کتاب خطاب به هنرمند محبوبم

کتاب خطاب به هنرمند محبوبم نوشتهٔ دریا محمدی است. انتشارات ایزد قلم این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر بیش از ۳۰ نامهٔ عاشقانه را در بر دارد؛ نامه‌هایی که داستانی و تخیلی هستند. این کتاب به همهٔ انسان‌های معناگرا تقدیم شده است.

درباره کتاب خطاب به هنرمند محبوبم

کتاب خطاب به هنرمند محبوبم دربارهٔ دختری به نام «دلسا» است. شب تولد ۲۴سالگی این دختر به بازخوانی نامه‌هایی که در طول دورهٔ درمانش برای معشوقش «رایان» نوشته بود، می‌گذرد. دلسا به این وسیله به یاد دورانی می‌افتد که با یک بحران عاطفی سخت دست‌وپنجه نرم می‌کرد و تمام احساسات و عواطفش را روی کاغذ می‌آورد تا ذهنش را از سموم گذشته پاک‌سازی کند.

با خواندن این نامه‌ها با همهٔ مراحل احساسی‌ای که دلسا پشت سر گذاشته بود، آشنا می‌شوید؛ سوگواری، خاطرات، آرزوها، عواطف و درس‌هایی که او از جدایی آموخته است. دلسا با سفرکردن به درونش سعی کرد خودش را بیشتر بشناسد، کودک درونش را در آغوش بگیرد، با سایه‌ها و نقص‌هایش روبه‌رو شود و معنایی برای زندگی‌اش خلق کند.

دریا محمدی با نوشتن این کتاب تأکید می‌کند که باید با واقعیت‌ها، زخم‌ها و اضطراب‌هایمان روبه‌رو شویم و احساساتمان را سرکوب نکنیم. باید مسئولیت زندگی‌مان را خودمان به عهده بگیریم، به خودمان عشق بورزیم و قواعد هستی را بپذیریم.

راوی این کتاب، خودِ دلسا است.

خواندن کتاب خطاب به هنرمند محبوبم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر ایران و قالب نامه‌نویسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب خطاب به هنرمند محبوبم

«زندگی برای من مثل یک آهنگ زیباست با آکوردهایی شاد و غمگین و تنهایی هم چون سکوتی است لابه لای نت ها.

همان طور که سکوت ، فرصتی است برای درک نت های قبلی ، جدایی و تنهایی هم می تواند به درک معنای زندگی و تعمق کردن در آن کمک کند تا انسان خود برترش را پیدا کند و آهنگ زندگیش را با شکوه تر بنوازد. هر کس خودش مسئول نواختن آهنگ زندگیش است. شاید میزان هایی از این آهنگ به دلخواه او ساخته نشده باشد. اما مسئولیت چگونه اجرا کردنش با خودش است. شاید همه ی رویداد هایی که برایمان رخ می دهد به میل و انتخاب ما نباشد اما همیشه انتخاب نوع مواجهه با رویداد ها با خودمان است.

میدانم آدمهایی هستند که مشکلاتی بسیار بدتر از مشکل مرا دارند ولی زندگی هر چقدر که سخت و تلخ باشد باز هم ارزش زیستن دارد . در دل تمام زخمها و رنجهای زندگیمان معنایی نهفته است که هرکس خودش باید از دل آن، چیزی را برای رشدش پیدا کند. ویکتور فرانکل می‌گفت: « هیچ چیز نیست که بتواند به اندازهی دانستن معنای زندگی به نجات فرد از بدترین شرایط کمک کند.»

ما خالق زندگی خویش هستیم و وجودمان فارغ از هرچه که تاکنون از دست دادهایم همچنان باارزش است.»