکی از شخصیت‌های مذهبی یا رویدادهای مهم تاریخ اسلام اختصاص یافته‌اند. 

محمدمهدی خواجوئی‌ راوری در این مجموعه، با بهره‌گیری از زبان شعر، به ستایش اهل بیت، بیان مصائب کربلا، فضایل امامان و بزرگان دین و همچنین موضوعات اجتماعی و معاصر مانند مقاومت مردم فلسطین می‌پردازد. غالب اشعار کتاب، غزل است و در کنار آن، قطعات کوتاه و چهارپاره‌هایی نیز دیده می‌شود. کتاب سجاده‌ی عرش نمونه‌ای از شعر آیینی معاصر است که تلاش دارد پیوندی میان سنت‌های ادبی و دغدغه‌های امروز برقرار کند.

چرا باید کتاب سجاده عرش را بخوانیم؟

این کتاب با گردآوری اشعار آیینی و مذهبی، فرصتی برای آشنایی با نگاه شاعرانه به مفاهیم دینی و تاریخی فراهم می‌کند. در کتاب سجاده‌ی عرش، مضامینی چون عشق به اهل‌بیت، ستایش بزرگان دین و روایت مصائب کربلا با زبانی شاعرانه بیان شده‌اند. خواندن این مجموعه می‌تواند برای علاقه‌مندان به شعر فارسی و کسانی که به‌دنبال بازتاب احساسات مذهبی و اجتماعی در قالب ادبی هستند، تجربه‌ای متفاوت و تأمل‌برانگیز باشد؛ همچنین اشعار کتاب به‌گونه‌ای سروده شده‌اند که هم به سنت‌های ادبی وفادار مانده‌اند و هم دغدغه‌های معاصر را بازتاب می‌دهند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه‌ی این کتاب به علاقه‌مندان شعر آیینی، دوستداران ادبیات مذهبی، پژوهشگران شعر معاصر و کسانی که به‌دنبال بازتاب مفاهیم دینی و اجتماعی در قالب شعر هستند، پیشنهاد می‌شود؛ همچنین این اثرمی‌تواند برای افرادی که به‌دنبال الهام‌گرفتن از مضامین معنوی و اخلاقی هستند، مفید باشد.

بخشی از کتاب سجاده عرش

«علی ای شاه دو عالم تو چه مخلوق خدایی؟

به خداوند خلایق به امیری تو سزایی!

به خدا عالم هستی چو علی شاه نبیند

علی! از آتش خشم و بری از تیغ جفایی

نتوانم ز تو گویم که وجودت نشناسم

نه خدایی نه ز خاکی تو ز اندیشه فرایی!»