کتاب باشد...

کتاب الکترونیکی «باشد...» مجموعه‌ای از سروده‌های «ایرج قربانی‌مقدم» است که نشر آوای ری‌را آن را منتشر کرده و فوزیه محمودی ویراستاری آن را برعهده داشته است. این اثر شامل اشعار فارسی و ترکی است و شاعر در آن به موضوعاتی چون خانواده، زادگاه، خاطرات کودکی، عشق، رنج و هویت محلی پرداخته است. مجموعه حاضر، بازتابی از تجربه‌های زیسته و احساسات شاعر در قالب غزل، شعر نو و تصنیف است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب باشد...

«باشد...» اثری است در قالب شعر که توسط «ایرج قربانی‌مقدم» سروده شده و در آن، شاعر با بهره‌گیری از زبان فارسی و ترکی، تجربه‌های شخصی و جمعی خود را روایت کرده است. این کتاب در قالب مجموعه‌ای از غزلیات، اشعار نو و تصنیف‌ها تنظیم شده و به‌نوعی دفتر خاطرات شاعرانهٔ او به‌شمار می‌آید. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر شعر، روایتی مستقل از دغدغه‌ها، خاطرات و احساسات شاعر را بازتاب می‌دهد. در بخش‌هایی از کتاب، اشعار به زبان ترکی مادری شاعر نیز آمده‌اند که نشان‌دهندهٔ پیوند عمیق او با فرهنگ و زبان بومی است. «ایرج قربانی‌مقدم» در این مجموعه، به‌ویژه به موضوعاتی چون خانواده، زادگاه، عشق، گذر عمر و هویت محلی پرداخته و با یادآوری خاطرات کودکی و بزرگداشت عزیزان از‌دست‌رفته، فضای صمیمانه و نوستالژیکی را خلق کرده است. این کتاب نمونه‌ای از شعر معاصر محلی و ترکیبی از سنت و تجربهٔ زیستهٔ شاعر است.

چرا باید کتاب باشد... را بخوانیم؟

این مجموعه شعر، فرصتی برای آشنایی با تجربه‌های زیسته و نگاه شاعرانهٔ یک فرد اهل آذربایجان است که با زبان‌های فارسی و ترکی، احساسات و خاطرات خود را بیان کرده است. در «باشد...»، موضوعاتی چون خانواده، عشق، رنج، مهاجرت، کودکی و هویت محلی با زبانی صمیمی و بی‌پیرایه روایت شده‌اند. خواندن این کتاب، مخاطب را با فضای فرهنگی و اجتماعی مراغه و آذربایجان آشنا می‌کند و امکان هم‌ذات‌پنداری با دغدغه‌ها و احساسات شاعر را فراهم می‌آورد. همچنین، حضور اشعار ترکی در کنار فارسی، به خواننده امکان می‌دهد تا با لایه‌های مختلف هویتی و زبانی شاعر ارتباط برقرار کند. این اثر، برای علاقه‌مندان به شعر معاصر و ادبیات بومی، نمونه‌ای از پیوند میان سنت و تجربهٔ فردی است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی و ترکی، دوست‌داران ادبیات بومی و محلی، و کسانی که به موضوعاتی چون هویت، خانواده، خاطرات و فرهنگ آذربایجان علاقه دارند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال تجربهٔ زیسته و روایت‌های شاعرانه از زندگی روزمره هستند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب باشد...

«برای مادرم (بانو رخساره صنوبر) باغ موهای حنا بستهُ خرمایی را موج زنجیرةُ گیسوی تماشایی را بُدر مهتاب منور به فروغی زیبا داده صدرنگ مصفّا شب رویایی را با چنان موی و چنان روی و چنان الحانی می‌خورم حسرت آن دامن لالایی را دامنی جز سر بالین مزارت؛ هرگزا غیربالین تو حاشا پسرت جایی را من کجا ملک صبوری به کجا؛ می‌دانی صابری چون تو فقط ملک شکیبایی را سرو من» محنت رخسار صنوبر دارد باچه صبری بکشم محنت تنهایی را گوهری چون تو پری رو دل دریا دارد من یکی قطره. ندارم دل دریایی را «ایرج» آن ملک ندارد که ببخشد.مادر همچو حافظ نه سمرقند و بخارایی را»